«Αγρότες - Αγρότισσες

Είναι γνωστή η κατάντια των Αγροτικών Συνεταιριστικών Οργανώσεων (ΑΣΟ), στις οποίες οι εκλογές θα ξεκινήσουν τον Οκτώβρη στους πρωτοβάθμιους συνεταιρισμούς και θα ολοκληρωθούν το Δεκέμβρη στις τριτοβάθμιες και την ΠΑΣΕΓΕΣ.

Πολλές και μεγάλες, κύρια τριτοβάθμιες, οργανώσεις (ΚΥΔΕΠ, ΣΠΕΚΑ, ΣΠΕ, ΣΥΝΕΛ, ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΗ κ.ά.) έχουν κλείσει από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, με άλλοθι τα χρέη τους, που τους φόρτωσαν οι παραπάνω κυβερνήσεις και τη συγκατάθεση των διοικήσεών τους, που ήταν κι αυτές στελέχη του δικομματισμού.

Οι περισσότερες δευτεροβάθμιες οργανώσεις έχουν συρρικνωθεί, περιθωριοποιηθεί και με μαθηματική ακρίβεια οδηγούνται στο κλείσιμο, μέσα από τα προγράμματα «εξυγίανσης» που εφαρμόζει με κυβερνητικές κατευθύνσεις η ΑΤΕ. Οι υπόλοιπες φυτοζωούν και όσες δε λειτουργούν σαν μεσίτες των εμπόρων, δεν μπορούν να προστατέψουν τους μικρομεσαίους αγρότες από την κερδοσκοπία των εμποροβιομηχάνων και των πολυεθνικών.

Αυτή η καταστροφική πορεία των ΑΣΟ δεν ήταν τυχαία. Ηταν συνειδητή επιλογή των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και των ηγετικών τους στελεχών στο συνεταιριστικό κίνημα. Στόχος αυτής της επιλογής ήταν να χρεοκοπήσουν στις συνειδήσεις των μικρομεσαίων αγροτών τους συνεταιρισμούς, για να τους βγάλουν από τη «μέση» χωρίς πολιτικό κόστος.

Κι αυτό, γιατί οι συνεταιρισμοί με ορισμένες προϋποθέσεις μπορούσαν να σταθούν εμπόδιο στην υλοποίηση δύο βασικών στόχων της ΚΑΠ, που είναι το ξεκλήρισμα των μικρομεσαίων αγροτών, για να συγκεντρωθεί η γη σε λίγους μεγαλοαγρότες, και η αύξηση των κερδών των εμποροβιομηχάνων και των πολυεθνικών σε βάρος των μικρομεσαίων αγροτών. Αλλωστε, η επιδείνωση της κατάστασης των μικρομεσαίων αγροτών της τελευταίας περιόδου, εκτός των άλλων, οφείλεται και στη χρεοκοπία αυτού του γραφειοκρατικού συνεταιριστικού κινήματος που υπήρχε.

Τη σημερινή άθλια κατάσταση των ΑΣΟ τη χρησιμοποιούν σαν άλλοθι το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ και τα ηγετικά τους συνεταιριστικά στελέχη, για να αναδιοργανώσουν το συνεταιριστικό κίνημα σε αντιαγροτική κατεύθυνση, έτσι ώστε και αυτό να προωθεί τους βασικούς στόχους της ΚΑΠ.

Βασικός μοχλός αυτής της αναδιοργάνωσης είναι ο νέος Νόμος 2810/2000 για τους συνεταιρισμούς, τον οποίο η ΝΔ, για δημαγωγικούς λόγους, δεν ψήφισε στη Βουλή, αλλά τώρα στο πρόγραμμά της τον θεωρεί πολύ καλό, αρκετά φιλελεύθερο, γι' αυτό υπόσχεται ότι δε θα τον αλλάξει, αν γίνει κυβέρνηση.

