Παραπέρα εντατικοποίηση της αντεργατικής πολιτικής και της ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων αξιώνουν οι βιομήχανοι κλωστοϋφαντουργοί, οι οποίοι στην πρόσφατη γενική τους συνέλευση αξίωσαν απροκάλυπτα παραπέρα συμπίεση του μεροκάματου στα επίπεδα της Τουρκίας και της Βουλγαρίας και αναθεώρηση του αντεργατικού πλαισίου που επιβλήθηκε τα τελευταία χρόνια σε ακόμα αντιδραστικότερες κατευθύνσεις. Οι προκλητικές αυτές αξιώσεις έρχονται να προβληθούν σε μια περίοδο που η εργατική τάξη βρίσκεται αντιμέτωπη με γενικότερες ανατροπές στα ζητήματα της απασχόλησης, ενώ είναι εμφανές ότι οι βιομήχανοι του κλάδου εκμεταλλεύονται εκβιαστικά τις μεθοδεύσεις της πολυεθνικής «Σίσσερ - Πάλκο» να κλείσει το εργοστάσιό της στην Αθήνα πετώντας στο δρόμο 500 εργάτριες. Για να στηρίξουν τις απαιτήσεις τους οι κλωστοϋφαντουργοί βιομήχανοι επικαλούνται ως... παραδείγματα τα μεροκάματα της Πορτογαλίας, της Τουρκίας και των χωρών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης.

Κατά τ' άλλα, οι βιομήχανοι του κλάδου που απαιτούν την πλήρη ελευθερία της αγοράς και την «απελευθέρωση» των εργασιακών σχέσεων, ζητούν από την κυβέρνηση να παρέμβει ώστε αυτοί να έχουν καλύτερη πρόσβαση στις κρατικές προμήθειες από ό,τι ξένες εταιρίες, θέτουν ζήτημα επέκτασης των «υψηλών κινήτρων», όπως οι ίδιοι αναφέρουν για τις επιχειρήσεις της κλωστοϋφαντουργίας σε όλη τη χώρα, και αξιώνουν και τυπική αποσύνδεση των επιχορηγήσεων που τσεπώνουν με τις δημιουργούμενες θέσεις εργασίας.

Τέλος, ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων Κλωστοϋφαντουργών μιλώντας στη γενική συνέλευση αναφέρθηκε στην ένταση των εισαγωγών από χώρες χαμηλού κόστους και ιδιαίτερα από την Κίνα, κάνοντας λόγο για πλημμελή αστυνόμευση και ελέγχους, στο πνεύμα του «με δύο μέτρα και δύο σταθμά» που αντιλαμβάνονται την «απελευθέρωση» των αγορών.

Την αύξηση της λεγόμενης ανταγωνιστικότητας μέσα από τη συμπίεση του κόστους εργασίας ζητούν σε όλους τους τόνους και οι μεγαλοεπιχειρηματίες της Β. Ελλάδας, που όπως και οι συνάδελφοί τους στην υπόλοιπη χώρα και από κοντά οι κυβερνώντες ταυτίζουν, για ευνόητους λόγους, την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεών τους με την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας συνολικά.

Σύμφωνα με την Ετήσια Παγκόσμια Εκθεση Ανταγωνιστικότητας 2003 του Διεθνούς Ινστιτούτου IMD (International Institute for Management Development), που παρουσιάστηκαν από το Σύνδεσμο Βιομηχανιών Βόρειας Ελλάδας, η Ελλάδα μετατοπίστηκε από την 21η θέση που κατείχε το 2002, μεταξύ των 29 χωρών του δείγματος με πληθυσμό κάτω των 20 εκατομμυρίων, στην 26η θέση. Το γεγονός αυτό ο ΣΒΕΕ το αξιοποιεί για να προβάλει τη γνωστή θέση ότι για να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας πρέπει να αυξηθεί η κερδοφορία των επιχειρήσεων. Για το σκοπό αυτό υποστηρίζει ότι πρέπει να μειωθεί το κόστος εργασίας, να μειωθεί η φορολογία των επιχειρήσεων, να απελευθερωθούν οι αγορές, να δοθει στις επιχειρήσεις μεγαλύτερο μερίδιο από τα κονδύλια του Γ' ΚΠΣ, να δοθούν κίνητρα για την έναρξη επιχειρήσεων και να δημιουργηθούν οι συνθήκες για την προσέλκυση ξένων επενδύσεων.

Ολα αυτά, θα ενισχύσουν την κερδοφορία των μεγαλοεπιχειρηματιών, μπορεί να αυξήσουν - πρόσκαιρα - την ανταγωνιστικότητα του ελληνικού κεφαλαίου, αλλά ταυτόχρονα θα επιδεινώσουν ακόμα περισσότερο το βιοτικό επίπεδο των εργαζόμενων.

Να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία της ανάλυσης στην κατηγορία των χωρών με πληθυσμό κάτω από 20 εκατομμύρια, με άριστα το 100, η Φιλανδία κατέχει την πρώτη θέση με 100 και ακολουθούν Σιγκαπούρη 98,1, Δανία 92,3, Χονγκ Κονγκ 90,3, Ελβετία 89,7, Λουξεμβούργο 88,6, Σουηδία 87,1, Ολλανδία 86,4, Ισλανδία 83,3, Αυστρία 82,5 κλπ. Η Χιλή βρίσκεται στη 16η θέση με 61,5. Η Ελλάδα, με 34,1, είναι η τελευταία στην ΕΕ, πιο κάτω και από την Πορτογαλία. Πιο κάτω απ' την Ελλάδα βρίσκονται μόνο η Σλοβακία, Σλοβενία και Ιορδανία!