• Η δημόσια, κατά το Σύνταγμα, Ανώτατη Παιδεία μας δεν υποστηρίζεται οικονομικά με ευθύνη της κυβέρνησης, με συνέπεια να υποβαθμίζεται συνεχώς (σταθερά κατιούσα η πορεία...) και ως εκ τούτου να υπονομεύεται ο δημόσιος χαρακτήρας της.
• Ενώ οι ταχύτατα αυξανόμενες ανάγκες σε τεχνολογική και γενικότερα τεχνοοικονομική υποδομή απαιτούν ανανέωση και εκσυγχρονισμό των ΑΕΙ, οι κυβερνητικές επιλογές μαρτυρούν ότι, απλά, παρακολουθούν με «απάθεια» τα τεκταινόμενα στον τόσο νευραλγικό αυτό τομέα της Ανώτατης Παιδείας μας.
• Ενώ οι ανάγκες επιβάλλουν υψηλής ποιότητας Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, τα οποία να είναι σε θέση να ανταποκριθούν στις σημερινές προκλήσεις της ελληνικής κοινωνίας, η πολιτική ηγεσία «ανωτατοποιεί» συλλήβδην όλα τα ΤΕΙ χωρίς να εξασφαλίζει τις στοιχειώδεις προϋποθέσεις ακαδημαϊκής λειτουργίας τους.
• Ενώ υπολειτουργεί ακαδημαϊκά και ερευνητικά το σύνολο σχεδόν των υπαρχόντων ΑΕΙ της χώρας, δημιουργούνται με «γεωγραφικά κριτήρια» και άλλα ΑΕΙ. Αντί δηλαδή να βοηθηθούν αυτά που υπάρχουν να λειτουργήσουν σωστά, φτιάχνουμε περισσότερα, έτσι για να λέμε ότι κάτι κάνουμε. Και για την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης απλά αδιαφορούμε!!!
• Τα πανεπιστήμιά μας είναι μεν δημόσια κατά το Σύνταγμα, ωστόσο επιτρέπεται ποικιλοτρόπως τα τελευταία χρόνια στα μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας να λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, επιτυγχάνοντας, έτσι, «ιδιωτικοποίηση των ΑΕΙ».
• Διακηρύσσεται η ανεξαρτησία των ΑΕΙ αλλά γίνεται κάθε προσπάθεια φαλκίδευσης των δραστηριοτήτων τους με σειρά άμεσων, έμμεσων και φανερών ή μη, παρεμβάσεων.
• Υποστηρίζεται επίσημα η ανάγκη αναβάθμισης των ΑΕΙ αλλά γίνονται ασμένως δεκτές οι εντολές της «Μπολόνια», οι οποίες απλά προσαρμόζουν τα ΑΕΙ της χώρας στις επιταγές των Βρυξελλών.
• Υποστηρίζεται ότι είναι ανάγκη να πραγματοποιείται υψηλών προδιαγραφών ερευνητικό και διδακτικό έργο στα ΑΕΙ, αλλά η πολιτική ηγεσία μεταχειρίζεται τους πανεπιστημιακούς δασκάλους κατά τρόπο τουλάχιστον απαράδεκτο, αρνούμενη να ικανοποιήσει έστω και στοιχειωδώς τα δίκαια αιτήματά τους. Μεταξύ αυτών είναι και η απίστευτα στρεβλωμένη κατάσταση που υπάρχει στο σύστημα αμοιβών και συνταξιοδότησής τους.
• Το πανεπιστήμιο σήμερα με την υπερδεκαετή μεθόδευση της εξουσίας οδηγείται (στη βάση μιας ακραία συντηρητικής πολιτικής και βέβαια σύμφωνα με την αρχή της μονοδιάστατης σκέψης...) στη μετατροπή των χιλιάδων αποφοίτων του σε ευπροσάρμοστα ρομπότ τα οποία θα ρυθμίζονται κατά βούληση από τους κερδοσκόπους εργοδότες, σε όλες τις βαθμίδες παραγωγής. Αυτό βρίσκεται σε πλήρη αναντιστοιχία με τη φιλοσοφία του πανεπιστημίου ως οργανισμού που διαμορφώνει ακέραιους και ευσυνείδητους ανθρώπους και όχι παγκοσμιοποιημένους μικροαστούς, βορά στους κλειδοκράτορες των «απατηλών και νεοπλουτίστικων» «ονείρων» τους...
• Η έρευνα, τέλος, προσαρμόζεται με βίαιο τρόπο, έτσι ώστε να διευκολύνονται οι επιδιώξεις των απελπιστικά άναρχων και κερδοσκοπικών παραγωγικών δομών της χώρας για έρευνα χαμηλού κόστους - σχεδόν αντίστοιχο με τη φθηνή εργατική δύναμη της αλλοδαπής - πλήρως ενταγμένη στα στενά τους συμφέροντα, αντίθετα στην προαγωγή της επιστήμης και της απούσας εθνικής στρατηγικής για έρευνα και αυτάρκη ανάπτυξη.

Δεν αντιλαμβάνονται οι πολιτικοί υπεύθυνοι της χώρας ότι με την προχειρότητα, τις κοντόφθαλμες, ανεπαρκείς και επιπόλαιες δραστηριότητές τους συμπράττουν στις επικίνδυνες για τα ελληνικά συμφέροντα επιδιώξεις κάποιων εγκεφάλων των Βρυξελλών; Δεν αντιλαμβάνονται ότι επιταχύνουν την περιθωριοποίηση των ελληνικών ΑΕΙ;