Με τις πλέον βρώμικες μεθοδεύσεις επιχειρεί η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας να εξαπατήσει, να τρομοκρατήσει, αλλά και να διχάσει τους βαμβακοπαραγωγούς, προκειμένου να «κουκουλώσει» τις ολέθριες επιπτώσεις της δικής της πολιτικής και του καταστροφικού κοινοτικού κανονισμού για το βαμβάκι.

Χτες έγιναν γνωστές άλλες δύο πτυχές αυτής της πολιτικής, που είναι:

Πρώτον: Η εκ μέρους της κυβέρνησης ανακοίνωση προς την ΕΕ, και μάλιστα στα «μουλωχτά», ότι η φετινή παραγωγή θα είναι 1.100.000 τόνοι βαμβακιού. Η υποεκτίμηση είναι εμφανέστατη και κινείται στην ίδια κατεύθυνση με την αρχική εκτίμηση που είχε γίνει το Σεπτέμβρη για 1.062.000 τόνους.

Δεύτερον: Η αυθαίρετη απαγόρευση σε 8.500 βαμβακοπαραγωγούς να παραδώσουν την παραγωγή τους, κολλώντας τους, μάλιστα, τη ρετσινιά του «μη έντιμου» και με απώτερο σκοπό να δημιουργηθεί στους υπόλοιπους η ψευδαίσθηση της προστασίας του εισοδήματός τους.

Μέσα σ' όλα αυτά από προχτές αιωρείται η πρόθεση της κυβέρνησης να σταματήσει με το «έτσι θέλω» την εκκοκκιστική περίοδο στις 31 του Δεκέμβρη, με αποτέλεσμα να εξαναγκαστούν οι βαμβακοπαραγωγοί να τρέχουν πανικόβλητοι προκειμένου να προλάβουν να παραδώσουν τις υποτιθέμενες επιλέξιμες ποσότητες.

Οσον αφορά στη, δημοσιοποιημένη προς την ΕΕ, εκτίμηση των 1.100.000 τόνων, φαίνεται ότι η κυβέρνηση σχεδιάζει να βγάλει ξανά εκτός επιδότησης πολλές δεκάδες χιλιάδες τόνους παραγόμενου βαμβακιού. Η εκτίμηση της παραγωγής θα συζητηθεί μεθαύριο στην αρμόδια Διαχειριστική Επιτροπή της ΕΕ, από όπου θα προκύψει η δεύτερη προσωρινή ελάχιστη τιμή, που θα ισχύσει μετά τις 16 του Δεκέμβρη. Στο υπουργείο Γεωργίας ευελπιστούν ότι η Διαχειριστική Επιτροπή θα δεχτεί την εκτίμηση των 1.100.000 τόνων και θα θέσει προσαύξηση 11%, όπως και πέρσι, για να παραμείνει η προσωρινή ελάχιστη τιμή στις 218 δραχμές. Στην περίπτωση που η Διαχειριστική Επιτροπή βάλει προσαύξηση από 7,5% έως 11%, θα ανέβει από ελάχιστα έως μερικές δραχμές η δεύτερη προσωρινή ελάχιστη τιμή. Αν τεθεί ποσοστό προσαύξησης 11%-15% τότε θα μειωθεί η προσωρινή ελάχιστη τιμή μέχρι και 24 δραχμές!

Το κυβερνητικό ψευτοδίλημμα που τίθεται ξανά στους βαμβακοπαραγωγούς είναι αν θα δεχτούν να έχουν μη επιλέξιμα βαμβάκια, που θα τα πουλήσουν κακήν-κακώς σε εξευτελιστική εμπορική τιμή κι έτσι να υπάρξει φαινομενική εξόφληση της επιδότησης, ή αν δε θα πάρουν ούτε φράγκο παραπάνω και ενδεχομένως να γυρίσουν και λεφτά πίσω. Ομως, στην προκειμένη περίπτωση οι βαμβακοπαραγωγοί οφείλουν να απαιτήσουν και να διεκδικήσουν να πληρωθούν κανονικά για όλη την παραγωγή τους, με τιμή 350 δραχμές το κιλό τουλάχιστον, γιατί δεν είναι αυτοί που ψήφισαν αυτόν τον κανονισμό. Κι αντί να πληρώνουν οι ίδιοι τα σπασμένα της πολιτικής της κυβέρνησης, ας τα πληρώσει η ίδια η κυβέρνηση, που ευθύνεται αποκλειστικά για ό,τι έχει συμβεί και συμβαίνει στο βαμβάκι.

Σε περίπτωση που οι βαμβακοπαραγωγοί αντιδράσουν δυναμικά και βάλουν την κυβέρνηση στη θέση της, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας τελικά θα αναγκαστεί να σταματήσει να βγάζει τα γνωστά «φιρμάνια του παραλογισμού», που υποχρεώνουν τα... χωράφια να βγάζουν μέχρι 297 κιλά, ή το πολύ 305 κιλά με τη νέα εκτίμηση. Και δε θα υπάρχουν φαινόμενα, να πετσοκόβονται με αυθαίρετα διοικητικά μέτρα περιορισμού τα καλλιεργηθέντα στρέμματα όλων των βαμβακοπαραγωγών. Ούτε να πετσοκόβονται με το «έτσι θέλω», όπως έγινε στις 16 του Νοέμβρη, με τα 155.000 στρέμματα, κανονικά δηλωμένα στο ήδη «κουτσουρεμένο» Ολοκληρωμένο Σύστημα Διαχείρισης Επιδοτήσεων, από 8.500 παραγωγούς, και στη συνέχεια να απαγορεύεται από τις 26 του μήνα (δηλαδή, από χτες) σε αυτούς τους παραγωγούς να παραδώσουν το βαμβάκι τους στα εκκοκκιστήρια, μέχρι νεωτέρας! Αλλωστε, κάτι παρόμοιο έκανε και πέρσι η κυβέρνηση, επιστρατεύοντας μέχρι και «δορυφορικά κόλπα»... Το τι τελικά επακολούθησε το γνωρίζουν πολύ καλά όλοι οι βαμβακοπαραγωγοί.

Για τους βαμβακοπαραγωγούς, και ειδικά τους μικρομεσαίους, δεν είναι η κατάσταση «ο σώζων εαυτόν σωθήτω» και «άσε τον δίπλα να κουρεύεται»... πράγμα που επίσης θέλει να επιβάλει η κυβέρνηση, επειδή έτσι βολεύεται, προκειμένου να συγκαλύψει την αντιαγροτική πολιτική. Οι βαμβακοπαραγωγοί δεν πρέπει να δεχτούν ούτε την κοροϊδία, ούτε την τρομοκρατία, ούτε το διχασμό. Και αυτό που φαίνεται ολοκάθαρα είναι ότι δεν απομένει τίποτα άλλο, παρά μόνον η οργάνωση του αγώνα τους με στόχο την ανατροπή του καταστροφικού κοινοτικού κανονισμού για το βαμβάκι, την ανατροπή αυτής της ολέθριας πολιτικής, που στηρίζουν με παρεμφερείς παραλλαγές εξαπάτησης και ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, μαζί με όλους τους υπόλοιπους αγρότες και τα λαϊκά στρώματα.