Μπάμπης Αθανασόπουλος, Υμηττός. Οταν, από ανάγκη, ζει κανείς σε χώρο με αστούς, χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια ή και «πόλεμος» να μη αλλοτριωθεί και γίνει οπαδός του αστικού κατεστημένου. Για παράδειγμα φέρνω την «ξύλινη» γλώσσα, που κατά κόρον κατηγορούν τους κομμουνιστές ότι χρησιμοποιούν. Θεωρούν «ξύλινη γλώσσα» και τους ενοχλούν οι λέξεις: καπιταλισμός, ιμπεριαλισμός, κομμουνισμός, πάλη των τάξεων, προλετάριος, χαφιεδισμός, φασισμός, εκμετάλλευση, πισωγύρισμα, ανεργία και πολλές άλλες. Ενώ, «βγάζουν σπυράκια» όταν ακούνε φράσεις ή λέξεις όπως: πρώην σοσιαλιστικές χώρες, δικτατορία του προλεταριάτου, Μαρξ, Ενγκελς, Λένιν, Στάλιν, ισότητα, σφυροδρέπανο και άλλες ακόμα.

Κατά τους αστούς, οι παραπάνω λέξεις θεωρούνται «ξύλινες» και πρέπει να απαγορεύονται διά ροπάλου. Ο λόγος είναι ότι φοβούνται και στο άκουσμά τους! Γι' αυτό και δεν ενοχλούνται όταν τους όρους αυτούς χρησιμοποιεί, για να διαστρεβλώσει το πραγματικό νόημά τους, κάποιος αστός ή ανανήψας. Για παράδειγμα, ο Γκορμπατσόφ, που είπε σε φοιτητές στο αμερικάνικο πανεπιστήμιο στην Αγκυρα της Τουρκίας: «Εγώ και η Ράισα, είχαμε τάξει σκοπό της ζωής μας την ΕΞΟΛΟΘΡΕΥΣΗ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ»!!!

Αντίθετα, οι αστοί αρέσκονται να χρησιμοποιούν τις λέξεις: «Παιδομάζωμα», «επανάσταση» (για τη χούντα του '67), «σιδηρούν παραπέτασμα», «ελεύθερος κόσμος», «τοίχος του αίσχους», «παράπλευρες απώλειες» (το σκότωμα αμάχων) κλπ.

Δεν είμαι ειδικός στις αναλύσεις των λέξεων, αλλά είναι πολύ απλό για τον καθένα, ν' ανοίξει ένα ερμηνευτικό λεξικό ή εγκυκλοπαίδεια για να βρει τη σημασία τους. Ας αντισταθούμε στην αλλοτρίωση λέξεων, φράσεων και συμβόλων μας.