Οπως σημειώνει ο Ευγένιος Δ. Ματθιόπουλος «... Η Εύα Μελά εδώ και αρκετά χρόνια ζωγραφίζει σε φρέσκο και αναπόφευκτα έχει αποδεχτεί τους δικούς του τεχνικούς περιορισμούς. Την απαιτούμενη ταχύτητα της εκτέλεσης την έχει ασκήσει στη σχεδιαστική ευχέρεια, που προϋποθέτει συσσώρευση εμπειριών, παρατήρηση του ουσιώδους και ικανότητα έγκαιρων αποφάσεων την ώρα της ζωγραφικής πράξης. Η λιτότητα στα υλικά μέσα επιζητεί ανάλογη αυστηρότητα και εκφραστική χρήση τους. Η Εύα Μελά ζωγραφίζει κυρίως με τονικό τρόπο, αποδίδει δηλαδή τους όγκους, το φως και τη σκιά με διαβαθμίσεις. Χρωματικά ισορροπεί τις συνθέσεις σε μια κλίμακα γαιωδών κυρίως χρωμάτων: θερμές ώχρες, χοντροκόκκινα, πράσινες όμπρες, σιέννες, λευκό του ασβέστη και βαθιά μαύρα, που είναι φιλικά και συγγενή υλικά της ζωγραφικής επιφάνειας».
«Ζωγραφικά και ηθικά η Εύα Μελά ανήκει σ' ένα μικρό κύκλο σύγχρονων νεορομαντικών καλλιτεχνών, που όχι μόνο εμμένουν στην παραστατική ζωγραφική, αλλά επιπλέον προσπαθούν να εκφραστούν με παραδοσιακές τεχνικές».