Μια ομάδα ακτιβιστών οικολόγων απελευθερώνει από ένα ερευνητικό εργαστήριο πειραματόζωα φορείς ενός επικίνδυνου ιού. Ο ιός μεταδίδεται από το αίμα και εκδηλώνεται μέσα σε λίγα μόλις δευτερόλεπτα μεταμορφώνοντας τους φορείς του σε κτήνη που επιτίθενται στους συνανθρώπους τους με δολοφονικές διαθέσεις. Δεν υπάρχει καμιά ένδειξη θεραπείας με αποτέλεσμα μέσα σε 28 μέρες να έχει εξαπλωθεί σε ολόκληρη τη Βρετανία μετατρέποντάς τη σε έρημο τοπίο. Μια ομάδα επιζώντων, προσπαθεί να επιβιώσει αγνοώντας ότι οι επιθέσεις των μολυσμένων δεν είναι το μόνο πρόβλημα που θα έχουν να αντιμετωπίσουν.

Ο Ντάνι Μπόιλ, που έγινε γνωστός με τα «Μικρά εγκλήματα μεταξύ φίλων» και το «Trainspotting», τώρα αλλάζει κινηματογραφική ματιά και φλερτάρει απροκάλυπτα με μια ταινία τρόμου.

Με ψηφιακή βιντεοκάμερα, ερασιτέχνες ηθοποιούς και ένα «διαμαντένιο» σενάριο ο Ντάνι Μπόιλ φτιάχνει ίσως την πιο προηγμένη και αληθοφανή ταινία τρόμου που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια, με ατμόσφαιρες βαμμένες στο αίμα και σκηνές που κόβουν την ανάσα. Το «28 μέρες μετά» κάνει την καρδιά να χτυπά γρήγορα και την αδρεναλίνη να φτάνει σε επικίνδυνα όρια.

Το φιλμ του Μπόιλ είναι μια κλασική ταινία τρόμου, με έντονη επιρροή από ταινίες όπως «Νύχτα των ζωντανών νεκρών» και άλλες τέτοιες με μανιακούς δολοφόνους. Αν ήταν μια από αυτές δε θα της δίναμε καμιά σημασία. Η διαφορά είναι ότι η ταινία του Μπόιλ έχει ποιότητα και γούστο, έστω και λίγο τραβηγμένο... Αν είναι κάποιος να φτάσει στα άκρα ας φτάσει για τα καλά, αυτός είναι κανόνας που ακολουθεί και δε φοβάται να δει το μέλλον αρκετά διαφορετικό από πολλούς άλλους της γενιάς του, δήθεν αισιόδοξους. Το «28 days later» είναι καθαρά μια ταινία τρόμου, χωρίς όμως να εξαντλείται στις συμβάσεις του είδους. Δείτε την και ας τρομάξετε και λίγο περισσότερο...

«28 Days Later»: Ταινία τρόμου, παραγωγής 2002. Σκηνοθεσία: Ντάνι Μπόιλ. Με τους: Κίλιον Μέρφι, Ναόμι Χάρις, Κρίστοφερ Εκλεστον, Μπρένταν Γκλίζον, Μέγκαν Μπερνς.