Την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης αποκαλύπτει και καταγγέλλει το ΚΚΕ με Επίκαιρη Επερώτηση που κατατέθηκε στη Βουλή και η οποία απευθύνεται προς τους υπουργούς Οικονομίας & Οικονομικών και Εργασίας & Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Στην Επερώτηση, που υπογράφουν οι βουλευτές Ορέστης Κολοζώφ, Αντώνης Σκυλλάκος, Νίκος Γκατζής, Σπύρος Στριφτάρης, Λιάνα Κανέλλη, Αγγελος Τζέκης, Παναγιώτης Κοσιώνης, Τάκης Τσιόγκας, Σταύρος Σκοπελίτης και Γιώργος Χουρμουζιάδης, τονίζεται:

«Ολα αυτά τα χρόνια η κυβέρνηση με την πολιτική που ακολούθησε στα πλαίσια του Μάαστριχτ και της ΟΝΕ, την ουσιαστική καθήλωση των μισθών, την πολιτική της λιτότητας, τη διόγκωση της ανεργίας, τις αρνητικές για τους εργαζόμενους αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις και στο ασφαλιστικό σύστημα, τις ιδιωτικοποιήσεις, την εμπορευματοποίηση στους τομείς της Παιδείας, της Υγείας, της Πρόνοιας, την πλήρη απελευθέρωση των αγορών κλπ., οδήγησε σε συνολική χειροτέρευση της θέσης των εργαζομένων και πλατιά στρώματα στη φτώχεια και στο περιθώριο. Αυτές οι επιλογές είχαν στόχο να δημιουργήσουν προϋποθέσεις για την αύξηση της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρήσεων.

Την όποια ανάπτυξη υπήρχε όλα αυτά τα χρόνια δεν την καρπώθηκαν τα λαϊκά στρώματα αλλά το μεγάλο κεφάλαιο με την αλματώδη αύξηση των κερδών του.

Τώρα, και ενώ η χώρα μας ουσιαστικά έχει μπει σε προεκλογική περίοδο, η κυβέρνηση προχώρησε στις εξαγγελίες μιας σειράς μέτρων τα οποία εμφανίζει σαν παροχές προς τους εργαζόμενους μέσα από το λεγόμενο Κοινωνικό Πακέτο και τη Χάρτα Σύγκλισης.

Η πραγματικότητα είναι ότι και τα μέτρα αυτά δεν πρόκειται να οδηγήσουν σε ουσιαστική βελτίωση της θέσης των εργαζομένων και να αντιμετωπίσουν την ανεργία, και εκείνο που εγγυώνται είναι η ακόμα μεγαλύτερη ενίσχυση του μεγάλου κεφαλαίου, η ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων.

Πιο συγκεκριμένα:

Η ουσιαστική καθήλωση των μισθών και των ημερομισθίων με αυξήσεις κάτω και από αυτόν τον επίσημο πληθωρισμό, που δεν απεικονίζει το πραγματικό κόστος ζωής της λαϊκής οικογένειας, και οι μεγάλες απώλειες που είχαν οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι όλα αυτά τα χρόνια, σε καμία περίπτωση δεν αντισταθμίζονται από τα μέτρα που ανακοίνωσε πρόσφατα η κυβέρνηση.

• Η αύξηση του επιδόματος ανεργίας από τα 11,32 ευρώ τη μέρα στα 12,45 ευρώ, δηλαδή στο 53,45% του κατώτερου μεροκάματου, είναι σκέτη πρόκληση για τους εκατοντάδες χιλιάδες άνεργους. Και αυτό όταν ο νόμος υποχρεώνει την κυβέρνηση το επίδομα να είναι το 66,5% του κατώτερου μεροκάματου, ενώ οι άνεργοι και οι εργαζόμενοι διεκδικούν το 80% και να δίνεται σε όλους τους ανέργους για όσο διαρκεί η ανεργία και όχι σε ένα μικρό ποσοστό όπως συμβαίνει σήμερα
• Πρόκληση είναι και οι κυβερνητικές εξαγγελίες για την αύξηση του επιδόματος του ΕΚΑΣ κατά 30 ευρώ το μήνα, δηλαδή 1 ευρώ τη μέρα. Η κατώτερη σύνταξη του ΙΚΑ, όπως και των περισσότερων Ταμείων, θα παραμείνει στα 392 ευρώ το μήνα. Επιπλέον, επειδή το ΕΚΑΣ δίνεται με εισοδηματικά κριτήρια, δε θα το πάρουν όλοι οι συνταξιούχοι στο σύνολό τους, αλλά μόνον το 1/3 των χαμηλοσυνταξιούχων
• Το ίδιο και η αύξηση των συντάξεων του ΟΓΑ κατά 30 ευρώ το μήνα, που καταδικάζει τους 460.000 περίπου συνταξιούχους του ΟΓΑ να ζουν με 200 ευρώ το μήνα
• Οι εξαγγελίες για τους αγρότες (πετρέλαιο, αγροτικά μηχανήματα) εκτός του ότι είναι κυριολεκτικά ψίχουλα δεν πρόκειται να ανακόψουν την πορεία ξεκληρίσματος της φτωχής και μεσαίας αγροτιάς με την ΚΑΠ και τις άλλες αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης
• Μόνον ως εμπαιγμός των ΑΜΕΑ μπορεί να χαρακτηριστεί η αύξηση κατά 17 ευρώ το μήνα, δηλαδή 0,5 ευρώ τη μέρα, των ήδη πενιχρών επιδομάτων, που κυμαίνονται από 150 έως 200 ευρώ το μήνα, που και αυτά δεν τα παίρνουν όλα τα άτομα με ειδικές ανάγκες
• Ακόμα και οι επιλεκτικές εξαγγελίες για αυξήσεις στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων δεν καλύπτουν τις απώλειες των τελευταίων χρόνων, που ανέρχονται στο 30%. Ενώ συνδέονται και με το νέο μισθολόγιο, που εισάγει τη σύνδεση μισθού-παραγωγικότητας και άλλες αντεργατικές ρυθμίσεις.

