Σε καθεστώς σεναρίων έχει θέσει η ΕΕ τον τομέα της ζάχαρης. Στην ανακοίνωση της Κομισιόν προτείνονται τρία σενάρια, όπου το ένα είναι να παραμείνει το ισχύον καθεστώς και μετά το 2006 και ακολουθούν άλλες δύο προτάσεις η μία χειρότερη από την άλλη.

Βέβαια, η Κομισιόν, για την περίπτωση της ζάχαρης, πρότεινε εναλλακτικά σενάρια, για να αποφασίσουν ανάλογα Γερμανία και Γαλλία που μαζί ξεπερνούν το 50% της κοινοτικής παραγωγής, το τι σενάρια θα διαλέξουν, αν τελικά αποφασίσουν να θυσιάσουν και το προϊόν αυτό για να πετύχουν άλλα μεγαλύτερα οφέλη στον ΠΟΕ. Πάντως, όπως και να γίνει τελικά, τα πράγματα για τους Ελληνες τευτλοπαραγωγούς και την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης δεν προδιαγράφονται ευοίωνα, παρότι εδώ φαίνεται να υπάρχει μια ειδική μεταχείριση, επειδή η ζάχαρη ενδιαφέρει βασικά όλες της χώρες της ΕΕ -πλην Λουξεμβρούργου- και βασικά τις Γερμανίας, Γαλλίας και Αγγλίας.

Στο πρώτο σενάριο είναι να παραμείνει το ισχύον καθεστώς, με βάση ευέλικτες ποσοστώσεις και παρέμβαση τιμών και μια αγορά της ΕΕ ανοιχτή στις εισαγωγές. Αυτό, όπως ομολογείται, θα σημάνει μείωση των ποσοστώσεων και των τιμών παραγωγού. Το δεύτερο σενάριο προβλέπει κατάργηση των ποσοστώσεων και επιβολή μείωσης των τιμών και να δοθεί ως αντιστάθμιση μια εισοδηματική ενίσχυση στους παραγωγούς, που προφανώς δε θα καλύπτει την απώλεια. Το τρίτο και χειρότερο σενάριο προβλέπει την πλήρη κατάργηση των ποσοστώσεων και του συστήματος στήριξης των τιμών. Ενα από τα πλέον προκλητικά και υποκριτικά σημεία της έκθεσης της Κομισιόν για τη ζάχαρη είναι και το εξής: «Εντός της ΕΕ, έχει εξασφαλιστεί υψηλή τιμή στους κοινοτικούς παραγωγούς εις βάρος των καταναλωτών και των μεταποιητών»...