Χρόνο με το χρόνο βάζουν όλο και πιο βαθιά το χέρι τους στην τσέπη για να πληρώσουν για την περίθαλψη και τα φάρμακα και γενικότερα για την υγειονομική φροντίδα οι κάτοικοι στη χώρα μας. Τα άγρια χαράτσια στην ώρα της ανάγκης είναι το αποτέλεσμα της περιοριστικής πολιτικής των κοινωνικών δαπανών με την ταυτόχρονη εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών υγείας και πρόνοιας που προωθεί η κυβέρνηση κατ' εντολήν της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Την ίδια ώρα η κυβέρνηση ευνοεί την επιχειρηματική δραστηριότητα, με αποτέλεσμα να πραγματοποιούν αστρονομικά κέρδη.

Οι ιδιωτικές δαπάνες υγείας στην Ελλάδα έφτασαν στο 45% σύμφωνα με στοιχεία που παρουσιάστηκαν στο 3ο Συνέδριο του «Εκόνομιστ» που έχει ως θέμα την υγεία και την κοινωνική ασφάλιση («Ριζοσπάστης» 15.11.2002). Τα στοιχεία αυτά παρουσίασε ο καθηγητής Μ. Ματσαγγάνης, πρώην σύμβουλος του πρωθυπουργού, και υπερβαίνουν κατά 3 ποσοστιαίες μονάδες το ποσοστό της ιδιωτικής δαπάνης που είχε η Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας (ΕΣΔΥ) και φαίνονται στον Πίνακα που δημοσιεύουμε.

Μάλιστα σύμφωνα με τις επεξεργασίες της ΕΣΔΥ τα τελευταία χρόνια πενταπλασιάστηκαν τα οικονομικά βάρη των νοικοκυριών σε σχέση με την προηγούμενη δεκαετία. Η ΕΣΔΥ υπολογίζει ότι σε σταθερές τιμές αυξήθηκε κατά 363,3% η οικονομική επιβάρυνση των ασθενών («Ριζοσπάστης» 7.4.2002).

Οι δείκτες αυτοί καταγράφονται όταν το 14% των κατοίκων της χώρας είναι χωρίς ασφάλιση για την εξωνοσοκομειακή περίθαλψη και 6% χωρίς ασφάλιση για τη νοσοκομειακή περίθαλψη (βλέπε έρευνα της ΕΣΔΥ, «Ρ» της 30.6.2002). Πρόκειται κυρίως για τους φτωχούς, τους ανέργους και τους μετανάστες οι οποίοι ή αποκλείονται από τις υπηρεσίες υγείας ή μπαίνουν στις μακρόχρονες λύσεις ή αναγκάζονται να πληρώσουν άγρια χαράτσια.

Τέτοιο χαράτσι είναι και οι αμοιβές για τις επισκέψεις στα ιδιωτικά απογευματινά ιατρεία των δημόσιων νοσοκομείων που καθιέρωσε η κυβέρνηση από την 1.1.2002 (οι επισκέψεις στοιχίζουν από 30-90 ευρώ και οι μικροεπεμβάσεις από 50-150 ευρώ). Τα ιδιωτικά απογευματινά ιατρεία που προκάλεσαν - άμεση ή έμμεση - «αιμορραγία» 13,804 εκατ. ευρώ (4,7 δισ. δραχμές) στις 210.500 ασθενείς που τα επισκέφτηκαν το 2002.

Κι όμως, αυτή την αιμορραγία ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης τη χαρακτήρισε επιτυχία. Εγκαινιάζοντας το νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης (4.3.2003) είπε: «Τα απογευματινά ιατρεία, μια νέα υπηρεσία του ΕΣΥ, προχωρά με επιτυχία. Μέσα στον πρώτο χρόνο περίπου 200.000 πολίτες επισκέφτηκαν τα απογευματινά ιατρεία - επισκέφτηκαν το γιατρό της επιλογής τους ή υποβλήθηκαν σε εργαστηριακές εξετάσεις στα δημόσια νοσοκομεία κατά τις απογευματινές ώρες».

Μπαίνοντας βέβαια κανείς στο νοσοκομείο πληρώνει το διαβόητο χιλιάρικο στα εξωτερικά ιατρεία, που καθιέρωσε η κυβέρνηση της ΝΔ πριν μια δεκαετία.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έκανε την προσαρμογή σε τρία ευρώ και το επεξέτεινε στα Κέντρα Υγείας (ΚΥ) τον περασμένο Οκτώβρη. Ομως λόγω της προεκλογικής περιόδου έκανε αναστολή της εφαρμογής της απόφασης.

