Εδωσε πάλι, χτες, το στίγμα του ο εισαγγελέας στη δίκη της «17Ν», Χρ. Λάμπρου, ύστερα μάλιστα και από την προχτεσινή του ανάδειξη σε αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, ώστε να γίνει απολύτως σαφές σε τι χέρια βρίσκεται η Δικαιοσύνη. Την τιμητική του αυτή τη φορά είχε η επανάσταση και ο ηγέτης της Κούβας, Φιντέλ Κάστρο, τον οποίο ο εισαγγελέας αποκάλεσε απεριφράστως δικτάτορα, εκμεταλλευόμενος την ευκαιρία που του δόθηκε όταν ο μάρτυρας υπεράσπισης Ευάγ. Πισίας αναφέρθηκε στα επαναστατικά κινήματα της Λατινικής Αμερικής.

Σε μια έξαρση πρωτόγονου συντηρητισμού - που είναι διάχυτος σε κάθε εκδήλωση του εν λόγω δικαστικού λειτουργού και που στην προκειμένη περίπτωση εκδηλώθηκε στην αντικομμουνιστική εκδοχή του - ο Χρ. Λάμπρου ρώτησε το μάρτυρα να του εξηγήσει πού οδήγησε η επαναστατική αλλαγή στην Κούβα. Οταν δεν πήρε την απάντηση που ήθελε, πρόσθεσε υπό μορφή ερωτήματος: «Αυτόν τον δικτάτορα τον Μπατίστα ποιος τον διαδέχτηκε; Δεν είναι δικτάτορας ο Φιντέλ Κάστρο;». Η απάντηση του Ευάγ. Πισία ήταν κατηγορηματική ότι το καθεστώς της Κούβας είναι από τα καλύτερα, αν όχι το καλύτερο, της Λατινικής Αμερικής αλλά και πάλι ο εισαγγελέας ξεσπάθωσε επικαλούμενος τους Κουβανούς φυγάδες προς τις Ηνωμένες Πολιτείες ως απόδειξη ότι η Κούβα έχει δικτατορία και ο Φιντέλ Κάστρο είναι ένας δικτάτορας αλά Μπατίστα. Ηταν δε τόσο εμφανής η πρόθεσή του να υποστηρίξει και να επεκτείνει αυτό το σκεπτικό που προκάλεσε την αντίδραση του προέδρου, Μ. Μαργαρίτη, ο οποίος ζήτησε να μη γραφεί τίποτα απ' όσα είπε ο εισαγγελέας στα πρακτικά, ενώ ο ίδιος σημείωσε: «Είναι μια χώρα φιλική με την Ελλάδα και τη σεβόμαστε και την αγαπάμε την Κούβα. Δεν υπάρχει θέμα. Ασε που είναι και πολύ όμορφη χώρα».

Κατά τ' άλλα, η δίκη εξελίχθηκε με καταθέσεις μαρτύρων υπεράσπισης. Πρώτος κατέθεσε ο συγγραφέας Γ. Καραμπελιάς, ο οποίος εξετάστηκε ως μάρτυρας υπεράσπισης του Δ. Κουφοντίνα. Ο Γ. Καραμπελιάς δέχτηκε ότι η «17Ν» είχε πολιτικά κίνητρα για τη δράση της, με την οποία, όπως δήλωσε, διαφωνεί. Πρόσθεσε, επίσης, ότι είχε γνωρίσει τον Αλέξανδρο Γιωτόπουλο, όταν ο τελευταίος ήταν φοιτητής στο Παρίσι, τον Δ. Κουφοντίνα, τον οποίο, όπως είπε, είχε συναντήσει σε φοιτητικές εκδηλώσεις την περίοδο 1979-1980, και τον Θ. Ψαραδέλλη, τον οποίο χαρακτήρισε εξαίρετο άνθρωπο.

Κατόπιν κατέθεσε ο δημοσιογράφος Γ. Σταματόπουλος, ο οποίος υποστήριξε ότι η «17Ν» είναι αμιγώς πολιτική οργάνωση που ξεπήδησε στο πλαίσιο συγκεκριμένων συνθηκών, ελληνικών και παγκόσμιων. Πρόσθεσε ακόμη ότι ο κόσμος θεωρεί τα μέλη της «17Ν» που δικάζονται πολιτικούς ακτιβιστές, ότι τα εγκλήματά τους είναι πολιτικά, ενώ για τον Δ. Κουφοντίνα είπε πως «έχει επιδοκιμαστεί απ' όλη την ελληνική κοινωνία η τιμιότητά του και η ανάληψη των ευθυνών του».

Τελευταίος κατέθεσε ο καθηγητής των ΤΕΙ Ευάγγελος Πισίας, ο οποίος χαρακτήρισε τη «17Ν» «ομάδα ένοπλης πολιτικής βίας με επαναστατικά χαρακτηριστικά». Ταυτόχρονα, ο μάρτυρας επιχείρησε να δώσει τις κοινωνικοπολιτικές συνθήκες κάτω από τις οποίες κατά τη γνώμη του έγινε δυνατή η εμφάνιση της «17Ν» και υποστήριξε πως αν δεν είχε εμφανιστεί αυτή η οργάνωση θα είχε παρουσιαστεί κάποια άλλη με παρόμοια χαρακτηριστικά.