Ετοιμες να δώσουν και πάλι τις δικές τους μάχες, να συγκρουστούν με την πολιτική των μονοπωλίων, βρίσκει η νέα χρονιά τις δυνάμεις του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου, καθώς η ανάληψη από την ελληνική κυβέρνηση της προεδρίας της ΕΕ, σηματοδοτεί την όξυνση της επίθεσης στα δικαιώματα πλατιών εργατικών και λαϊκών στρωμάτων. Ηδη η εκδήλωση που έχει προγραμματιστεί για τις 13 Γενάρη, με αφορμή την ανάληψη της προεδρίας, η αντίστοιχη εκδήλωση με ευρωπαϊκά συνδικάτα στις 23 του μήνα, αλλά και την επομένη, στις 24 Γενάρη, η διαδήλωση στο Ναύπλιο, δείχνουν ότι η κυβέρνηση δε θα κάνει περίπατο...

Το ΠΑΜΕ και το 2003 δηλώνει «παρόν», αλλά, όπως υπογραμμίζει στη συνέντευξή του το μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του, Γιώργος Μαυρίκος, το κύριο, το βασικό, αυτό που τελικά θα κρίνει, προς τα πού θα γείρει η πλάστιγγα της αναμέτρησης, είναι η οργάνωση της εργατικής τάξης στα συνδικάτα της.

«Μπροστά στη δύσκολη κατάσταση που αντιμετωπίζει η εργατική τάξη, στις μεγάλες προκλήσεις που έχουμε, -τονίζει ο Γ.Μαυρίκος- εμείς απευθύνουμε έκκληση πρώτα απ' όλα στους ίδιους τους εργαζόμενους. Να γραφτούνε τώρα στα συνδικάτα τους. Να μαζικοποιήσουν τις πρωτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις. Η συμμετοχή των ίδιων των εργαζομένων στα σωματεία τους, είναι αυτή που μπορεί να γείρει την πλάστιγγα..! Η πολιτική των μονοπωλίων, της Ευρωπαϊκής Ενωσης, δεν είναι ανίκητη. Φτάνει η εργατική τάξη να αντιληφθεί την ανάγκη να οργανωθεί στα συνδικάτα. Με την αποφασιστική συμμετοχή της, να ανεβάσει την ταξική πάλη, να ανατρέψει τους συσχετισμούς μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Απευθύνουμε μια ξεχωριστή έκκληση στα συνδικαλιστικά στελέχη, που δουλεύουν στις πρωτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις, να συγκρουστούν με τη ρουτίνα και τα προβλήματα της «καθημερινότητας» στη ζωή των συνδικάτων. Το «παιχνίδι», για το ταξικό κίνημα, θα κερδηθεί στις πρωτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις.

Εδώ στη «βάση», αυτές οι οργανώσεις πρέπει να αποχτήσουν νεύρο, ζωντάνια, μαχητικότητα, να λειτουργούν άμεσα και δημοκρατικά. Να βοηθούν τους εργάτες να καταλαβαίνουν ότι -πολύ περισσότερο σήμερα- δε φτάνει να παλεύουν μονάχα για το μεροκάματο και το ένσημο. Αλλά απαιτείται ο αγώνας να έχει ορίζοντα και προοπτική. Να δυναμώσουν το συντονισμό, με τη φτωχή αγροτιά, τη νεολαία, την προοδευτική διανόηση, τους επαγγελματοβιοτέχνες».

-Η Ελληνική Προεδρία ήδη έχει αναγγείλει την πολιτική της. Πώς προετοιμάζεται το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα μπροστά σε αυτό το γεγονός;

- «Η προεδρία της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που το επόμενο διάστημα θα ασκήσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, θα έχει στόχο να επισπεύσει τα αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα, σε βάρος του λαού και των εργαζομένων, να βαθύνει την εξάρτηση της χώρας, απέναντι στον ιμπεριαλισμό και τα μονοπώλια και να πολλαπλασιάσει τις δυνατότητες υπερκερδών για το κεφάλαιο.

Με βάση αυτά τα δεδομένα, το ΠΑΜΕ ήδη κατέθεσε αυτές τις μέρες, προς όλα τα συνδικάτα της χώρας μας, μια συνολική πρόταση που αγκαλιάζει ολόκληρο το εξάμηνο. Η πρόταση αυτή ξεκινά, από την ανάγκη, οι εργαζόμενοι να αντισταθούν και να αντιπαλέψουν συνολικά την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της ελληνικής κυβέρνησης. Προτείνουμε ένα αγωνιστικό πρόγραμμα. Πρώτος σταθμός η 24η του Γενάρη, τη μέρα που γίνεται το Συμβούλιο υπουργών Εργασίας στο Ναύπλιο. Αυτή την ημέρα προτείνουμε να προκηρυχτεί απεργιακή κινητοποίηση πανελλαδική πανεργατική απ' όλα τα συνδικάτα.