Σύμφωνα με το νόμο αυτό, που καταργεί και τυπικά όλες τις συνεταιριστικές αρχές, μέλη των συνεταιρισμών δε θα είναι μόνον τα φυσικά πρόσωπα, δηλαδή οι αγρότες, αλλά και νομικά πρόσωπα, δηλαδή οι επιχειρήσεις. Οι συνεταίροι δε θα έχουν μία ψήφο ο καθένας, αλλά μέχρι και τρεις οι πλουσιότεροι, για να κάνουν κουμάντο στο συνεταιρισμό. Η εκπροσώπηση των συνεταιρισμών στις Ενώσεις και στις κλαδικές δε θα γίνεται με βάση τον αριθμό των μελών, αλλά με βάση τον τζίρο τους, για να έχουν το πάνω χέρι οι πλούσιοι συνεταιρισμοί. Οι συνεταιριστικές οργανώσεις δε θα συγκρούονται με τις ιδιωτικές, αλλά θα συνεργάζονται μέσα από κοινές ανώνυμες εταιρίες, δηλαδή στο ίδιο μαντρί θα είναι οι λύκοι και τα πρόβατα. Οι εκλογές θα γίνονται με το πιο αντιδημοκρατικό εκλογικό σύστημα του πλειοψηφικού με ενιαίο ψηφοδέλτιο και πολυσταυρία, που δίνει απόλυτη αυτοδυναμία στην πρώτη παράταξη και αποκλείει την τρίτη από τις Διοικήσεις των ΑΣΟ.

Υλοποιώντας αυτόν το νόμο, τα ηγετικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ στο συνεταιριστικό κίνημα έκαναν μέλη της ΠΑΣΕΓΕΣ τις τριτοβάθμιες κλαδικές, τις κοινοπραξίες και τις συνεταιριστικές εταιρίες, με αποτέλεσμα να νομιμοποιηθεί η διπλή και τριπλή εκπροσώπηση των πλουσιότερων συνεταιρισμών. Ταυτόχρονα, μείωσαν δραστικά τον αριθμό των αντιπροσώπων των Ενώσεων στην ΠΑΣΕΓΕΣ, ο οποίος θα αντικατασταθεί με αντιπροσώπους των νέων μελών, όπως επίσης και τον αριθμό των αντιπροσώπων των συνεταιρισμών στις Ενώσεις, για να αποκλειστεί κάθε ενοχλητική - αγωνιστική φωνή.

Με δυο λόγια, ο νόμος και τα Καταστατικά των συνεταιριστικών οργανώσεων και της ΠΑΣΕΓΕΣ επιδιώκουν να μετατρέψουν ολόκληρο το συνεταιριστικό κίνημα, από Ενώσεις κεφαλών (μικρομεσαίων αγροτών), σε Ενώσεις κεφαλαίων, δηλαδή σε ανώνυμες εταιρίες των μεγαλοαγροτών και των εμποροβιομηχάνων.

Αυτόν το στόχο υλοποιούν και οι εκβιασμοί της κυβέρνησης προς τις χρεωμένες ΑΣΟ, να μετατρέψουν τις δραστηριότητές τους σε ανώνυμες εταιρίες και να ξεπουλήσουν τις μετοχές τους στους εμποροβιομηχάνους και τις πολυεθνικές, με πρόσχημα να εξασφαλίσουν τα απαιτούμενα κεφάλαια και αποτελεσματικό ιδιωτικοοικονομικό μάνατζμεντ.

Αυτόν το στόχο υλοποιούν οι προσπάθειες της κυβέρνησης και της ΑΤΕ να ξεπουλήσει στους ιδιώτες τις μετοχές των εταιριών μετοχικού ενδιαφέροντος, όπως ΣΕΚΑΠ, «Δωδώνη», ΣΕΒΑΘ κ.ά.

Αυτόν το στόχο υλοποιεί η μέχρι σήμερα κατανομή των κονδυλίων του Γ` ΚΠΣ, για δημιουργία, εκσυγχρονισμό και μετεγκατάσταση αγροτικών μεταποιητικών μονάδων, όπου το μερίδιο των συνεταιρισμών είναι μικρότερο του 10%, ενώ των εμποροβιομηχάνων και των πολυεθνικών ξεπερνάει το 90%.

Γι' αυτόν το στόχο χρησιμοποιούνται οι Ομάδες Παραγωγών και οι Διεπαγγελματικές Οργανώσεις.

Ομως, η αντιαγροτική - αντισυνεταιριστική προοπτική, που έχουν προδιαγράψει για το συνεταιριστικό κίνημα το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ και τα ηγετικά τους συνεταιριστικά στελέχη, δεν είναι μονόδρομος.

