Συνέχιση της καπιταλιστικής ανάπτυξης, με ρυθμούς ανόδου 3,6%-4%, σε καθεστώς όμως αβεβαιότητας για τη διεθνή οικονομία - όπως επισημαίνεται στο σχετικό κείμενο - και επιτάχυνση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, με έμφαση στο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων και στις εργασιακές σχέσεις, προβλέπει το επικαιροποιημένο «Πρόγραμμα Σταθεροποίησης και Ανάπτυξης» για την περίοδο 2002-2006, το οποίο κατέθεσε χτες στις Βρυξέλλες ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών, Ν. Χριστοδουλάκης.

Σύμφωνα με το σχετικό πίνακα που αναφέρεται στο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων, για το 2003- 2006 προβλέπεται:

• Η εκχώρηση του 23% των μετοχών των «Ελληνικών Πετρελαίων» σε στρατηγικό επενδυτή. Λόγος γίνεται για τον όμιλο Λάτση και τη ρωσική «Λουκ Οϊλ».
• Η πώληση του 25% των μετοχών του Οργανισμού Λιμένα Πειραιά.
• Η πώληση της «Ολυμπιακής Αεροπορίας» (δεν εξηγείται ο τρόπος εκποίησής της).
• Η πώληση του 10% των μετοχών των ΕΛΤΑ και η διάθεση ενός ακόμα ποσοστού, 25%, μέσω Χρηματιστηρίου. Η σχετική διαδικασία έχει διακοπεί μετά την απόσυρση των γαλλικών ταχυδρομείων, τα οποία είχαν εκδηλώσει ενδιαφέρον.
• Η πώληση ενός ακόμα 10% των μετοχών της ΕΥΔΑΠ.
• Η πώληση και του υπόλοιπου 33% των μετοχών του Χρηματιστηρίου της Αθήνας, στα πλαίσια της πλήρους ιδιωτικοποίησής του.
• Η ιδιωτικοποίηση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, της οποίας δεν έχει καθοριστεί ο τρόπος.
• Η πώληση σε «στρατηγικό επενδυτή» του 35% της ΔΕΠΑ.
• Η πώληση, μέσω Χρηματιστηρίου, του 25% της «ΑΕ Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα».
• Η περαιτέρω ιδιωτικοποίηση της ΑΤΕ αν και δεν αναφέρονται πληροφορίες για ποσοστό και τρόπο ιδιωτικοποίησης.
• Η εκχώρηση ενός ακόμα 15% των μετοχών της ΔΕΗ.

Σε στενή συνάρτηση με το πρόγραμμα εκποίησης περιουσιακών στοιχείων βρίσκεται και ο φιλόδοξος στόχος για μείωση του δημόσιου χρέους από 105,3% του ΑΕΠ το 2002 στο 87,9% το 2006. Η ελληνική κυβέρνηση δείχνει έτσι την υπακοή της στην πρόσφατη απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, να μεταφέρει το βάρος από το κριτήριο του ελλείμματος σε αυτό του χρέους (γαλλογερμανική υπόδειξη), αν και πρόβλημα χρέους έχουν μόνον η Ελλάδα, το Βέλγιο και η Ιταλία.

Η προοπτική ανάπτυξης για την περίοδο 2003- 2006 στηρίζεται σε δύο σενάρια. Στο «αισιόδοξο», που προβλέπει μέσο ρυθμό ανάπτυξης του ΑΕΠ την τετραετία 3,8% και το λιγότερο «αισιόδοξο» με ρυθμό ανόδου 3,1%. Τα δύο αυτά σενάρια εργασίας κρίθηκαν αναγκαία λόγω της συνεχιζόμενης αβεβαιότητας στη διεθνή οικονομία, καθώς η φάση ανάπτυξης της Ευρώπης των «15» παίρνει αναβολή, αυτή τη φορά για το β΄ εξάμηνο του 2003. Σύμφωνα με το κείμενο, οι ρυθμοί της ανάπτυξης θα στηριχτούν στην ιδιωτική κατανάλωση, η οποία προβλέπεται να αυξηθεί με ρυθμούς 2,8%- 3,1%, στις δημόσιες κυρίως επενδύσεις που πραγματοποιούνται με το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης και τα Ολυμπιακά έργα.

Για το χώρο των εργαζομένων, το πρόγραμμα επιχειρεί να εμφανίσει μια ειδυλλιακή εικόνα. Μόνον η αναφορά στους προσδιοριστικούς παράγοντες της υψηλής ανεργίας (σύμφωνα με το κείμενο η υψηλή ανεργία οφείλεται, όπως ομολογείται, στις συνέπειες των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και στο γεγονός ότι παραμένει χαμηλό το ποσοστό της ...μερικής απασχόλησης) προϊδεάζει ότι η κυβέρνηση κινείται στην κατεύθυνση της λήψης επιπρόσθετων σκληρών αντεργατικών μέτρων στην αγορά εργασίας. Σύμφωνα με το κυβερνητικό σενάριο, η απασχόληση την τετραετία 2003-2006 θα αυξάνεται με ρυθμούς υψηλότερους του 1%, η παραγωγικότητα της εργασίας με ρυθμούς υψηλότερους του 2,5%, ενώ το ποσοστό ανεργίας θα ακολουθήσει καθοδική πορεία από 10% το 2002 σε 9,1% το 2003, 8,4% το 2004, 7,7% το 2005 και 7,1% το 2006. Σύμφωνα με τους κυβερνητικούς ισχυρισμούς, που προφανώς αναφέρονται στις γενικές δαπάνες μισθοδοσίας στην οικονομία, οι πραγματικές αμοιβές (μετά την αφαίρεση του πληθωρισμού) την περίοδο 1995-2002 αυξήθηκαν μεσοσταθμικά κατά 3,2%, ενώ για την περίοδο 2003-2006 προβλέπει ρυθμό αύξησης μεταξύ 2,3% και 2,6%. Τέλος, το πραγματικό κόστος εργασίας προβλέπεται να κινείται με πτωτικούς ρυθμούς όλη την περίοδο, εξασφαλίζοντας πρόσθετα κέρδη για τους επιχειρηματίες. Τα ποσοστά πτώσης εκτιμάται ότι θα είναι από 1,2% το 2003, μέχρι 0,60% το 2006.

Τέλος, ο πληθωρισμός προβλέπεται να διατηρηθεί σε επίπεδα ίσα ή υψηλότερα του 3%, εξέλιξη η οποία αποδίδεται στον υψηλό ρυθμό ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας αλλά και «στις ολιγοπωλιακές συνθήκες που επικρατούν στην αγορά υπηρεσιών», σύμφωνα με τους κυβερνητικούς παράγοντες.