Ο Κ. Σβολόπουλος, επαινώντας όλους τους συντελεστές της έκδοσης, επισήμανε ότι το «βλέμμα» των Ελλήνων ιστορικών «πρέπει να εκταθεί στον ευρύτερο χώρο του ελληνισμού» για να αναδείξει τη «διφυή συνείδηση» του ελληνισμού για το γένος και έθνος, «δυναμική εστία της οποίας υπήρξε η Κωνσταντινούπολη». Στην Ινσταμπούλ (που σημαίνει «εις την Πόλη») το «αείποτε ελληνικό γένος λειτούργησε ως προφυλακή για την ειρηνική συνεργασία των δύο εθνοτήτων, Ελλήνων και Τούρκων, ακόμα και υπό τις δυσμενείς συνθήκες από το καθεστώς των Νεοτούρκων και την ελληνική εκστρατεία», σημείωσε ο καθηγητής.
Ο επιμελητής του έργου, αφού υπογράμμισε ότι και στις μέρες μας διατηρείται «η γοητεία, η αίγλη, η αρχοντιά των παλιών ημερών της Κωνσταντινούπολης», αναφέρθηκε στους συντάκτες (καθηγητές πανεπιστημίου, διδάκτορες, ιστορικοί) και στα θέματα των κεφαλαίων: Γιώργος Α. Γιαννακόπουλος «Από την ακμή στη συρρίκνωση. Αναφορά στην πολιτική ιστορία της Ελληνικής Κοινότητας της Πόλης» και «Ελληνικός Φιλολογικός Σύλλογος Κωνσταντινουπόλεως (1861-1922)». Σάββας Τσιλένης «Ο αιώνας του εξευρωπαϊσμού στην πολεοδομική εξέλιξη της Κωνσταντινούπολης (1840-1950)». Χρυσόθεμις Σταματοπούλου - Βασιλάκου «Το Ελληνικό Θέατρο στην Κωνσταντινούπολη τον 19ο αιώνα». Εφη Κάννερ «Ενδεια και φιλανθρωπία στην Ορθόδοξη Κοινότητα της Κωνσταντινουπόλεως». Πηνελόπη Σπάθη «Τα ελληνικά εκπαιδευτήρια της Πόλης» και «Οι Ρωμιοί της Πόλης, μια δυναμική παρουσία». Ριντβάν Ακάρ (Τούρκος ιστορικός και δημοσιογράφος) «Μακάρι να μην έφευγαν, μακάρι να ήταν εδώ. Μακάρι...».