ΑΠΟΣΤΟΛΗ: ΜΑΡΙΑ ΠΕΡΓΑΝΤΗ.--

Κακή χρονιά η φετινή για τους ελαιοπαραγωγούς της Αρτας. Καταστράφηκε το μεγαλύτερο μέρος της σοδειάς και κανείς δεν αναλαμβάνει την ευθύνη να τους αποζημιώσει για να μπορέσουν, έστω, να ξανακαλλιεργήσουν. Παράλληλα η τιμή της πράσινης ελιάς, που αποτελεί και τον κύριο όγκο της παραγωγής στο νομό, είναι ακόμα πιο χαμηλή από την περσινή. Οσο για την τιμή της μαύρης ελιάς είναι ικανοποιητική, αλλά η εναπομείνασα ποσότητα είναι μικρή. Η καταστροφή του προϊόντος, την ώρα, μάλιστα, που τα έξοδα έχουν γίνει για τις καλλιεργητικές ανάγκες (τη συγκομιδή και τη μεταφορά) δυσβάσταχτα, σε συνδυασμό με τη χαμηλή τιμή της ελιάς, φέρνουν σε απόγνωση τους παραγωγούς που αντιμετωπίζουν και την άρνηση των αρμοδίων για αποζημίωση.

Ειδικότερα, φέτος, σύμφωνα με τις επίσημες εκτιμήσεις της Διεύθυνσης Γεωργίας Αρτας, λόγω των δυσμενών καιρικών συνθηκών, το 15% της συνολικής παραγωγής έπεσε στο χώμα. Από την υπόλοιπη παραγωγή το 70% έχει καταστραφεί από διάφορους εχθρούς και ασθένειες που ήταν δύσκολο ή αδύνατο να προληφθούν ή καταπολεμηθούν λόγω των έντονων βροχοπτώσεων κλπ. Αλλά και το υπόλοιπο της παραγωγής υποβαθμίστηκε και δεν μπορεί να πουληθεί σαν επιτραπέζια ελιά, αλλά και για παραγωγή ποιοτικού ελαιόλαδου.

Ο «Ρ» μίλησε για το πρόβλημα με ελαιοπαραγωγούς στο Δήμο Κομποτίου της Αρτας. Πρώτος σταθμός ο Αγροτικός Συνεταιρισμός «Η Αλληλεγγύη».

Ο Β. Μούτσιος θα μας σχολιάσει, όλο πίκρα: «Φέτος το αποτέλεσμα για εμάς τους παραγωγούς είναι μηδέν εις το πηλίκον». Κι «από μηδέν έως αρνητικό, για όσους από εμάς πήραμε εργάτες για να μαζέψουμε τις ελιές», θα συμπληρώσει ο Π. Τριαντάφυλλος. Ενώ, ο Σ. Παπακοσμάς, διαμαρτύρεται: «Πουλάμε ελιές από το Σεπτέμβρη και δεν έχουμε να πάρουμε ψωμί. Είχα τέσσερις τόνους και τις άφησα για λάδι. Καταστραφήκαμε και ο ΕΛΓΑ δεν αποζημιώνει το σύνολο των καταστροφών από καιρικές συνθήκες και τις τεράστιες ζημιές από ασθένειες που ακολούθησαν σαν συνέπεια...Οσο για τις πληρωμές, είναι ανάλογες με την ποσότητα και την ποιότητα της παραγωγής». Και ο Θ. Χρυσούλης σχολιάζει: «Η κατάσταση είναι δραματική. Από τις 7 το πρωί ως τις 3 το μεσημέρι είμαστε στο χωράφι, μετά, μέχρι τις 5 το απόγευμα στη διαλογή και από τις 6 το βράδυ έως τις 3 και 4 τα ξημερώματα ξημερωνόμαστε στις αποθήκες και στα ελαιοτριβεία. Και όλα αυτά χωρίς αποτέλεσμα»...

Δεύτερος σταθμός, το ελαιοτριβείο της περιοχής. Ο Θ. Παπαθανασίου, εργαζόμενος στο ελαιοτριβείο εξηγεί στο «Ρ»: «Ο νομός βγάζει 25 χιλιάδες τόνους ελιά. Απ' αυτή την ποσότητα, κανονικά, το 60% του ελαιοκάρπου είναι επιτραπέζιες ελιές και το 40% πάει για ελαιοποίηση. Ομως, φέτος, το 30% της παραγωγής έχει καταστραφεί και απ' την υπόλοιπη παραγωγή που έμεινε, οι 10 χιλιάδες τόνοι πάνε για ελαιοποίηση. Η κατάσταση είναι δραματική, καθώς και για το λάδι πληρωνόμαστε ελάχιστα, μόλις 500 δρχ/κιλό».

