Ηδη, η ελληνική κυβέρνηση υλοποιεί αυτήν την πολιτική, εξοστρακίζοντας χιλιάδες μαθητές, κυρίως παιδιά από την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, από το Λύκειο, από την εκπαίδευση και γενικότερα από την ουσιαστική μόρφωση. Ο κεντρικός στόχος της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης είναι η στενότερη και αποδοτικότερη υπαγωγή της εκπαίδευσης στις ανάγκες της αγοράς, στη διαμόρφωση ανθρώπινου δυναμικού ελεγχόμενου. Αλλωστε, η εκπαίδευση αποτελεί εργαλείο της κυβέρνησης και μπορεί να εξυπηρετήσει τους στόχους της: Λιγότεροι μαθητές να τελειώνουν το Λύκειο για να μπορούν αργότερα να βγαίνουν στην κοινωνία της αγοράς μισοειδικευόμενοι, μισοκαταρτισμένοι, χωρίς δικαιώματα.

Αυτό έρχονται να εξυπηρετήσουν τα Τεχνικά Επαγγελματικά Εκπαιδευτήρια, τα οποία δημιούργησε η κυβέρνηση με το Ν. 2640/98 και προσφέρουν μισοειδίκευση, μισοκατάρτιση. Η κυβέρνηση εφαρμόζοντας την «εκπαιδευτική μεταρρύθμιση» έχει ως στόχο το «φιλτράρισμα» των μαθητών του Λυκείου, τον περιορισμό της μόρφωσης, την προώθηση της στενής επαγγελματικής κατάρτισης στη θέση της εκπαίδευσης.

Δεν είναι τυχαίο επίσης, ότι η κυβέρνηση διαφημίζει τα ΤΕΕ για δήθεν επαγγελματική αποκατάσταση, αλλά και για αναβάθμιση της τεχνικής εκπαίδευσης. Στο πλαίσιο αυτής της διαφήμισης, οι ειδικότητες που μπορούν οι μαθητές να επιλέξουν στα ΤΕΕ και που «τάζουν» μια λαμπρή καριέρα αμέσως μετά το τέλος της φοίτησής τους σε αυτά είναι: Μηχανολόγος, Ηλεκτρονικός, Ηλεκτρολόγος, Εφαρμοσμένων Τεχνών, Κλωστοϋφαντουργίας - Ενδυσης, Κατασκευών, Οικονομίας και Διοίκησης, Γεωπονίας, Τροφίμων και Περιβάλλοντας, Υγείας και Πρόνοιας, Χημικών Εργαστηριακών Εφαρμογών, Πληροφορικής - Δικτύων Η/Υ, Αισθητικής - Κομμωτικής, Ναυτικός και Ναυτιλιακός.

Ετσι, μεγάλος αριθμός μαθητών επιλέγει να στραφεί στην τεχνική εκπαίδευση. Φέτος, στα 461 ΤΕΕ που λειτουργούν σε όλη την Ελλάδα φοιτούν 124.150 μαθητές. Ομως, μεγάλο μέρος των μαθητών που επέλεξαν τα Τεχνικά Επαγγελματικά Εκπαιδευτήρια δεν τελειώνουν τη φοίτησή τους εκεί. Τα νούμερα που διατίθενται στην ιστοσελίδα του υπουργείου Παιδείας για το μαθητικό δυναμικό που υπάρχει σε αυτά είναι αποκαλυπτικά: Το σχολικό έτος 1999 - 2000 στην Α' τάξη του Α' κύκλου των ΤΕΕ φοιτούσαν 60.786 μαθητές. Ο αριθμός αυτός περιορίστηκε κατά πολύ κατά το σχολικό έτος 2000 - 2001. Απ' αυτούς στην Β' τάξη του Α' κύκλου πήγαν μόνο 46.897 μαθητές. Δηλαδή, 13.889 μαθητές δεν συνέχισαν στην επόμενη τάξη. Το σχολικό έτος 2001 - 2002 από αυτούς στην Α' τάξη του Β' κύκλου πήγαν 45.195 μαθητές.

Ομως και το ίδιο το ωρολόγιο πρόγραμμα των ΤΕΕ μαρτυρά ότι στόχος τους δεν είναι να μορφώσουν τους μαθητές, αλλά μόνο να... καταρτιστούν. Συγκεκριμένα, στην Α' τάξη του Α' Κύκλου οι μαθητές διδάσκονται μαθήματα Γενικής Παιδείας 14 ώρες την βδομάδα, στη Β' τάξη του Α' Κύκλου μόλις 10 ώρες την βδομάδα και στο Β' Κύκλο οι ώρες των μαθημάτων γενικής παιδείας ανέρχονται στις 13 (σ' αυτές οι 6 ώρες είναι το μάθημα της Εφαρμογής Η/Υ).