Στις 21 Μάρτη, που γίνεται η Σύνοδος Κορυφής στις Βρυξέλλες και θα εξετάσει θέματα Κοινωνικής Ασφάλισης και εργασιακές σχέσεις, εκτιμούμε ότι και εδώ χρειάζεται απεργιακή αγωνιστική απάντηση της εργατικής τάξης. Ο επόμενος μεγάλος σταθμός είναι η Πρωτομαγιά και θα ακολουθήσει η κορύφωση αυτού του κύκλου των κινητοποιήσεων στις 20-23 Ιούνη στη Θεσσαλονίκη.

Ανεξάρτητα τι θα κάνουν οι ηγεσίες της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ και των άλλων οργανώσεων, εμείς θα προχωρήσουμε απεργιακά, αγωνιστικά».

- Γύρω από τις κινητοποιήσεις, με αφορμή την ελληνική προεδρία, δραστηριοποιούνται διάφορες δυνάμεις, πολλές φορές και με διαφορετικούς στόχους...

- «Πράγματι, όλα δείχνουν ότι το επόμενο εξάμηνο θα οξυνθεί η ιδεολογικοπολιτική αντιπαράθεση στο εσωτερικό του συνδικαλιστικού κινήματος. Οι δύο γραμμές θα συγκρουστούν ανελέητα. Και ο λόγος γι' αυτή την εκτίμηση είναι ότι βλέπουμε και στη χώρα μας να συγκροτούνται διάφορα φόρουμ, διάφορες κινήσεις ενόψει της Θεσσαλονίκης. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, επίσης, συγκροτείται το ευρωπαϊκό κοινωνικό φόρουμ.

Ολα αυτά τα σχήματα θέλουν να εμφανίσουν ότι αποτελούν νέα κινήματα, ότι είναι νέες δυνάμεις, ότι φέρνουν νέες αντιλήψεις κλπ. Στην ουσία όλα αυτά τα σχήματα έρχονται να προβάλουν αντιλήψεις της νέας σοσιαλδημοκρατίας με τελικό σκοπό να εγκλωβίσουν εργατικές δυνάμεις, να εγκλωβίσουν τους λαϊκούς αγώνες σε αιτήματα του τύπου: «Οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη» ή ότι «Μια άλλη Ευρώπη είναι εφικτή». Χωρίς να προσδιορίζουν ποια Ευρώπη. Και εδώ διατυπώνονται δύο λογικές. Η δική μας, που λέει ότι τα κινήματα των εργαζομένων, της νεολαίας, των επαγγελματοβιοτεχνών, της αγροτιάς, πρέπει συντονισμένα να δράσουν απέναντι στις πολιτικές της ΕΕ να είναι σε σύγκρουση γενικά με την ίδια την Ευρωπαϊκή Ενωση, με τον ιμπεριαλισμό, με το ΝΑΤΟ και τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους.

Από την άλλη, έρχονται αυτά τα κινήματα με συνθήματα π.χ. «Οχι στον πόλεμο», χωρίς να λένε τι είναι αυτός ο πόλεμος, ποιος ο χαρακτήρας του, ποιες οι αιτίες που τον προκαλούν. Ποιοι τον κάνουν και ποιοι θα είναι οι ωφελημένοι απ' αυτόν. Επίσης, προβάλλουν το σύνθημα, «Για μια άλλη Ευρώπη». Ποια Ευρώπη όμως; Εμείς λέμε καθαρά, ότι παλεύουμε για μια Ευρώπη σοσιαλιστική. Αυτοί, για ποια Ευρώπη παλεύουν; Μήπως για μια Ευρώπη που θα ρετουσάρει τον καπιταλισμό και θα μακιγιάρει τα προβλήματά του;

Για εμάς είτε νεοσυντηρητική Ευρώπη, είτε σοσιαλδημοκρατική, είτε νεο-αριστερή Ευρώπη, είναι Ευρώπη καπιταλιστική. Και απέναντι σε αυτή την καπιταλιστική Ευρώπη βρισκόμαστε σε συνολική αντιπαράθεση και σε ευθεία ρήξη μαζί της. Σε αυτή την κατεύθυνση, έχουμε συγκροτήσει -και συμμετέχουμε σαν ΠΑΜΕ- την Κίνηση «Δράση: Θεσσαλονίκη 2003», που πραγματικά και στο περιεχόμενο και στις μορφές, εξασφαλίζει αυτό για το οποίο παλεύουν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ. Στα πλαίσια αυτά έχουμε καλέσει και θα συμμετέχουν μαζί μας συνδικάτα και συνδικαλιστές από μια σειρά ευρωπαϊκές χώρες».