Οργή και απόγνωση, σε ένα εκρηκτικό μείγμα, έχουν καταλάβει τους Λευκαδίτες, που, από τη μια στιγμή στην άλλη, βρέθηκαν στο δρόμο και στοιβάχτηκαν σε σκηνές κάτω από το λιοπύρι σήμερα, εκτεθειμένοι σε μια μπόρα αύριο, με άδηλο το μέλλον τους. Σ' αυτή την κατάσταση τους συνάντησε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, που επισκέφτηκε χτες το νησί - συνοδευόμενη από τον Σπ. Στριφτάρη βουλευτή και μέλος του ΠΓ της ΚΕ του Κόμματος και πολυμελής αντιπροσωπεία της Κεντρικής Επιτροπής και της Οργάνωσης Περιοχής Βορειοδυτικής Ελλάδας - αρχίζοντας την περιοδεία της από τον καταυλισμό των αστέγων και τις παρακείμενες σ' αυτόν λαϊκές πολυκατοικίες που έχουν υποστεί τεράστιες καταστροφές.

Σε κάθε βήμα της κάποιος τη σταματούσε. Να την ενημερώσει για τα ενοίκια που εκτινάχτηκαν στα ύψη, 80.000 δραχμές για μια γκαρσονιέρα. Να της καταγγείλει πως όσοι πέρασαν άφησαν «πέντε τσουβάλια "θα" και έφυγαν». Να της ανοίξουν τις πόρτες των λαϊκών πολυκατοικιών και να της δείξουν τα ρημαγμένα σπίτια τους. Να τη ρωτήσουν, ρητορικά, αν αξίζει να φεσωθούν με δάνεια, για να επισκευάσουν ερείπια που στον επόμενο σεισμό θα καταστραφούν και πάλι. Να της καταθέσουν το παράπονο και την πίκρα τους για τα «μέτρα» και τις «αποζημιώσεις» που δε φτάνουν «ούτε για ζήτω» και για το πώς θα ξεχρεώσουν τα δάνεια που χρειάζεται να πάρουν είτε για να επισκευάσουν είτε για να χτίσουν από την αρχή καινούριο σπίτι.

Ανάμεσά τους ο κύριος Αριστείδης, δύο χρόνια πριν τη σύνταξη, καρδιακός, που ζει πουλώντας αγροτικά προϊόντα και ψάρια. Το σπίτι του καταστράφηκε. Η οργή του δε μαζεύεται: «Ας καταλάβει ο κ. Σημίτης και η κυβέρνησή του πως δεν μπορούν να μας κοροϊδεύουν πια. Είμαστε αποφασισμένοι να αγωνιστούμε. Απαντοχή δεν έχουμε καμία. Παρά μόνο στις δυνάμεις μας και στο Κόμμα σας, στη βοήθειά σας. Μας λένε να πάρουμε δάνεια. Γι' αυτές τις νεκροφόρες; Τι να επισκευάσεις εδώ; Οχι. Ο,τι είναι να γίνει θα γίνει για όλους, μπορούν αν θέλουν να χτίσουν καινούρια σπίτια».

Στο διπλανό διαμέρισμα η Αννα, μητέρα δύο παιδιών, έμεινε χωρίς σπίτι και χωρίς δουλιά. Το ξενοδοχείο όπου δούλευε δεν μπορεί πια να την απασχολεί. Πάει το εισόδημά της, πάνε και τα ένσημα για το επίδομα ανεργίας του χειμώνα. Τρέμοντας σύγκορμη μας λέει: «Να φορτωθώ δάνεια; Πώς θα τα πληρώσουμε; Δε θέλουμε παρηγοριές, μέτρα ουσιαστικά θέλουμε. Μας βλέπετε τόσες μέρες ψύχραιμους, δεν είμαστε ήρωες, κάνουμε τους ήρωες για τα παιδιά μας».