Στα ΤΕΕ οι κατηγοριοποιήσεις είναι πολύ πιο έντονες και τα προβλήματα πολύ πιο οξυμένα: Ειδικότητες καταργούνται, τα εργαστήρια είναι ανύπαρκτα (ιδιαίτερα του Β' κύκλου), η αναχωροθέτηση που αναγκάζει τους μαθητές των ΤΕΕ να μεταφέρονται καθημερινά σε μεγάλες αποστάσεις από τον τόπο διαμονής τους.

Παρ' όλα αυτά η κυβέρνηση διατυμπανίζει σε όλους τους τόνους ότι αναβαθμίστηκε η τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση, ότι δημιουργήθηκαν σύγχρονες ειδικότητες προσαρμοσμένες στις νέες αγορές. Λέει ακόμα ότι υπάρχει πλούσια υποδομή στήριξης των μαθημάτων και των ειδικοτήτων στα ΤΕΕ, υπάρχουν εργαστήρια, και ότι η φοίτηση στα ΤΕΕ θα ανοίξει τις πόρτες για την επαγγελματική προοπτική των αποφοίτων.

Ομως η πραγματικότητα απέχει κατά πολύ από τα λόγια και τις διαφημίσεις. Το μορφωτικό επίπεδο μειώνεται, αφού μεγάλο κομμάτι των μαθητών δεν παίρνει τις στοιχειώδης γενικές γνώσεις. Τα εργαστήρια είναι ανύπαρκτα, χώροι εργαστηριακοί υπολειτουργούν την ίδια στιγμή μάλιστα που είναι ήδη πολύ λίγα για τους χιλιάδες των μαθητών. Πολλά από αυτά σίγουρα δεν είναι σύγχρονα, ενώ υπάρχουν και αυτά που είναι ακόμα και επικίνδυνα για την ασφάλεια των μαθητών. Ακόμα και μαθήματα στα οποία εξετάζονται οι μαθητές στις Γενικές Εξετάσεις, δεν τα διδάσκονται. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, οι μαθητές εξετάζονται στο μάθημα της Γραφιστικής τη στιγμή μάλιστα που δεν το έχουν διδαχτεί κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Τα βιβλία είναι λειψά και διδάσκονται τα μαθήματα μέσα από σημειώσεις.

Οσο για την επαγγελματική αποκατάσταση, μετά το τέλος της φοίτησης στο ΤΕΕ, το μεγαλύτερο ποσοστό των αποφοίτων παραμένει άνεργο ή δουλεύει κάτω από άθλιες συνθήκες, χωρίς ασφάλιση, ωράριο, σταθερό μισθό, χωρίς δικαιώματα.

Οι απόφοιτοι των ΤΕΕ, αν και τυπικά έχουν το δικαίωμα συμμετοχής σε ειδικές εξετάσεις για την εισαγωγή τους στα ΤΕΙ, ουσιαστικά δεν μπορούν να το ασκήσουν, αφού η υποβαθμισμένη εκπαίδευσή τους είναι απαγορευτική για τη συνέχιση των σπουδών τους.

Αυτό που χρειάζεται - και που όλο και περισσότερο το συνειδητοποιούν οι μαθητές, οι εκπαιδευτικοί, ευρύτερα οι εργαζόμενοι είναι η τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση να μπει σε άλλη βάση από τη σημερινή. Το ΚΚΕ έχει καταθέσει ολοκληρωμένη πρόταση για την κατάργηση του διπλού δικτύου (Λυκείου και ΤΕΕ), που χωρίζει τους μαθητές σε ικανούς και ανίκανους να πάρουν τα γράμματα, που αναπαράγει τους αποκλεισμούς και τις ανισότητες στην εκπαίδευση. Είναι ανάγκη η επαγγελματική εκπαίδευση να είναι δημόσια και δωρεάν πάνω στο υπόβαθρο μιας ουσιαστικής και στέρεης γενικής μόρφωσης, κοινής για όλους, με την καθιέρωση ενιαίου δωδεκάχρονου βασικού υποχρεωτικού σχολείου, κοινού για όλους. Ριζική αναμόρφωση της επαγγελματικής εκπαίδευσης, ώστε να οικοδομηθεί σε μεταλυκειακό επίπεδο, στα γερά θεμέλια της δωδεκάχρονης βασικής εκπαίδευσης, μέσα σε Δημόσιες Επαγγελματικές Σχολές, για υψηλής ποιότητας επαγγελματική μόρφωση και ουσιαστικά εφόδια για την άσκηση του επαγγέλματος.