Δεν είναι η πρώτη φορά που «κατεβαίνουμε» στο «Υπόγειο» του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι. Δεν είναι η πρώτη φορά που διαβάζοντας το εξαιρετικό αυτό βιβλίο, με θαυμασμό, αναφωνούμε: «Ηταν πολύ μεγάλος. Ο μεγαλύτερος».

Είναι όμως η πρώτη φορά που μέσα στο σκοτεινό αυτό χώρο εισχωρεί μια φωτεινή αχτίδα ήλιου, που μας αποκαλύπτει «γωνίες» που μέχρι τώρα δεν είχαμε διακρίνει. Και, είναι η πρώτη φορά που δε νιώθουμε θλίψη για την ανεπάρκειά μας στη ρωσική γλώσσα. Κι αυτό συμβαίνει επειδή τούτες οι «Σημειώσεις από το Υπόγειο» που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις «Αρμός», είναι μεταφρασμένες από την πολυβραβευμένη πεζογράφο Ελένη Λαδιά, η οποία κυριολεκτικά «συγκατοίκησε» με το θλιβερό αυτοκαταστροφικό, τραγικό ήρωα. Εζησε μαζί του. Υπέμενε. Πόνεσε. Τρύπωσε και εγκαταστάθηκε μέσα στο υποχθόνιο πνεύμα του για να ακούσει, για να κατανοήσει και να ερμηνεύσει σωστά. Σαν τέλειωσε η οδυνηρή αλλά τόσο ενδιαφέρουσα λογοτεχνική συγκατοίκηση, η Ελένη Λαδιά με τη γνώση που απέκτησε αλλά και με εκείνη που είχε ήδη, κάθισε κάτω και πάνω στο χαρτί αποκρυπτογράφησε με ακρίβεια τη φαινομενικά ακατάσχετη αλλά τόσο πολύτιμη «φλυαρία» του βασανισμένου, του εύθικτου αλλά και «κακού» ανθρώπου του «Υπογείου», που είναι ίσως και το πιο θεωρητικό βιβλίο του γίγαντα της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Η παρούσα έκδοση συνοδεύεται και από εκτενές επίμετρο της Ελένης Λαδιά το οποίο ερμηνεύει και φωτίζει από μια άλλη οπτική γωνία το κείμενο. Θετική η συμβολή στη μετάφραση της λόγιας Ρωσίδας Τατιάνας Ντίκο για τον ακριβή έλεγχο του κειμένου με βάση το πρωτότυπο έργο. Μιλάμε για ένα συγκλονιστικό και αιώνιο βιβλίο, για μια εξαιρετική μετάφραση, για μια ιδιαίτερα προσεγμένη έκδοση.