Associated Press

Τα φέρετρα με τους Βρετανούς στρατιώτες από το Ιράκ δεν είναι σπάνιο θέαμα...

Εγκλωβισμένος, προδομένος, απελπισμένος... έτσι ένιωθε ο δόκτορας Ντέιβιντ Κέλι, σύμφωνα τουλάχιστον με τα όσα κατέθεσε χτες ενώπιον της επιτροπής υπό το λόρδο Χάτον, που ερευνά το θάνατό του, η σύζυγός του Τζάνις.

«Είχε πει πως αισθανόταν ότι τον εγκατέλειψαν και τον πρόδωσαν», ανέφερε η Τζάνις Κέλι. «Πιστεύω πως εννοούσε το υπουργείο Αμυνας, γιατί αυτοί ήταν που έδωσαν στη δημοσιότητα το όνομά του», συμπλήρωσε, καλούμενη να δώσει διευκρινίσεις, παρά το γεγονός όπως υποστήριξε ότι είχε λάβει διαβεβαιώσεις από ανωτέρους του πως δεν επρόκειτο να δοθεί το όνομά του στη δημοσιότητα.

«Δεν τον είχα δει ποτέ τόσο δυστυχισμένο όσο ήταν τότε» επισήμανε η ίδια, προσθέτοντας ότι τις ημέρες μετά από τη δημοσιοποίηση του ονόματος του συζύγου της στα μέσα ενημέρωσης «ήταν στενοχωρημένος, ανήσυχος και αγχωμένος». Τα όσα έζησε την περίοδο εκείνη ήταν «πραγματικός εφιάλτης», ανέφερε χαρακτηριστικά η Τζ. Κέλι.

Αντικρούοντας προηγούμενες καταθέσεις, η Τζάνις Κέλι δήλωσε ενώπιον του δικαστή Μπράιαν Χάτον πως ο καθηγητής δε γνώριζε για το δελτίο Τύπου της 8ης Ιουλίου, το οποίο ανέφερε πως αξιωματούχος της κυβέρνησης είχε παραδεχτεί ενώπιον ειδικής επιτροπής τη συνομιλία του με τον αμυντικό συντάκτη του BBC, Αντριου Γκίλιγκαν.

Ο Κέλι είχε δηλώσει τότε πως βάσει του δελτίου Τύπου τα μέσα ενημέρωσης θα τον αναγνώριζαν, ενώ βρέθηκε νεκρός στις 18 Ιουλίου, οκτώ ημέρες αφότου επιβεβαιώθηκε επισήμως από το βρετανικό υπουργείο Αμύνης πως είχε αποτελέσει τη βασική πηγή του ρεπορτάζ του BBC περί διόγκωσης στοιχείων του φακέλου Ιράκ από την Ντάουνινγκ Στριτ.

Στο μεταξύ, η βρετανική εφημερίδα «Observer» δημοσίευσε την Κυριακή άγνωστο μέχρι προχτές άρθρο, που αποδίδεται στον καθηγητή Ντέιβιντ Κέλι, παρά το γεγονός ότι είναι ανώνυμο(!), σύμφωνα με το οποίο ο εμπειρογνώμων του βρετανικού υπουργείου Αμυνας σε θέματα όπλων μαζικής καταστροφής υποστηρίζει ότι η αμερικανοβρετανική εισβολή στο Ιράκ είναι δικαιολογημένη. Οπως εξηγεί ο «Observer», το άρθρο θα δημοσιευόταν στο πλαίσιο ενός μεγάλου αφιερώματος της εφημερίδας στο θέμα του Ιράκ λίγες εβδομάδες πριν την έναρξη του πολέμου, όμως τελικώς δε δημοσιεύτηκε ποτέ. Η εφημερίδα, μάλιστα, βεβαιώνει ότι ο Κέλι είχε συμφωνήσει να το γράψει χωρίς να το υπογράψει.

Στο κείμενο αυτό ο Κέλι έγραφε πως, αν και η απειλή είναι «μέτρια», η στρατιωτική δράση εναντίον του Ιράκ ήταν ο μόνος τρόπος για τον ολοκληρωτικό και αποτελεσματικό αφοπλισμό του Ιράκ. Επίσης, υποστήριζε ότι ο Σαντάμ είχε χημικά και βιολογικά όπλα, καθώς και ότι η αλλαγή καθεστώτος στο Ιράκ ήταν ο μόνος τρόπος για να τερματιστεί η δράση του.