Την ανάγκη η Παιδεία να γίνει υπόθεση της εργατικής τάξης αναδεικνύει για άλλη μια φορά το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο (ΠΑΜΕ) που εξορμά σήμερα, πρώτη μέρα της νέας σχολικής χρονιάς, σε σχολεία όλης της χώρας. Οπως τονίζουν σε ανακοίνωσή τους οι ταξικές αγωνιστικές δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ «το σχολείο με βάση την αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική, τους νόμους για την εκπαίδευση και τις γενικότερες αναδιαρθρώσεις υποτάσσεται στις νέες ανάγκες του κεφαλαίου και καλείται να τις υπηρετήσει». Στην ανακοίνωση, στη συνέχεια δίνεται και το στίγμα των αλλαγών που προωθούνται στην παιδεία. Συγκεκριμένα υπογραμμίζεται: «οικοδομείται το σχολείο της ανταγωνιστικότητας, της κατηγοριοποίησης και της έντασης των ταξικών φραγμών, που από τη μια εξοβελίζει κάθε αξία συλλογικότητας, αγωνιστικότητας, αλληλεγγύης και ανθρωπισμού και από την άλλη προάγει, ως ιδανικά, τις απαξίες του "Ευρωπαίου πολίτη" της χειραγώγησης, της υποταγής, της ευελιξίας και της ελαστικότητας στην εργασία και στη συνείδηση, της "παγκοσμιοποίησης" και της "νέας τάξης πραγμάτων"».

Οπως επισημαίνει το ΠΑΜΕ, τις οδυνηρές συνέπειες αυτής της κατάστασης τις βιώνει σήμερα η εργατική οικογένεια που τα παιδιά της εκβράζονται από αυτό το εκπαιδευτικό σύστημα. Αναφέρει μάλιστα ότι το 20% των μαθητών που εξαναγκάζεται να διαρρεύσει στον «Καιάδα της ανεργίας» πριν φτάσει στην Γ' Λυκείου, είναι παιδιά της εργατικής τάξης: «Παιδιά κυρίως των εργατικών και αγροτικών οικογενειών είναι αυτά που εξαναγκάζονται να "προτιμήσουν" τα υποβαθμισμένα ΤΕΕ, καθώς και οι 23.000 μαθητές, που αφού κατάφεραν να φτάσουν στον εξεταστικό "Γολγοθά", έμειναν εκτός ΑΕΙ. Και για να μην υπάρξει καμιά αμφιβολία στο για ποιον φτιάχνεται το σχολείο, στο πλαίσιο του Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού (ΣΕΠ), στελέχη των εργοδοτικών επιχειρήσεων και του μεγάλου κεφαλαίου διδάσκουν στους μαθητές της Γ' Γυμνασίου τις "αξίες" και τις απαιτήσεις τους».

Ταυτόχρονα «με αυτές τις αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις στην εκπαίδευση, αλληλοδιαπλέκονται και τα χρονίζοντα προβλήματα της υλικοτεχνικής υποδομής, της αντιπαιδαγωγικής μεσημεριανής βάρδιας, της έλλειψης αναγκαίου διδακτικού προσωπικού, των πληθωρικών τμημάτων των 25 και 30 μαθητών, των αναχρονιστικών αναλυτικών προγραμμάτων και βιβλίων, των ακατάλληλων σχολικών κτιρίων κλπ», υπογραμμίζει το ΠΑΜΕ».

Μ' όλα αυτά - συνεχίζει το ΠΑΜΕ - που συνιστούν ραγδαία υποβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης, καθώς και με τις ιδιωτικοποιήσεις τομέων της εκπαίδευσης, με τη γιγάντωση της πανάκριβης ιδιωτικής εκπαίδευσης και της παραπαιδείας και ιδιαίτερα με την έξαρση φέτος της ακρίβειας του μαθητικού εξοπλισμού, η κατάσταση της εργατικής οικογένειας γίνεται δραματική. «Αυτά είναι τα επίχειρα της αντιλαϊκής και αντιεκπαιδευτικής πολιτικής της κυβέρνησης, που τη σιγοντάρει και η ΝΔ, αλλά με παραλλαγές και οι άλλες πολιτικές δυνάμεις του ευρωενωσιακού προσανατολισμού. Αυτήν την πολιτική είναι άμεση ανάγκη να την καταδικάσουν οι εργαζόμενοι μέσα από ταξικούς αποφασιστικούς αγώνες, αλλά και με την ψήφο τους στις επερχόμενες δημοτικές - νομαρχιακές και αργότερα βουλευτικές εκλογές», τονίζει.

Ετσι, το ζήτημα της Παιδείας και της Εκπαίδευσης είναι ζήτημα ταξικό, είναι υπόθεση της εργατικής τάξης. Η εργατική τάξη που δημιουργεί όλον τον πλούτο, τις υλικές και πνευματικές αξίες, τις κοινωνικοοικονομικές εξελίξεις και συνολικά την κίνηση της Ιστορίας, έχει το δικαίωμα στην πλήρη δωρεάν και αναβαθμισμένη δημόσια εκπαίδευση. Γι' αυτό το ΠΑΜΕ καλεί μαζί εκπαιδευτικοί, γονείς, μαθητές και νεολαία, σε ενιαίο μέτωπο, θα πρέπει να συγκρουστούν με τη συνολική κυβερνητική πολιτική που γεννά και αναπαράγει και αυτήν την αντιεκπαιδευτική πολιτική να απαιτήσουν αγωνιστικά - δυναμικά:

• Κατάργηση των αντιεκπαιδευτικών νόμων.
• Κάλυψη του συνόλου των εκπαιδευτικών αναγκών μέσα από το δημόσιο δωρεάν εκπαιδευτικό σύστημα.
• Κατάργηση κάθε μορφής ιδιωτικής εκπαίδευσης.
• Ενιαίο 12χρονο σχολείο και 2χρονο νηπιαγωγείο για όλους.
• Αύξηση των κρατικών δαπανών για την παιδεία στο 15% του ΓΚΠ.
• 200.000 δραχμές εφάπαξ ενίσχυση για την αντιμετώπιση βασικών εξόδων της νέας σχολικής χρονιάς για οικογένειες με ετήσιο εισόδημα κάτω των 4 εκατομμυρίων δραχμών.