Απέναντι στην αλλοτρίωση της εργασιακής καθημερινότητας και στην εμπορευματοποίηση της καλλιτεχνικής δημιουργίας και της τέχνης, οι κομμουνιστές δήμαρχοι υψώνουν το ανάχωμα της ποιότητας της σκέψης, της μετάδοσης της γνώσης, της διατήρησης της παράδοσης, των ηθών και των εθίμων μας. Η μουσική, ο χορός, το θέατρο, η τέχνη στο σύνολό της δεν είναι μόνον περιεχόμενο που αναφέρεται στα προγράμματά τους όταν είναι υποψήφιοι, αλλά γίνεται πράξη για το λαό, γιατί διακατέχονται από την αρχή ότι τα δημιουργήματα του ανθρώπινου πνεύματος πρέπει να αποτελούν κτήμα όλων και όχι μόνο μερικών προνομιούχων