Αλλά δεν είναι μόνον αυτά, είναι και η Ενωση Συνεταιρισμών Αρτας που χειροτερεύει την κατάσταση με την απαράδεκτη πολιτική που ακολουθεί.

Ο Αγροτικός Συνεταιρισμός «Η αλληλεγγύη» Καταγγέλλει την ΕΑΣΑΦ Αρτας για την απόφαση που πήρε για παρακράτηση του 3% (δηλαδή 1% για ΕΑΣΑΦ, 1% για Ελαιουργική και 1% για Συνεταιρισμό) από τους ελαιοπαραγωγούς για την παραλαβή των δικαιολογητικών από το Συνεταιρισμό. Ομως ο Συνεταιρισμός ζητά από την ΕΑΣΑΦ να δέχεται όλα τα δικαιολογητικά έτοιμα για τη μηχανογράφηση από το Συνεταιρισμό, χωρίς καμία οικονομική επιβάρυνση εργασίας από υπαλλήλους της. Απαιτεί, όπως τονίζεται στην ανακοίνωση, να σταματήσει ο εμπαιγμός των αγροτών και τα χρήματα των επιδοτήσεων να φτάνουν στα χέρια των αγροτών. Αν δε γίνει κάτι γι' αυτό, ο Συνεταιρισμός σκοπεύει να προχωρήσει σε δυναμικές κινητοποιήσεις.

Ο Δ. Βαρελής, πρόεδρος του συνεταιρισμού, κατήγγειλε, επίσης, πως, φέτος, οι μεταποιητές που έφτιαξαν σύνδεσμο, βγάλανε κάποιες τιμές για τις επιτραπέζιες ελιές, σε πανελλαδικό επίπεδο. Αλλά τρέναραν τη συγκομιδή και, τελικά, έριξαν την τιμή 30 έως 60 δρχ. κάτω από την αρχική!».

Σε συζήτηση που είχαμε με τον Νίκο Γιαννούλη, πρόεδρο της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων (ΟΑΣ) Ν. Αρτας, θα επισημάνει στο «Ρ»: «Η βρώσιμη ελιά στο νομό της Αρτας καλλιεργείται σε μεγάλη έκταση, κυρίως στις ορεινές και ημιορεινές περιοχές και αποτελεί το μοναδικό προϊόν για τους κατοίκους. Η φετινή χρονιά είναι πιο άσχημη για τον παραγωγό. Από ό,τι γνωρίζουμε η ζημιά είναι πανελλαδική. Αποτέλεσμα της κατάστασης είναι μεγάλο μέρος της παραγωγής να μην εμπορευτεί και το εισόδημα να είναι χαμηλό γιατί και η ποιότητα του λαδιού είναι πολύ κακή. Η τιμή της πράσινης ελιάς, που είναι η κύρια παραγωγή στο νομό μας, στη μέση κατηγορία (των 200 τεμαχίων ελιάς το κιλό) είναι 140 δρχ./κιλό, όταν το κόστος συγκομιδής φτάνει στις 100 δρχ./κιλό.

Σε αυτές τις άσχημες συνθήκες που διαμορφώνονται για τον παραγωγό, η ΟΑΣ Ν. Αρτας πήρε απόφαση να απαιτήσει από την πολιτεία να γίνουν εκτιμήσεις και να δοθούν αποζημιώσεις για όλες τις καταστροφές στους ελαιοπαραγωγούς. Ομως, για να ικανοποιηθεί το αίτημά μας, χρειάζεται να πιέσουμε ως αγρότες.

Εμείς ξέρουμε ότι η κατάσταση στον αγροτικό τομέα είναι αποτέλεσμα της αντιαγροτικής πολιτικής που αποφασίζει και εφαρμόζει το Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας της Ευρώπης με σύμφωνη γνώμη των ελληνικών κυβερνήσεων, που αναντίρρητα και αδιαμαρτύρητα την εφαρμόζουν. Και όλα αυτά εντάσσονται σε ένα στόχο μείωσης του αγροτικού πληθυσμού τουλάχιστον στο 6%. Τώρα, με τη διεύρυνση της ΕΕ μειώνονται και οι, έτσι κι αλλιώς, χαμηλές επιδοτήσεις, ενώ το 2006 σκοπεύουν στην κατάργησή τους... Λοιπόν δεν έχουμε αυταπάτες ότι άλλο δρόμο για επιβίωση δεν έχουμε παρά τον ενωμένο και συντονισμένο αγώνα μας και μαζί με τους άλλους εργαζόμενους και τους επαγγελματίες».