Εξω από την πολυκατοικία η οικογένεια Κατσίκη, πενταμελής, με ένα ανάπηρο κορίτσι και έναν παππού χτυπημένο από εγκεφαλικό ξαπλωμένο στο ράντζο που έχει πρόχειρα τοποθετηθεί στην άκρη του δρόμου. «Ολοι πέρασαν και τους είδαν, κανένας δεν έκανε τίποτα» μάς καταγγέλλουν οι γείτονές τους. Επειτα από δικές τους ενοχλήσεις και μέρες ολόκληρες στο δρόμο, θα μεταφερθούν τελικά σε ξενοδοχείο. Η μητέρα της οικογένειας με χαμόγελο, αλλά διστακτικά, όχι γιατί φοβάται αλλά γιατί η αξιοπρέπειά της δεν την αφήνει να μιλήσει για τα προβλήματά της ελεύθερα, απαντά στις ερωτήσεις μας λακωνικά για την πενιχρή σύνταξη του παππού που δε φτάνει ούτε για τα φάρμακά του. Και για το σύζυγο που είναι ελαιοχρωματιστής και τα μεροκάματα λίγα.

Επόμενος σταθμός της Αλ. Παπαρήγα το νοσοκομείο της πόλης. Εκεί είχε την ευκαιρία να συναντηθεί και να συζητήσει με γιατρούς, εργαζόμενους, ασθενείς αλλά και τον διοικητή Κ. Μοίρα τόσο για το σεισμό και τις επιπτώσεις του, όσο και για το σύστημα Υγείας - Πρόνοιας, για το σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης και την πορεία τους. Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ διατύπωσε την πεποίθηση του Κόμματος πως τα πράγματα θα χειροτερέψουν σ' αυτούς τους τομείς, πεποίθηση που εδράζεται συν τοις άλλοις στην πολιτική εμπορευματοποίησης της Υγείας και της Πρόνοιας, στα αντιασφαλιστικά μέτρα που πάρθηκαν και αυτά που σχεδιάζεται να παρθούν. Στην πολιτική που, όπως τόνισε, μετατρέπει δυστυχώς το δικαίωμα σε δυνατότητα και ευκαιρία. Στις σύντομες συζητήσεις που είχε στους χώρους του νοσοκομείου θίχτηκαν πάμπολλα ζητήματα: για τις συνθήκες ζωής στις πόλεις και στην ύπαιθρο, για τις εξελίξεις στον τομέα της εργασίας με την εξάπλωση των ευέλικτων μορφών απασχόλησης και της μαύρης εργασίας, γεγονός που επιδρά εξαιρετικά αρνητικά στα ασφαλιστικά ταμεία, για την ανάγκη λήψης μέτρων αντισεισμικής θωράκισης της χώρας και πολλά ακόμα.

Η Αλ. Παπαρήγα ενημερώθηκε από τους αρμόδιους του νοσοκομείου αλλά και τους εργαζόμενους σε αυτό για τις ελλείψεις και τα προβλήματα, για το «προνόμιο και μειονέκτημα συγχρόνως» του ότι η Λευκάδα βρίσκεται κοντά σε άλλα μεγάλα νοσοκομεία (του Αγρινίου, της Πρέβεζας) με αποτέλεσμα το δικό της να μην αντιμετωπίζεται με τη δέουσα προσοχή, για τα χρέη των Ταμείων προς το νοσοκομείο που είναι πολλά. Σε ό,τι αφορά στο σεισμό παρότι τονίστηκε ότι το νοσοκομείο άντεξε και λειτούργησε ικανοποιητικά χάρη και στην αυτοθυσία των εργαζομένων, ωστόσο κοινή ήταν η εκτίμηση όλων πως είναι απαραίτητο ένα σύγχρονο κτίριο που θα καλύπτει τις ανάγκες των κατοίκων του νησιού.

