«Αλληλεγγύη τώρα χωρίς όρους στην κουβανέζικη επανάσταση!». Αυτό τονίζει η Ομοσπονδία Οικοδόμων Ελλάδας, καλώντας τους εργαζόμενους να συμμετέχουν μαζικά στη συγκέντρωση αλληλεγγύης που οργανώνει προς το λαό της Κούβας αύριο στις 7.30 το απόγευμα, στο Πεδίον του Αρεως (άγαλμα Αθηνάς). Στην εκδήλωση θα παραβρεθεί και θα μιλήσει εκπρόσωπος των κουβανικών συνδικάτων.

Η Κούβα, υπογραμμίζει η Ομοσπονδία Οικοδόμων, αποτελεί παράδειγμα όλων όσοι «οραματίζονται έναν άλλο κόσμο, της Δημοκρατίας, της Ελευθερίας, της Κοινωνικής Δικαιοσύνης, του Σοσιαλισμού».

Κάλεσμα για μαζική συμμετοχή των εργαζομένων σ' όλες τις εκδηλώσεις αλληλεγγύης στην Κούβα απευθύνει και το ΠΑΜΕ. Οπως σημειώνει «η τελευταία απόφαση της ΕΕ για συνολικότερη επανεξέταση των σχέσεών της με την Κούβα, με πρώτο γύρο τις διπλωματικές κυρώσεις εναντίον της υπό την προεδρία της ελληνικής κυβέρνησης αποτελεί μέρος του κοινού σχεδίου υπονόμευσης και επίθεσης των Αμερικανών και Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών ενάντια στο νησί της Επανάστασης». Το ΠΑΜΕ καλεί τους εργαζόμενους της Αθήνας να πάρουν μέρος στη συγκέντρωση που οργανώνει η Ομοσπονδία Οικοδόμων αύριο Δευτέρα στο πεδίο του Αρεως.

Μπροστά στο αυριανό συλλαλητήριο, για τη σοσιαλιστική Κούβα όπως την έζησαν από κοντά, μιλούν σήμερα στο «Ρ», τρεις οικοδόμοι, μεταφέροντας ένα μικρό μέρος των εμπειριών τους από τη συμμετοχή τους σε «μπριγάδα» στην περιοχή Πινάρ Ντε Ρίο (140 χιλιόμετρα από την Κούβα). Εκεί δούλεψαν για ένα μήνα και βοήθησαν μια μικρομπριγάδα εργατών από τον υγειονομικό τομέα που είχαν πάρει άδεια από τη δουλιά τους, για να κτίσουνε τα σπίτια τους. Στο μεταξύ πληρώνονταν κανονικά από τη δουλιά τους και μ' αυτό το σύστημα καλύπτονταν γρηγορότερα οι ανάγκες σε κατοικίες με μοναδικό κόστος τα υλικά κατασκευής.

Ο Βαγγέλης Παλαβός, τώρα συνταξιούχος οικοδόμος, μας διηγείται την εμπειρία του λέγοντας: «Ο κόσμος ήταν απλός και πολύ φιλόξενος. Οταν ήταν να φύγουμε, η συγκίνηση ήταν πολύ μεγάλη. Κλαίγαμε εμείς, έκλαιγαν και εκείνοι. Το τελευταίο βράδυ μάλιστα κάναμε ένα απίθανο γλέντι». Ενώ υπογράμμισε ότι η απόφαση της Ομοσπονδίας για το συλλαλητήριο είναι πολύ σημαντική: «Δηλώνουμε με κάθε τρόπο τη στήριξή μας γιατί είναι η μόνη χώρα, ο μόνος λαός που κράτησαν την επανάσταση. Τώρα έχουν πέσει από πάνω όλα τα "κοράκια" για να τη διαλύσουν. Χρειάζεται μεγάλη υποστήριξη από όλο τον κόσμο, όλους τους προοδευτικούς ανθρώπους ώστε να κρατηθεί η επανάσταση».

Ο οικοδόμος Βασίλης Σαραντόπουλος λέει χαρακτηριστικά: «Οι άνθρωποι εκεί ήταν καταπληκτικοί. Βάζουν πάνω από όλα τον ίδιο τον άνθρωπο. Με το χαμόγελο στα χείλη, την έννοια τους να σε φροντίσουν, το τραγούδι τους και το κέφι τους παρά το φοβερό εμπάργκο. Αυτό που θέλουν να κάνουν τώρα οι Αμερικανοί είναι, εφόσον οι μέχρι σήμερα προσπάθειές τους να χτυπήσουν την Κούβα προσέκρουαν στον ίδιο το λαό της, να επέμβουν απροκάλυπτα. Και πάλι όμως λογαριάζουν χωρίς τους Κουβανούς και τους εργάτες των άλλων χωρών».

Ανάλογες εμπειρίες μεταφέρει και ο Γ. Φιλιούσης: «Εκτός από τη μικρομπριγάδα είχαμε επαφή με μια σειρά σωματεία και οργανώσεις. Η επαφή μας με αυτούς τους ανθρώπους ήταν μοναδική. Ζουν απλά και ήρεμα. Παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν σου έδιναν την εντύπωση ότι είναι ξένοιαστοι άνθρωποι και πάνω από όλα αποφασισμένοι να υπερασπίσουν την επανάσταση. Ορκίζονται στο όνομά της. Η συμπεριφορά τους απέναντί μας ήταν πέρα για πέρα συντροφική. Μόλις μάθαιναν ποιοι ήμασταν, μας υποδέχονταν με ενθουσιασμό. Και όχι μόνο αυτό. Εχουν πολύ ανεπτυγμένο το αίσθημα αλληλεγγύης μεταξύ τους αλλά και απέναντι σε εργαζομένους άλλων χωρών. Ο μηχανικός που επέβλεπε την κατασκευή του σπιτιού είχε πάει από μικρός σε πάνω από δέκα "μπριγάδες" στο εξωτερικό, για την καταπολέμηση του αναλφαβητισμού. Πήγα γιατί ένιωσα, και ακόμα έτσι νιώθω, ότι το Νησί της Επανάστασης πρέπει να βοηθηθεί από όλους τους εργάτες του κόσμου, με όλες μας τις δυνάμεις».