Είχα την ευκαιρία να διαβάσω και να τελειώσω ένα μεγάλο βιβλίο. Ενα μεγάλο πραγματικά έργο. Προϊόν εργασίας πολλών πατριωτών - συντρόφων. Το βιβλίο «ΜΑΚΡΟΝΗΣΟΣ». Επιβεβαίωσα στη συνείδησή μου μια σειρά γεγονότα που ζήσαμε την εποχή του 1945 - 1950 αλλά και όσο μου διηγήθηκε ο θείος μου, Κομμουνιστής Χρήστος θ. Κατσίνας, που "εφοίτησε" στα αναμορφωτικά σχολεία της ΜΑΚΡΟΝΗΣΟΥ. Ολα μου τα μετέφερε ο μπάρμπα Χρήστος. Με τον ερχομό του από την εξορία Ικαρίας - Μακρονήσου και μέχρι που πέθανε επί ώρες ολόκληρες μου διηγιόταν. Ο μπάρμπα Χρήστος ήταν ένα δυναμικό στέλεχος της Εθνικής Αντίστασης και στη συνέχεια του αγώνα. Ηρεμος και νηφάλιος τύπος, αλλά Αγωνιστής - Παλικάρι.

Δυστυχώς το επίσημο κράτος τον συνέλαβε, τον έστειλε εξορία. Τον χτύπησαν άνανδρα και τον κατάντησαν να σύρεται κυριολεκτικά. Παρ' όλα αυτά ο μπάρμπα Χρήστος Κατσίνας, άνθρωπος βαθιά προοδευτικός, δεν έκανε πίσω. Επικεφαλής του αγροτικού συνεταιρισμού επί σειρά ετών διέπρεψε. Παράδειγμα προς μίμηση, στα χρόνια της βαριάς παρανομίας, πήγαινε με τα πόδια από το χωριό στην Αγία Τριάδα Μεσολογγίου (30 χιλιόμετρα περίπου) για κομματική δουλιά. Πραγματικός λεβέντης που αχρήστεψε ο βρώμικος ξυλοδαρμός.

Μια ατελείωτη διήγηση, μια τεράστια ΕΜΠΕΙΡΙΑ. Την είδα ολοζώντανη μέσα στο «ΜΑΚΡΟΝΗΣΟΣ». Θα είναι σοβαρή παράλειψη να μην το κάνει κάθε σύντροφος και προ παντός κάθε νέος σύντροφος, να γνωρίσει πώς αγωνίστηκαν, πάλεψαν και ΑΝΤΕΞΑΝ χιλιάδες αγωνιστές μέσα στις φυλακές και τις εξορίες και στη ΒΑΡΙΑ ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ. Μέσα στα πέτρινα χρόνια, τα λεγόμενα, ξυλοδαρμοί μέχρι θανάτου μου έλεγε ο μπάρμπα Χρήστος.

Υπήρχαν και καλά παιδιά διηγιόταν: «Μπάρμπα το βράδυ θα 'ρθω να σε δείρω εγώ», «εγώ θα χτυπάω το στρώμα και συ θα φωνάζεις Ωχ.. Ωχ... Ενα βράδυ του Μάρτη του '48 έριξαν στο ψαχνό και σκότωσαν αρκετούς πατριώτες. Και βέβαια αρκετοί από αυτούς πετάχτηκαν στη θάλασσα χωρίς να γνωρίζει κανείς ονόματα. Δεν έμαθαν ποτέ οι συναγωνιστές τους και οι οικογένειες τους, που τους περίμεναν. Πόσα οικογενειακά δράματα δημιουργήθηκαν από το βρώμικο καθεστώς! Ενα σύστημα που και σήμερα συνεχίζεται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Εφαρμόζεται το καπιταλιστικό σύστημα στη χώρα μας, πάντα υπό την αυστηρή επίβλεψη Αμερικανών και Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών.

Διαβάζοντας το παραπάνω βιβλίο ενημερώνεσαι πλήρως για «Δημοκρατικές» προθέσεις του ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ, ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ. Βλέπεις την αγωνιστικότητα, το θάρρος του ανθρώπου της εποχής εκείνης και οπλίζεσαι πνευματικά για τη συνέχιση στο παρόν και το μέλλον. Υπήρξαν χιλιάδες αγωνιστές, που παρά τις αντίξοες συνθήκες τότε δεν έκαναν πίσω, στη μεγάλη τους πλειοψηφία.

Συναγωνιστές και σύντροφοι, δύσκολος και επώδυνος ο αγώνας αλλά ωραίος. Παλεύεις για μια καλύτερη ζωή για ανώτερα ιδανικά. Αξίζει πραγματικά να πλουτίσει ο καθένας μας το πνευματικό του είναι με το βιβλίο ΜΑΚΡΟΝΗΣΟΣ. Πάνω από όλα τιμάμε τους χιλιάδες συναγωνιστές μας που έπεσαν θύμα αυτής της κατάστασης.

Θεώρησα υποχρέωσή μου, με την ευκαιρία αυτή να αναφερθώ στην περίπτωση του Αγωνιστή - Κομμουνιστή Χρήστο θ. Κατσίνα και θα παρακαλούσα, όχι ασφαλώς για προσωπικούς λόγους αλλά για λόγους αντικειμενικούς και ιστορικής τάξης, σε δεύτερη έκδοση να μη συνεχίσει να είναι αφανής ήρωας. Οχι γιατί δεν τιμούμε τους αφανείς ήρωες του αγώνα του λαού μας. Είναι χιλιάδες. Η αναφορά όμως στο μπάρμπα Χρήστο Κατσίνα είναι, θα έλεγα, ιστορική πολιτική ανάγκη για την περιοχή του Μεσολογγίου.

Θεόδωρος Α. Κατσίνας