Το φλογερό, εύθυμο και γιορταστικό φυτό, το Αλεξανδρινό (Poinsettia, κοινώς Ποϊντσέτα), η γλώσσα του διαβόλου, ή το αστέρι των Χριστουγέννων, έχει τόσα ονόματα αυτό το πανέμορφο φυτό, που αγοράσαμε ή μας χαρίστηκε κατά τη διάρκεια των εορτών που ευτυχώς πέρασαν ανεπιστρεπτί. Μέχρι του χρόνου δηλαδή...

Το Αλεξανδρινό μας, μπορεί να έχει μεγάλη διάρκεια κατακόκκινης ζωής. Μπορεί να έχει ακόμη πολλά ψωμιά ακόμη να φάει... πολλά κόκκινα φύλλα να ανθήσει. Φτάνει να την προσέξουμε και να τη φροντίσουμε, όπως της πρέπει. Είναι ένα φυτό με εξαιρετική διακοσμητική αξία, για αυτό πρέπει να λάβουμε υπόψη μας τα μικρά μυστικά της.

Συχνό πότισμα. Ομως τον Απρίλη και Μάρτη θέλει κλάδεμα και να κόβονται από τη βάση τους οι ατροφικοί βλαστοί και αραίωμα το πότισμα. Τώρα προσέξτε καθώς κόβουμε το φυτό θα πληγώνεται... και εμείς θα πρέπει να δέσουμε τα τραύματά του καλύπτοντας τα με λιωμένο κερί. Τώρα ένα θέλουμε να διατηρήσουμε μέσα σε ανθοδοχεία τα ανθισμένα κλωνάρια του, πρέπει μόλις τα κόψουμε από τον κορμό να κάψουμε τις άκρες τους ή απλώς να τις βουτήξουμε σε ζεστό νερό για ένα λεπτό της ώρας. Το Πάσχα θα μας βρει με τα Αλεξανδρινά μας, κόκκινα, χαρούμενα, και νεανικά. Ας είμαστε καλά μέχρι τότε