Πέμπτη 14 Αυγούστου 2003
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 11
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
Για να δούμε άσπρη μέρα

Πολλά ψέματα, πολλές υποσχέσεις, λόγια κάλπικα, ψεύτικα ακούσαμε εμείς οι εργαζόμενοι από τη σημερινή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και τον πρωθυπουργό πριν από 3,5 χρόνια περίπου, όταν διεκδικούσαν την «εξουσία», στις βουλευτικές εκλογές του 2000. Τι 300.000 θέσεις εργασίας, τι συντάξεις πλουσιοπάροχες, τι σχέσεις εργασίας σταθερές, τι αυξήσεις στο εισόδημα, μέτρα για την υγεία, την παιδεία, για την ακρίβεια. Τι δεν ακούσαμε!

Πόσοι και πόσοι εργαζόμενοι τους πίστεψαν, τους ψήφισαν, τους έκαναν κυβέρνηση και γεύτηκαν ακριβώς τα αντίθετα. Η ανεργία συνεχίζει να τραβάει την ανηφόρα, οι απολύσεις δίνουν και παίρνουν καθημερινά. Με τη συρρίκνωση και τη μετανάστευση των επιχειρήσεων, και μάλιστα, με επιδοτούμενους τους εργοδότες όλο και μεγαλώνει. Τον άνεργο σήμερα, μετά τα ψίχουλα που του πετούν, προσπαθούν με προγράμματα - πυροτεχνήματα να τον ξεγελούν. Το αποτέλεσμα, να μένει πάντα άνεργος και πάντα στο «περίμενε».

Ο εργαζόμενος με τη μερική απασχόληση, ο 3ωρίτης και 4ωρίτης, ο απασχολήσιμος για την κυβέρνηση και το Κεφάλαιο με τον 3μηνίτη και 4μηνίτη, το συμβασιούχο, τον έκτακτο και τον ενοικιαζόμενο, όλοι αυτοί με τις «νέες» εργασιακές σχέσεις, με τη μερική ζωή - και είναι χιλιάδες τέτοιοι- τι να προσδοκάνε και τι να περιμένουν από αυτή την πολιτική και τους εκφραστές της;

Αλλά και ο «μόνιμος», ο επί αορίστου χρόνου, αυτός που βλέπει το εισόδημά του καθηλωμένο και μειωμένο, με την απειλή της απόλυσης συνεχώς στο κεφάλι του, με την ανατροπή των εργασιακών του σχέσεων, ο ελαστικοποιημένος εργάτης, ο ξεζουμισμένος από τον εργοδότη, έρμαιο κι αυτός του κεφαλαίου, εργάτης για όλες τις δουλιές και παντός καιρού, τι να περιμένει από αυτούς που κυβερνάνε;

Την Κοινωνική τους Ασφάλεια την ανέτρεψαν, τα όρια ηλικίας για τη σύνταξη τα μεγάλωσαν, τις συντάξεις -ήταν που ήταν πείνας- τις έκαναν πιο άθλιες. Στην υγεία και την περίθαλψη αν δεν έχουν χρήματα (και πού να τα βρουν;) είναι πεθαμένοι. Τα παιδιά τους τα πέταξαν έξω από το σχολείο. Πώς να τα στείλουν στα φροντιστήρια, με τι; Και τώρα άνεργα τι θα γίνουν; Τα ελάχιστα που έχουν στα χέρια τους τι να τα πρωτοκάνουν; Να πληρώσουν λογαριασμούς που συνεχώς ακριβαίνουν; Είδη διατροφής, που οι τιμές αλλάζουν καθημερινά; Να πάρουν ρούχα για την οικογένεια; Τι; Δε γίνεται λόγος βέβαια για κοινωνικές υποχρεώσεις για διασκέδαση, για πολιτισμό. Οι καλοκαιρινές διακοπές όνειρο ήταν και πάει.

Κατακτήσεις παλιότερες, που άλλες καταστάσεις, άλλοι συσχετισμοί, άλλο εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα, με όξυνση της ταξικής πάλης και προπαντός με ένα σοσιαλιστικό σύστημα που υπήρχε μαγνήτης, τις είχαν επιβάλλει. Είχαν αναγκάσει τους καπιταλιστές σε υποχωρήσεις, σε ελιγμούς, σε παροχές προς τους εργαζόμενους μπροστά στον κίνδυνο να χάσουν πολλά και προπαντός την εξουσία τους.

Τώρα νιώθουν πιο δυνατοί. Γιατί οι πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ και άλλες συνδικαλιστικές οργανώσεις, εδώ και χρόνια, είναι στην υπηρεσία τους. Τώρα που κατάφεραν να ανατρέψουν τις σοσιαλιστικές χώρες νιώθουν πιο ισχυροί και παίρνουν πίσω τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις που αναγκάστηκαν να δώσουν στην Εργατική Τάξη.

Κανένας εργαζόμενος, κανένας άνεργος ή μερικώς απασχολούμενος δεν πρέπει να περιμένει τίποτα ούτε από τους άλλους υποστηριχτές αυτής της πολιτικής. Η ΝΔ δημαγωγεί και κοροϊδεύει. Εχει «δείξει τα δόντια της» πολλές φορές στους εργαζόμενους και όταν ήταν κυβέρνηση και μετά, και τώρα; Τον ίδιο θεό λατρεύει: το Κεφάλαιο. Καθημερινά δίνει όρκους πίστης και αφοσίωσης στο σύστημα. Αλλά και κάποιοι αριστερούληδες τύπου Συνασπισμού, παιδιά της Συνθήκης του Μάαστριχτ και της Λευκής Βίβλου, του «Κοινωνικού Διαλόγου» και των κοινωνικών εταίρων, της ταξικής συνεργασίας της ΟΝΕ και των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων.

Ηρθε η ώρα να τους πούμε «Ουστ Πινόκιοι! Ολοι σας! Και σεις και τα αφεντικά σας! Ασπρη μέρα εμείς θα δούμε μόνο όταν σας πετάξουμε από το σβέρκο μας». Γι' αυτό οργανωνόμαστε, γι' αυτό συσπειρωνόμαστε στο ΠΑΜΕ, την ελπίδα σήμερα της τάξης μας. Γι' αυτό στις βουλευτικές εκλογές που έρχονται θα σας στείλουμε τα δικά μας χαμπέρια στηρίζοντας πολιτικές προς όφελός μας, ψηφίζοντας πολιτικές δυνάμεις δικές μας, ενισχύοντας το δικό μας Κόμμα, το ΚΚΕ, το νεκροθάφτη της σαπίλας και του συστήματός σας.


Θοδωρής ΚΟΥΤΡΑΣ
Εργάτης, συνδικαλιστής στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