Οι τελικές κατευθύνσεις και οι επιλογές του κρατικού προϋπολογισμού του 2003, ενός ακόμα προϋπολογισμού σκληρής λιτότητας για την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα, συζητούνται σήμερα στην Κυβερνητική Επιτροπή. Στα πλαίσια αυτά πραγματοποιήθηκε χτες σύσκεψη στο μέγαρο Μαξίμου με τη συμμετοχή του πρωθυπουργού Κ. Σημίτη, του υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών Ν.Χριστοδουλάκη και του υφυπουργού Οικονομικών Απ. Φωτιάδη.

Εξερχόμενος, μετά το τέλος της συνάντησης, ο υπουργός Οικονομικών, δήλωσε στους δημοσιογράφους μεταξύ άλλων:

• Στους προσανατολισμούς του προϋπολογισμού, είναι ένα εξαιρετικά ενισχυμένο πρόγραμμα δημόσιων επενδύσεων.
• Η χρηματοδότηση του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος αποτελεί, σύμφωνα με τις κυβερνητικές θέσεις που παρουσίασε ο υπουργός, «συγκεκριμένη πολιτική ενίσχυσης του κοινωνικού κράτους».

Ο υπουργός, επίσης ευθέως έκανε λόγο για «συγκεκριμένα μέτρα στην κατεύθυνση της μείωσης των κρατικών δαπανών» με το κλασικό πλέον επιχείρημα του νοικοκυρέματος των οικονομικών του κράτους. Απέφυγε, επίσης, να πάρει θέση στο θέμα της νέας αύξησης των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων το 2003. Το συγκεκριμένο μέτρο, προφανώς από σύγχυση των χειριστών, υπήρχε την προηγούμενη Τρίτη για μερικές μόνο ώρες στην ιστοσελίδα του υπουργείου Οικονομίας, για να αποσυρθεί στη συνέχεια, αλλά «κατόπιν εορτής» γιατί είχε ήδη γίνει αντιληπτό. Σε παρατήρηση δημοσιογράφου ότι έχει δημιουργηθεί θέμα με την κτηματαγορά περιορίστηκε να απαντήσει ότι «δεν έχει δημιουργηθεί κανένα απολύτως θέμα».

Τέλος, η αναθεώρηση, ελαφρά προς τα κάτω του στόχου για την άνοδο του ΑΕΠ το 2003 (στο 3,8% από 4,1% που προβλεπόταν αρχικά) εμφανίστηκε σαν «ρεαλιστικότερη προοπτική της ελληνικής οικονομίας μέσα σε ένα ιδιαίτερα ταραγμένο διεθνές περιβάλλον».

Από τις μέχρι σήμερα κυβερνητικές διακηρύξεις για τους προσανατολισμούς του νέου κρατικού προϋπολογισμού, πέραν του γεγονότος ότι κινείται στα ασφυκτικά όρια του προγράμματος σταθερότητας, το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του είναι, ότι πρόκειται για προϋπολογισμό δύο ταχυτήτων.

Ετσι στην πρώτη ταχύτητα τοποθετείται το Πρόγραμμα Δημόσιων Επενδύσεων (αυξημένο κατά 13%) όπου προβλέπεται η απρόσκοπτη χρηματοδότηση των συγχρηματοδοτούμενων από την Κοινότητα επενδύσεων καθώς και τα ολυμπιακά έργα. Επειδή, όμως, τα χρήματα αυτά δεν υπάρχουν, το ελληνικό δημόσιο θα προσφύγει σε δανεισμό. Επί της ουσίας όμως η χρηματοδότηση των έργων αυτών γίνεται σε βάρος όλων των άλλων (πλην τόκων) δαπανών του Τακτικού Προϋπολογισμού.

Στη δεύτερη ταχύτητα κινείται η εισοδηματική και γενικότερη κοινωνική πολιτική. Ετσι, η σχεδιαζόμενη εισοδηματική πολιτική προβλέπει ονομαστικές αυξήσεις μισθών 2,5%, ποσοστό αρκετά κάτω από τον τρέχοντα πληθωρισμό που αναμένεται να διαμορφωθεί πολύ πάνω από 3%.

Οι λειτουργικές -πλην μισθών- δαπάνες όλων των υπουργείων κινούνται υπό το μηδέν, πολιτική η οποία έχει δημιουργήσει σοβαρές τριβές μεταξύ του υπουργείου Οικονομικών και όλων των άλλων υπουργείων. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Ν.Χριστοδουλάκης, στα πλαίσια των επαφών με τους άλλους υπουργούς για την κατάρτιση των προϋπολογισμών των υπουργείων τους, ήρθε σε σύγκριση με τον υπουργό Δημόσιας Διοίκησης (ο Σκανδαλίδης διεκδικούσε περισσότερα χρήματα για το πρόγραμμα «Πολιτεία»), αλλά και με τους υπουργούς Παιδείας και Αμυνας, επειδή τους περικόπτει δραστικά -κάτω από τα επίπεδα του 2002- τις λειτουργικές τους δαπάνες.