Να σταματήσει η Πολιτεία την πολιτική με την οποία καταργούνται κεκτημένα δικαιώματα που οδηγούν τα άτομα που πάσχουν από Μεσογειακή Αναιμία στον κοινωνικό αποκλεισμό και την περιθωριοποίηση, απαιτεί με ανακοίνωσή του ο Σύλλογος Γονέων Παιδιών και Πασχόντων από Μεσογειακή Αναιμία.

Ο Σύλλογος σημειώνει ότι στο χώρο της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης υπάρχουν σήμερα σ' όλη τη χώρα 100 περίπου αδιόριστοι εκπαιδευτικοί πάσχοντες από Μεσογειακή Αναιμία. Με την ψήφιση του νέου νόμου της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης η ειδική ρύθμιση, με την οποία δινόταν προτεραιότητα στα άτομα αυτά να προσλαμβάνονται ως προσωρινοί αναπληρωτές, καταργείται μαζί με την επετηρίδα, χωρίς να υπάρχει κάποια επιμέρους μέριμνα για την επαγγελματική αποκατάστασή τους. Η κυβέρνηση επιμένει ότι τα άτομα με Μεσογειακή Αναιμία θα πρέπει να διορίζονται από εδώ και στο εξής χωρίς καμία εξαίρεση και μέσω του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ.

«Δε σκέφτονται το πόσο άνιση είναι για μας η συμμετοχή στο διαγωνισμό που θέλουν να μας οδηγήσουν. Δε λαμβάνουν υπόψη ότι εμείς είμαστε αναγκασμένοι να δίνουμε ψυχικά και σωματικά καθημερινή μάχη για επιβίωση, δε λαμβάνουν υπόψη τις επιπτώσεις που θα επιφέρει στην υγεία μας το πρόσθετο βάρος της συμμετοχής μας στο διαγωνισμό και δε λαμβάνουν υπόψη τις επιπτώσεις που θα έχει για τη ζωή μας η αποτυχία μας στις εξετάσεις αυτές», τονίζουν τα άτομα που πάσχουν από Μεσογειακή Αναιμία και συνεχίζουν: «Εμείς και οι οικογένειές μας επενδύσαμε όλες μας τις δυνάμεις, κάνοντας μια υπερπροσπάθεια για να αποκτήσουμε ένα πτυχίο που μας άνοιγε τις πόρτες της κοινωνίας, ξέροντας ότι υπάρχει μέριμνα, υπάρχει κατανόηση και σίγουρη επαγγελματική αποκατάσταση. Ομως εντελώς ξαφνικά και χωρίς διάλογο μας λένε ότι αυτό δεν αρκεί. Πρέπει να συνεχίσουμε την κούρσα της προσπάθειας επ' αόριστο για να φθάσουμε στο βάθρο του νικητή, που φαντάζει τώρα όλο και πιο απρόσιτο για μας».

Και η ανακοίνωση καταλήγει: «Καταλαβαίνετε πώς νιώθουμε όταν ακούμε καθημερινά στις αίθουσες των συνεδρίων πως υπάρχουν ευκαιρίες για τα άτομα με ειδικές ανάγκες, ενώ εμείς είμαστε το χαρακτηριστικό παράδειγμα της ανακρίβειας όλων αυτών των δηλώσεων.

Εμείς τα άτομα με ειδικές ανάγκες ή άτομα με ειδικές ικανότητες, ή όπως αλλιώς θέλουν να λεγόμαστε, σηκώνουμε ψηλά το κεφάλι και αγωνιζόμαστε. Μόνο που οι υπεύθυνοι το σκύβουν και μας γυρνούν την πλάτη».