Με έντονο το πρόβλημα της σχολικής στέγης, ξεκίνησε και φέτος η χρονιά για τους μαθητές του Δήμου Αγίου Παύλου στη Θεσσαλονίκη. Το πρόβλημα εμφανίζεται εντονότερο στα σχολεία της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, αφού ο Δήμος Αγίου Παύλου είναι ο μοναδικός στο πολεοδομικό συγκρότημα της πόλης, που δε διαθέτει γυμνάσιο και λύκειο, με αποτέλεσμα πάνω από 200 μαθητές να «μεταναστεύουν» καθημερινά στο 7ο Γυμνάσιο και Λύκειο Θεσσαλονίκης, το οποίο μάλιστα λειτουργεί με το σύστημα της διπλής βάρδιας.

Στο δήμο λειτουργεί από το 1999 και ένα από τα 28 πιλοτικά ολοήμερα σχολεία, που δημιουργήθηκαν συνολικά σε όλη τη χώρα. Παρά τις παρεμβάσεις που έγιναν στην υποδομή του σχολικού κτιρίου, προκειμένου να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις του ολοήμερου, η ανάγκη δημιουργίας νέων χώρων, χωρίς να ανεγερθούν καινούριες αίθουσες, οδήγησε στο διαχωρισμό των παλαιών και στον περιορισμό του χώρου για τους μαθητές.

Το 2ο Δημοτικό Σχολείο Αγίου Παύλου, ολοήμερο και αυτό σύμφωνα με το χαρακτηρισμό του υπουργείου Παιδείας, δε διαθέτει καν χώρο πολλαπλών χρήσεων, με αποτέλεσμα οι μαθητές να τρώνε το μεσημέρι μέσα στις αίθουσες διδασκαλίας.

Τα δυο από τα τρία νηπιαγωγεία του δήμου λειτουργούν σε αίθουσες της εκκλησίας, χωρίς αύλειο χώρο. Με χρηματοδότηση από τον ίδιο το δήμο, χτίστηκε ένα ακόμα νηπιαγωγείο που μέχρι το 1999 στεγαζόταν στον ίδιο χώρο με το δημοτικό, προκειμένου να αποδεσμευτούν οι αίθουσες για το πιλοτικό ολοήμερο σχολείο. Το νέο κτίριο, λόγω έλλειψης χώρου και πόρων, ήταν πολύ μικρότερο από το παλιό, μακριά από τις πραγματικές ανάγκες των κατοίκων του δήμου. Υστερα από αγώνες των δημοτών, μόλις πρόσφατα, εγκρίθηκε από την πολιτεία η πενιχρή χρηματοδότηση για την ανέγερση ενός πενταθέσιου νηπιαγωγείου, που θα συστεγάσει τα δυο που τώρα φιλοξενούνται στην εκκλησία του δήμου.

Ο οικισμός της Ευαγγελίστριας δε διαθέτει παιδικό σταθμό, ενώ ο μοναδικός που υπάρχει στην επικράτεια του δήμου στεγάζεται στο παλιό δημαρχείο και δε διαθέτει αύλειο χώρο. Με δικά της έξοδα, η δημοτική αρχή αγωνίζεται να κρατήσει τον παιδικό σταθμό δωρεάν για τους δημότες, παρά το γεγονός ότι το συνολικό κόστος της εκπαίδευσης, που έχει πέσει στις πλάτες των δήμων, είναι δυσβάσταχτο για τα υπερχρεωμένα ταμεία τους.