Γρηγοριάδης Κώστας

Αξιοποιώντας, λοιπόν, την αγωνία των ανέργων, αλλά και το φόβο των εργαζομένων μην τυχόν αύριο βρεθούν χωρίς δουλιά, κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση, ανταλλάσσουν μεταξύ τους άσφαιρα πυρά, για να κρύψουν την πραγματικότητα. Δικαιολογώντας τις πολιτικές τους επιλογές -να στηρίζουν και να στηρίζονται στο κεφάλαιο και να εφαρμόζουν τις αντιλαϊκές πολιτικές της ΕΕ, τις οποίες συνδιαμορφώνουν- ΠΑΣΟΚ και ΝΔ συναγωνίζονται μεταξύ τους για το ποιο από τα δύο κόμματα προσφέρει περισσότερα προνόμια στα ευρωπαϊκά μονοπώλια και τις πολυεθνικές.

Στα πλαίσια αυτά, η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ ετοιμάζεται να καταθέσει μέσα στους καλοκαιρινούς μήνες νέο νομοσχέδιο στη Βουλή. Με το νομοσχέδιο αυτό θα εμπλουτιστούν τα «κίνητρα» που θα δοθούν στο ιδιωτικό κεφάλαιο (με τη μορφή αυξημένων κρατικών επιχορηγήσεων, επιδοτήσεων, φοροαπαλλαγών, το φτηνό ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας κλπ), με πρόσχημα τη μείωση της ανεργίας, την τόνωση της ανάπτυξης και της ανταγωνιστικότητας και άλλων απαιτήσεων των επιχειρηματιών.

Η πραγματικότητα, όμως μαρτυρά πως η εφαρμοζόμενη οικονομική πολιτική, που στηρίζει την ανάπτυξη του κεφαλαίου με την αυξανόμενη πριμοδότηση του ιδιωτικού κεφαλαίου, είναι παράλληλα επικίνδυνη και καταστροφική για τα λαϊκά στρώματα. Και είναι επικίνδυνη και καταστροφική, για τους εργαζόμενους και το λαό αφού αυξάνει την ανεργία, την ακρίβεια, τη φτώχεια, την υποαπασχόληση κλπ, τα οποία δεν μπορούν να λυθούν με την πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου. Αντίθετα, η συγκεκριμένη πολιτική, μπορεί να χαρακτηριστεί πετυχημένη και επωφελής μόνο από τη σκοπιά της εξυπηρέτησης των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου.

Υπάρχει πλούσια εμπειρία από την εφαρμογή αυτής της πολιτικής τόσο από τις παλαιότερες περιπτώσεις των «προβληματικών» και «υπερχρεωμένων» επιχειρήσεων όσο και τις νεότερες, όπως τις βιώνουμε το τελευταίο διάστημα, με τις εταιρίες ΠΑΛΚΟ (που έκλεισε και μετέφερε τις δραστηριότητές της στη Βουλγαρία), την «Υβόννη Τορς», το σούπερ μάρκετ «Αφοί Αντωνόπουλοι» (δήλωσαν πτώχευση) ή άλλες που βρίσκονται στα πρόθυρα πτώχευσης. Επίσης, η ξαφνική απόφαση της κυβέρνησης να κάνει «συνεταίρο» στα υπό δημόσιο έλεγχο «Ελληνικά Πετρέλαια» την ΠΕΤΡΟΛΑ του Λάτση, αποτελεί δείγμα γραφής των συμφερόντων που υπηρετεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Αποτελεί κοινό μυστικό, πως τα πολιτικά κόμματα που υπερψήφισαν τη Συνθήκη του Μάαστριχτ (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΝ), συμφωνούν και επαυξάνουν στην εφαρμογή οικονομικής πολιτικής που απορρέει από τη συγκεκριμένη Συνθήκη. Οπως επίσης αποτελεί κοινό μυστικό, ότι το Διευθυντήριο των Βρυξελλών, χαράσσει και αποφασίζει το πλαίσιο δημοσιονομικής, νομισματοπιστωτικής, εισοδηματικής, βιομηχανικής και κάθε άλλης πολιτικής με γνώμονα τα συμφέροντα των πολυεθνικών της ΕΕ, άρα και των Ελλήνων μεγαλοεπιχειρηματιών και όχι του ελληνικού λαού ή των λαών της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Οι κυβερνώντες και οι κάθε είδους συνοδοιπόροι τους, στο μονόδρομο της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, κινούμενοι στον αστερισμό της λογικής «ό,τι συμφέρει το ευρωενωσιακό μονοπωλιακό κεφάλαιο συμφέρει και την Ελλάδα»...

• Συνέβαλαν στη συρρίκνωση βασικών κλάδων της ελληνικής βιομηχανίας, στα πλαίσια του ανταγωνισμού με τα μονοπώλια και τις πολυεθνικές της ΕΕ, όπως πχ των αερομεταφορών («Ολυμπιακή Αεροπορία»), της ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας, του μετάλλου γενικότερα, της κλωστοϋφαντουργίας.
• Οδήγησαν στη δραστική συρρίκνωση της παραγωγής παραδοσιακών αγροτικών προϊόντων (βαμβάκι, ζάχαρη, καπνά κλπ), τηρώντας πιστά τις ποσοστώσεις της ΚΑΠ, που καθορίζονται με γνώμονα τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών πολυεθνικών. Παράλληλα, επιτάχυναν τις διαδικασίες ξεκληρίσματος των αγροτών από τη γη, προκαλώντας τη διάλυση των αγροτικών συνεταιρισμών.
• Επέβαλαν τη μείωση της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων των συνταξιούχων, των αγροτών, των ΕΒΕ, με την εφαρμογή εισοδηματικών, δημοσιονομικών, νομισματοπιστωτικών πολιτικών που οδηγούν στη συγκαλυμμένη και συχνά βίαιη μεταφορά εισοδημάτων από τα λαϊκά στρώματα στο μεγάλο κεφάλαιο.
• Υποβάθμισαν σημαντικά το λεγόμενο «κράτος πρόνοιας», με την πολύμορφη και πολύχρονη συμπίεση των δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα.

Και όλ' αυτά γιατί το απαιτούν τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου στην Ελλάδα.

Απέναντι στην ιερά συμμαχία όλων εκείνων (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΕΒ, ΔΝΤ κλπ) που ζητούν από το λαό, μεγαλύτερες θυσίες -άλλοτε για τη μείωση των ελλειμμάτων και της ανεργίας, άλλοτε για τη μείωση του πληθωρισμού και του δημόσιου χρέους, άλλοτε για τη βελτίωση της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας και άλλοτε με κάποιο άλλο πρόσχημα- οι εργαζόμενοι έχουν ΚΑΙ δικαίωμα ΚΑΙ υποχρέωση να αντισταθούν.

Στην ιερά συμμαχία εκείνων που έχουν ταχθεί να υπηρετούν πιστά τις πολιτικές που οδηγούν στην ενίσχυση των κερδών και της ασυδοσίας του μεγάλου κεφαλαίου, με την αυξανόμενη υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου του ελληνικού λαού, οι εργαζόμενοι έχουν ΚΑΙ δικαίωμα ΚΑΙ υποχρέωση να χτίσουν τη δική τους «ιερά συμμαχία» με τους συνταξιούχους, τους ανέργους, τα μικρομεσαία αγροτικά νοικοκυριά, τους αυτοαπασχολούμενους ΕΒΕ και να αγωνιστούν όλοι μαζί για την ανατροπή αυτής της πολιτικής. Είναι καιρός τα πλατιά λαϊκά στρώματα να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους.