Λευκά: Ρδ7, Βγ5, Πθ3, Αε4 (4)
Μαύρα: Ρβ3, Πγ3, Ια1, Αβ2, στρ. α2, α4, θ4 (7)
Το ισχυρό:
Λευκά: Ρθ7, Πη3, Πη7, Ιδ4, Ιζ7, Αε5, Στρ. η2 (7)
Μαύρα: Ρθ4, Βζ1, Πγ6, Πδ3, Αγ7, Στρ. θ5, θ6 (7)
Σύμφωνα με την απόλυτη αξία (υπάρχει και η σχετική αξία) των κομματιών, ο μαύρος υπερέχει του λευκού κατά 5 μονάδες. Παρ' όλα αυτά, ο λευκός παίζει και κάνει ματ σε (4) τέσσερις κινήσεις.
Λευκά: Ρβ1, Βθ5, Πε3, Ιδ2, Ιη2, Αε1, Στρ. ε2 (7)
Μαύρα: Ρδ1, Βδ4, Αη1, Στρ. β2, ζ5 (5)
Παίζουν τα λευκά και κάνουν ματ σε (3) τρεις κινήσεις.
1. Ιε4 (απειλεί 2. Πδ3 ΒΧΠ 3. εΧΒΧ) 1...Βε3 2. Ιγ3 ΒΧΙ 3. ε3+ματ. Αν 1...Αε3 2. Ιζ2 ΑΧΙ 3. ε4 ματ. Υπάρχει και το 1...ζ4 2. Βδ5! ζε3 3. Ιγ3+ματ.
** Στο πρόβλημα του κειμένου σχετικά με τους αποτυχημένους λύτες των προβλημάτων του Σαμ Λόιντ, μετά από 5 λεπτά, αφού πάλι δεν το έλυσαν, λέγοντας 1. Πγ1, 1. Πδ1, 1. Ιη3, 1. Ιζ2, 1. Βη2 κ.ά., ο συνθέτης τους λέει 1. βΧΙα8+ματ. Μα εμείς νομίζαμε ότι πάνε προς τα κάτω τα πιόνια... Τότε γιατί δεν παίζατε 1. β1=Β+ματ; Αφωνοι οι λύτες!
Η λύση του ισχυρού: Το «τεσσάρι» του Βλαντιμίροβ. 1. θ7! (απειλεί 2. Πδ4 Ρε7 3. Βε5 Ρζ7 4. Πζ4+ματ) 1...Βγ2 2. Πδ3 Ρε7 3. Βε4 Ρζ7 4. Πζ3+ματ.
Αν 1...Βγ1 2. Πδ2+ Ρε7 3. Βε3+ Ρζ7 4. Πζ2+ματ.