Αν ο ασθενής βγαίνοντας από το νοσοκομείο συνεχίσει τη φαρμακευτική αγωγή εκτός νοσοκομείου τότε πληρώνει από 10-25% συμμετοχή για την πλειοψηφία των φαρμάκων που βρίσκονται στη λεγόμενη λίστα. Αν το φάρμακο είναι εκτός λίστας τότε το πληρώνει από την τσέπη του, εκτός αν ο γιατρός το χαρακτηρίσει ως «αναντικατάστατο».

Την ίδια ώρα οι φαρμακοβιομήχανοι αποκομίζουν αστρονομικά κέρδη: Σε 96.555.000 ευρώ - ή περίπου 33 δισ. δραχμές - ανήλθαν τα καθαρά κέρδη που αποκόμισαν το 2001. Με βάση τις ονομαστικές τιμές των φαρμάκων υπήρξε μια αύξηση των καθαρών κερδών 2.841,9% το 2001 σε σχέση με το 1997. (Εκθεση του Ινστιτούτου Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών, «Ρ» της 12.12.2002).

Κυβέρνηση και βιομήχανοι έχουν περάσει οικονομική θηλιά στα νοσοκομεία, καθώς έχουν προκαλέσει νέα χρέη -παρά τις δύο ρυθμίσεις χρεών- που ξεπερνούν πια τα 1,2 δισ. ευρώ.

Εκεί που τα χαράτσια δεν έχουν όρια είναι η οδοντιατρική περίθαλψη.

Σύμφωνα με το «Περιοδικό του Οδοντιατρικού Συλλόγου Αττικής» (τεύχος 53, Μάης - Ιούνης 2003) οι δημόσιες δαπάνες υγείας είναι μόλις 1,23% για την οδοντιατρική περίθαλψη. Το υπόλοιπο 98,77% καταβάλλεται κυρίως απ' την τσέπη των ασφαλισμένων, καθώς οι δαπάνες των ασφαλιστικών ταμείων ήταν 1.500 - 12.376 δραχμές ανά δικαιούχο το 1999.

Δημοσιευμένα στοιχεία για τις οδοντιατρικές δαπάνες στη χώρα μας υπάρχουν για το 1998: Είναι 456 δισ. δραχμές και αποτελούν το 15,3% των συνολικών δαπανών για την υγεία. Από αυτές τα 20 δισ. δραχμές είναι δημόσιες δαπάνες και τα 436 δισ. δραχμές ιδιωτικές, οι οποίες αποτελούν το 33,9% των συνολικών ιδιωτικών δαπανών.

Η επιχειρηματική δραστηριότητα έχει πάρει εκρηκτικές διαστάσεις και παρουσιάζει εντυπωσιακά κέρδη: Οι 20 μεγαλύτερες επιχειρήσεις του χώρου της υγείας έκλεισαν με κέρδη 71,5 εκατ. ευρώ το 2002 (βλέπε εφημερ. «Κέρδος» της 24.6.2003). Οι 20 επιχειρήσεις μοιράζονται το 80% σχεδόν των εσόδων και των κερδών του κλάδου.

Ετσι μέσα από την αντιλαϊκή πολιτική ο κόσμος ωθείται προς την ιδιωτική ασφάλιση τόσο στην υγεία όσο και στις συντάξεις.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν στο Συνέδριο του «Εκόνομιστ» το ποσοστό εκείνων που έχουν ιδιωτική ασφάλιση δεν ξεπερνά το 10% του συνολικού πληθυσμού της χώρας.

Αποκαλυπτικά όμως είναι και τα στοιχεία που περιέχει το περιοδικό «Banking» για τις τράπεζες (τεύχος 19) που διανεμήθηκε στο συνέδριο του «Εκόνομιστ»: Η παραγωγή ασφαλίστρων ζωής στην Ελλάδα ήταν 290,52 εκατ. ευρώ το 1991 και έφτασε στα 1.291,51 εκατ. ευρώ το 2001.

Ωστόσο, το ποσό αυτό υπολείπεται κατά πολύ από το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ενωσης που το πρώτο εξάμηνο του 2002 έφτασε στα 98.434 εκατ. ευρώ. Ετσι όλες οι «επιστημονικές» προσεγγίσεις παροτρύνουν προς αυτή την κατεύθυνση.

Ηδη η κυβέρνηση ετοιμάζεται να μπάσει τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες και στα δημόσια νοσοκομεία και το υπουργείο Υγείας συζητά «ειδικό πρόγραμμα» με την Ενωση Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδας (ΕΑΕΕ), όπως αναφέρουν τα «Ασφαλιστικά Νέα» (Ιούνης 2003). Με βάση αυτό το πρόγραμμα οι ασφαλισμένοι των εταιριών θα νοσηλεύονται σε «ειδικά διαμορφωμένες πτέρυγες των δημόσιων νοσοκομείων», πληρώνοντας ψηλότερο νοσήλιο.

Ετσι για τους άλλους θα μεγαλώσουν τα ράτζα και διάδρομοι...