Για να εισπράξει κάποιος στην Αθήνα επιταγή της Αγροτικής Τράπεζας που έχει εκδοθεί στο Ηράκλειο της Κρήτης, υποχρεώνεται να πληρώσει προμήθεια! Και μιλάμε για εξαργύρωση της επιταγής, στην κανονική ημερομηνία λήξης και όχι για πρόωρη είσπραξη. Πρόκειται για τη νέα ανακάλυψη των τραπεζών, να γεμίζουν τα ταμεία τους σε βάρος των πελατών τους, καθώς την πρακτική αυτή δεν την ακολουθεί μόνον η ΑΤΕ, αλλά και η Εμπορική - ενδεικτικό της νέας εποχής που διανύουν οι πρώην κρατικές τράπεζες - καθώς και άλλες ιδιωτικές. Στην προσπάθειά τους να εμφανίσουν όλο και υψηλότερα κέρδη, ώστε να γίνει ελκτική η μετοχή τους στους πίνακες του Χρηματιστηρίου, αποθρασυμένες από την κυβερνητική ανοχή, εφευρίσκουν συνεχώς τους πιο απίθανους τρόπους για να επιβαρύνουν τους απροστάτευτους πελάτες τους. Η εποχή της ΟΝΕ και του κοινού νομίσματος είναι συνώνυμη με την άγρια τραπεζική κερδοσκοπία, η οποία γίνεται αντιληπτή σε κάθε τομέα της ζωής των Ελλήνων εργαζομένων.

Η καταγγελία για τη νέα αυτή τραπεζική αυθαιρεσία έγινε από αγανακτισμένο αναγνώστη της εφημερίδας, σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε μαζί του. Οπως ανέφερε, την προηγούμενη Δευτέρα, πήγε στο υποκατάστημα της ΑΤΕ στον Αλιμο για να εξοφλήσει επιταγή ύψους 300 ευρώ, η οποία είχε εκδοθεί στο Ηράκλειο της Κρήτης. Με έκπληξη, άκουσε την υπάλληλο της θυρίδας να του ανακοινώνει ότι δε θα εισπράξει το συνολικό ποσόν που αναγράφεται στην επιταγή - ήτοι 300 ευρώ - αλλά 296,18 ευρώ, καθώς η τράπεζα, για το συγκεκριμένο ποσό, παρακρατεί προμήθεια 3,82 ευρώ, περίπου 1,3% επί της αξίας. Μάλιστα, όπως τον ενημέρωσε η υπάλληλος του ταμείου, το ύψος της προμήθειας αυξάνει, ανάλογα με το ύψος της αξίας της προς είσπραξη επιταγής.

Στις έντονες διαμαρτυρίες του, ότι στην εποχή των ηλεκτρονικών υπολογιστών, όπου η επαλήθευση της εγκυρότητας των στοιχείων των συναλλασσόμενων μέσω της τράπεζας πελατών απαιτεί την πληκτρολόγηση λίγων μόνον εντολών, είναι αδιανόητο να ζητά προμήθεια η τράπεζα, τη στιγμή μάλιστα που στην προ ηλεκτρονικών υπολογιστών εποχή δεν υπήρχαν τέτοιες επαχθείς επιβαρύνσεις, η υπάλληλος τού απάντησε ότι κατανοεί και αυτή ότι πρόκειται για παραλογισμό, από την άλλη, όμως, πως είναι υποχρεωμένη να εκτελέσει τις αποφάσεις της διοίκησης της τράπεζας.

Ενδεικτικό της τραπεζικής αυθαιρεσίας, που επικρατεί, αποτελεί και το γεγονός ότι ενώ έχουν βγει καταδικαστικές αποφάσεις από δικαστήρια για τις πρακτικές των τραπεζών, να μην ενημερώνουν τους πελάτες τους για τα λεγόμενα ψιλά γράμματα που υπάρχουν στις τραπεζικές δανειστικές συμβάσεις, οι τελευταίες, σε μια επίδειξη αλαζονείας, συνεχίζουν τις παράνομες δραστηριότητές τους, στέλνοντας προφανώς το μήνυμα ότι τα τραπεζικά ιδρύματα είναι υπεράνω των νόμων...