Βέβαια, οι πιο πολλοί εργαζόμενοι, ολόκληρη την κυβέρνηση τη θεωρούν αναξιόπιστη, φορτωμένη με παλινωδίες στην εσωτερική και εξωτερική της πολιτική, που φέρνει στο λαό την επ' αόριστο λιτότητα και στην άρχουσα τάξη τον παραπέρα πλουτισμό της. Τα "έργα και ημέρες" της τετραετίας δεν είναι δυνατόν να ξεχαστούν, όπως:
Η βάναυση αντιλαϊκή αντιδημοκρατική πολιτική (όρα Ε. Γιαννόπουλος κ.ά.). Η αποικιακού τύπου εφαρμογή των οικονομικών τους σχεδίων. Το ξεπούλημα του παραγωγικού μας δυναμικού με διάφορα τεχνάσματα στους ντόπιους και ξένους μεγιστάνες, στο όνομα του φιλελευθερισμού και της "νέας τάξης".
Δεν ξεχνάμε την αντεθνική εγκληματική παραχώρηση, στη Βόρεια Ελλάδα, των θαλάσσιων και εδαφικών χώρων μας, για το πέρασμα στρατού με εκατομμύρια τόνους πολεμοφόδια για την υποδούλωση και το θάνατο της Γιουγκοσλαβίας.
Δεν ξεχνάμε, ακόμη, το ρεζίλεμα της πατρίδας μας, με το μακάβριο ρόλο του καταδότη που έπαιξε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, παραδίδοντας τον ηγέτη των Κούρδων Οτσαλάν, στους Τούρκους, εξευτελίζοντας έτσι την εθνική μας αξιοπρέπεια.
Στις 9-4-2000 που θα πάμε στις κάλπες, έχουμε να παλέψουμε με το δικομματισμό του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Είναι κόμματα που δε διαφέρουν σε τίποτα μεταξύ τους, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική τους πολιτική. Αυτό που τους χωρίζει τελικά, είναι το ποιος θα καταλάβει την εξουσία.
Τα διάφορα γκάλοπ που βγαίνουν στο φως της δημοσιότητας, μια δίνουν στον ένα και μια στον άλλον την πρωτιά, αφήνοντας ένα μεγάλο ποσοστό στους αναποφάσιστους και σ' αυτούς που «ρίχνουν» λευκό - αποχή. Εμείς όμως, δεν πρέπει να πέσουμε στην παγίδα με μια τέτοια ψήφο - λευκή ή αποχή - γιατί θα βοηθήσουμε, σε τελευταία ανάλυση, το δικομματισμό».
Η εκλογική μάχη - καταλήγει ο Α. Π. - πρέπει να δοθεί από όλους, στηρίζοντας το κόμμα εκείνο, που στάθηκε με συνέπεια πάντα στους αγώνες και διεκδικήσεις του λαού, το ΚΚΕ».