Σε «εσωτερική διαδρομή» έχουν μετατρέψει την απόσταση ανάμεσα στην ακτή της Τουρκίας και της Εύβοιας, οι δουλέμποροι και το δουλεμπορικό κύκλωμα που λειτουργεί «ένθεν και ένθεν», θησαυρίζοντας πάνω στον πόνο, τη φτώχεια, τη δυστυχία και την εκμετάλλευση, που προκαλεί για εκατομμύρια ανθρώπους και χώρες το άδικο, απάνθρωπο σύστημα του καπιταλισμού και ο ιμπεριαλισμός με τους πολέμους και τις διώξεις, δημιουργώντας ένα ατέλειωτο ποτάμι οικονομικών και πολιτικών μεταναστών.

Αυτή τη φορά, το ταχύπλοο δουλεμπορικό σκάφος επιχείρησε τα ξημερώματα της προηγούμενης Παρασκευής να αποβιβάσει 43 οικονομικούς και πολιτικούς πρόσφυγες (όλοι άνδρες) στο λιμάνι Κυμασίου στο Μαντούδι, όπου περίμενε φορτηγό για την παραλαβή τους. Στην πορεία το σχέδιο χάλασε και τελικά τους αποβίβασε στο Καστρί της βόρειας Εύβοιας και οι δουλέμποροι πρόλαβαν να εξαφανιστούν. Εδώ τελείωσε και το ακριβοπληρωμένο (3.000 -5.000 δολάρια το άτομο, σύμφωνα με τις μαρτυρίες των ίδιων) όνειρο «για μια καλύτερη ζωή» που έπλασαν οι 43 Πακιστανοί, Ινδοί, Αφγανοί και Κασμιριανοί πρόσφυγες, αφού, στην «άγνωστη πατρίδα» όπου μεταφέρθηκαν, γρήγορα εντοπίστηκαν και πιάστηκαν.

Στην Εύβοια, βέβαια, όπου δεν υπάρχει στοιχειώδης υποδομή υποδοχής, παρότι τα τέσσερα τελευταία χρόνια το δουλεμπορικό κύκλωμα έχει μεταφέρει πάνω από 2.000 πρόσφυγες, αυτοί οι άνθρωποι «φιλοξενούνται» σε εγκαταλειμμένες αποθήκες, εγκαταλειμμένα εργοστάσια ή και εγκαταλειμμένα σχολεία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η συγκεκριμένη περίπτωση, όπου χρησιμοποιείται το δημοτικό σχολείο Τσαπουρνιάς. Αλλοι 30 παραμένουν στο Μετόχι Δίρφυος.