Ολες αυτές οι μικροπαροχές που ανακοινώθηκαν γρήγορα θα εξανεμιστούν από τις αυξήσεις των τιμολογίων των πρώην ΔΕΚΟ, που βρίσκονται σε διαδικασία ιδιωτικοποίησης, και από τις ανεξέλεγκτες αυξήσεις των μεγαλεμπόρων και των μεγαλοβιομηχάνων στα είδη πλατιάς κατανάλωσης.

Οι λεονταρισμοί της κυβέρνησης ότι ανοίγει μέτωπο κατά της ακρίβειας γίνονται για τα μάτια του κόσμου, αφού η πολιτική της πλήρους απελευθέρωσης της αγοράς που ακολουθεί έχει αφήσει ασύδοτους τους μεγαλοεπιχειρηματίες να αυξάνουν ανεξέλεγκτα τις τιμές, χωρίς να μπορεί να υπάρξει κανένας ουσιαστικός έλεγχος.

Με μια σειρά από μέτρα-εξαγγελίες που ανακοίνωσε η κυβέρνηση επιδιώκει να εξωραΐσει την άθλια κατάσταση που δημιουργήθηκε από την αντιλαϊκή πολιτική της, όπως συμβαίνει με την υπέρογκη αύξηση της παραπαιδείας και του κόστους διαβίωσης των φοιτητών-σπουδαστών, ενώ και τα μέτρα που ανακοινώθηκαν δεν αφορούν παρά μόνον έναν μικρό αριθμό δικαιούχων χωρίς και πάλι να καλύπτουν στοιχειώδεις ανάγκες.

Οι μειώσεις των φόρων που ανακοινώθηκαν και οι εξαγγελίες για δήθεν φθηνό αυτοκίνητο δεν αφορούν στα αυτοκίνητα μικρού κυβισμού αλλά στα μεγάλα, που κατά κύριο λόγο αγοράζονται από τα υψηλά εισοδήματα.

Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση προχώρησε στις εξαγγελίες και μέτρων τα οποία πρόσφατα ψήφισε, όπως, για παράδειγμα, τη μερική απασχόληση αντί για πλήρη και σταθερή εργασία στο δημόσιο και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, τα οποία όχι μόνο δεν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της ανεργίας αλλά και προετοιμάζουν το έδαφος για νέα έφοδο στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων.

Ενώ από τη μία η κυβέρνηση εξαγγέλλει για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα παροχές που δεν καλύπτουν ούτε τις προηγούμενες απώλειες ούτε τις σύγχρονες ανάγκες, από την άλλη μέσα και από τη "Χάρτα Σύγκλισης" εξαγγέλλει νέες παροχές προς το μεγάλο κεφάλαιο:

• Με την επιτάχυνση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων σε όλους τους τομείς (νέα μέτρα για την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων και νέες αρνητικές αλλαγές στην Κοινωνική Ασφάλιση, μεγαλύτερη εμπορευματοποίηση στους τομείς της Παιδείας, της Υγείας, της Πρόνοιας κλπ.), που θα έχουν αρνητικές επιπτώσεις στη συνολική θέση των λαϊκών στρωμάτων
• Με την ενίσχυση των επιδοτήσεων των μεγάλων επιχειρήσεων με τη μορφή κινήτρων
• Με την ακόμα μεγαλύτερη μείωση της φορολογίας των μεγάλων επιχειρήσεων και των υψηλών εισοδημάτων
• Με τη μείωση των εργοδοτικών εισφορών στους οργανισμούς
• Με μέτρα για την πλήρη απελευθέρωση της λειτουργίας των καταστημάτων με διεύρυνση του ωραρίου.

Είναι φανερό ότι η προώθηση αυτής της πολιτικής, την οποία ακολουθεί η κυβέρνηση, με την ουσιαστική στήριξη και της ΝΔ, στα πλαίσια της ΟΝΕ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, θα έχει αποτέλεσμα την ακόμα μεγαλύτερη επιδείνωση της θέσης των εργαζομένων τα επόμενα χρόνια, και στοχεύει στην ενίσχυση της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου.

Οι διακηρύξεις για πραγματική σύγκλιση στα πλαίσια της ΟΝΕ είναι ένας άλλος μύθος για να κρύψει τον βαθιά ταξικό χαρακτήρα αυτών των επιλογών και να καλλιεργήσει τον αποπροσανατολισμό και την υποταγή των εργαζομένων.

ΕΠΕΡΩΤΑΤΑΙ η κυβέρνηση για την αντιλαϊκή της πολιτική στον οικονομικό-κοινωνικό τομέα».