Φεύγοντας από το νοσοκομείο η Αλ. Παπαρήγα έκανε δηλώσεις στους δημοσιογράφους. Συνοψίζοντας τα συμπεράσματά της από τις δύο πρωινές επισκέψεις της, τόνισε:

«Από συζητήσεις που είχαμε με τους σκηνίτες σεισμόπληκτους της Λευκάδας, αλλά και την εικόνα που έχουμε γενικότερα, βγαίνει ότι το κοστούμι που έχει ράψει η κυβέρνηση για την αντιμετώπιση των προβλημάτων από τους σεισμούς είναι πολύ στενό και σε ορισμένες περιπτώσεις είναι και τρύπιο. Και το λέω για τον εξής λόγο: δε φτάνει να μιλάει για τα 600 ευρώ ή για μια επιδότηση για ανακατασκευές σπιτιών. Υπάρχουν σπίτια, όπως οι λαϊκές πολυκατοικίες, που από μια πρώτη ματιά, και ας μην είσαι ειδικός, είναι φανερό ότι θα πρέπει να ξαναχτιστούν. Είναι παλιά και αρκετά κατεστραμμένα σπίτια. Σε κάθε περίπτωση εμείς θεωρούμε ότι δεν μπορεί να πληρώσει από την τσέπη του ο άνθρωπος που ανήκει στα λαϊκά στρώματα. Κυρίως τα σπίτια της φτωχολογιάς έχουν υποστεί ζημιές. Το δάνειο που δίνει για την ανοικοδόμηση κατοικιών φτάνει μόνο για να πληρώσουν το ΦΠΑ και τα εργατικά, δε φτάνει για να χτίσεις άλλο σπίτι.

Δεύτερο υπάρχει θέμα με τη συνολική υποδομή του τουρισμού. Δεν μπορεί να ξεμπερδέψει η κυβέρνηση με το άθροισμα των επιδοτήσεων στους σεισμόπληκτους. Η υποδομή του νησιού - και αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό - φαίνεται ότι έχει πληγεί αρκετά και το ποσό που επίσης "έχει κόψει" φαίνεται πολύ εγκεφαλικό και τσιγκούνικο.

Η κυβέρνηση δεν παίρνει κανένα μέτρο για τους ανέργους. Συναντήσαμε ξενοδοχοϋπαλλήλους που έχασαν τη δουλιά τους πρόωρα και όχι λόγω του χειμώνα. Η κυβέρνηση δεν αναφέρεται στην ουσιαστική επιδότηση των επαγγελματοβιοτεχνών και εμπόρων που υπέστησαν ζημιές, ζημιές και από τον σεισμό αλλά και ζημιές από την πτώση της κίνησης. Δεν αναφέρεται στις συνέπειες στην αγροτιά.

Το πρόβλημα, λοιπόν, δεν είναι μόνο τα σπίτια και η οικοσκευή, που βεβαίως είναι θέμα, αλλά είναι οι χιλιάδες συνέπειες σε ένα νησί, όπου τα λαϊκά στρώματα πλήττονται. Οπως και σε όλη την Ελλάδα, γιατί μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για μια Ελλάδα όπου η εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα της πόλης και της υπαίθρου υποφέρουν. Επομένως, να πάρει υπόψη του κανείς και τη γενικότερη περιοριστική εισοδηματική πολιτική της κυβέρνησης, τη γενικότερη αντιλαϊκή πολιτική της και στη βάση αυτή να διατυπώσει απαιτήσεις για την αντισεισμική προστασία.

Θα ήθελα να θέσω ένα θέμα που αφορά τη Λευκάδα και όλη την Ελλάδα. Είναι έγκλημα το να υπάρχουν μέτρα μόνο όταν εκδηλωθεί ο σεισμός. Για μας το κύριο είναι η πρόληψη και βέβαια πρόληψη με τα σημερινά επιστημονικά δεδομένα δεν μπορεί να υπάρξει. Αυτό όμως που μπορεί να υπάρξει είναι η οργανωμένη οπωσδήποτε σε μακρόχρονη βάση μελέτη, σπίτι το σπίτι, χώρο το χώρο, σε όλη την Ελλάδα, ούτως ώστε να μάθουμε να ζούμε με το σεισμό και χωρίς το φόβο ότι τα σπίτια θα πέσουν στα κεφάλια μας».