Υπάρχει λύση, που να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των μικρομεσαίων αγροτών και είναι στο χέρι τους να την κάνουν πραγματικότητα, αν λειτουργήσουν σύμφωνα με τα συμφέροντά τους και δεν παρασυρθούν από τις δυνάμεις του δικομματισμού, που θα χρησιμοποιήσουν όλα τα μέσα για να υφαρπάξουν την ψήφο τους στις συνεταιριστικές, αλλά και τις βουλευτικές εκλογές.

Μπορούν οι συνεταιρισμοί να περιορίσουν την ασυδοσία και την κερδοσκοπία των πολυεθνικών και των εμποροβιομηχάνων, αν στηριχτούν ολόπλευρα από το κράτος.

Μπορούν ειδικά οι παραγωγικοί συνεταιρισμοί, που προτείνει η ΠΑΣΥ, να αντιμετωπίσουν με τον καλύτερο τρόπο το βασικό διαρθρωτικό πρόβλημα της ελληνικής γεωργίας, χωρίς να ξεκληρίσουν τους μικρομεσαίους αγρότες. Να μειώσουν δραστικά το κόστος παραγωγής. Να αξιοποιήσουν ορθολογικά τα αγροτικά μηχανήματα και τις νέες τεχνικές. Να αυξήσουν την απασχόληση στην ύπαιθρο και την προστιθέμενη αξία των αγροτικών προϊόντων. Να βγάλουν από «τη μέση» τους εμποροβιομηχάνους και τις πολυεθνικές με συνεταιριστικές και κρατικές γεωργικές επιχειρήσεις.

Βασική προϋπόθεση για να γίνει πράξη αυτή η φιλοαγροτική, φιλοσυνεταιριστική προοπτική, αποτελεί η καταδίκη των δυνάμεων του δικομματισμού, τόσο στις συνεταιριστικές, όσο και στις βουλευτικές εκλογές και η συμπαράταξη με την ΠΑΣΥ και τις δυνάμεις που παλεύουν για ριζικές κοινωνικές αλλαγές.

Το πραγματικό, λοιπόν, δίλημμα των μικρομεσαίων αγροτών στις συνεταιριστικές εκλογές είναι:

Θα υποταχθούν και θα ενισχύσουν τις δυνάμεις του δικομματισμού, που είναι αποκλειστικά υπεύθυνες για τη σημερινή κατάντια των συνεταιρισμών και θέλουν να τους μετατρέψουν σε ανώνυμες εταιρίες των εμποροβιομηχάνων και των μεγαλοαγροτών;

`Η θα συμπαραταχτούν με τις δυνάμεις της ΠΑΣΥ, που, μαζί με την πάλη της για να ανατραπεί αυτή η αντιαγροτική πολιτική, έχει σαν βασικό της στόχο να ανασυγκροτήσει το συνεταιριστικό κίνημα, έτσι ώστε να υπηρετεί τους μικρομεσαίους αγρότες, να δίνει φιλοαγροτικές λύσεις στα οξυμένα προβλήματα της γεωργίας, να αναζωογονεί οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά την ύπαιθρο που έχει ερημωθεί;

Το ενιαίο ψηφοδέλτιο, που βάζει εμπόδια σε μια τέτοια συμπαράταξη, μπορεί να ξεπεραστεί με τη σταυροδότηση των αγροτών που αγωνίζονται με συνέπεια ενάντια στις αντιαγροτικές, αντισυνεταιριστικές πολιτικές των δυνάμεων του δικομματισμού και της ΕΕ.

Η ΠΑΣΥ καλεί όλους τους μικρομεσαίους αγρότες να φτιάξουν το δικό τους φιλοαγροτικό μέτωπο και να το αντιπαρατάξουν στο μέτωπο του δικομματισμού και όσων θεωρούν μονόδρομο την ΚΑΠ.

Οι εκλογές στις ΑΣΟ αποτελούν μια καλή ευκαιρία, για να γίνει ένα σημαντικό βήμα στη δημιουργία αυτού του μετώπου και οι δυνάμεις της ΠΑΣΥ θα κάνουν ό,τι μπορούν για την υλοποίησή του.

Οι μικρομεσαίοι αγρότες δε θα πρέπει να "κλοτσήσουν" μια τέτοια ευκαιρία, επειδή και οι ευκαιρίες, δυστυχώς, είναι λιγοστές και το ξεκλήρισμά τους έρχεται με γρηγορότερους ρυθμούς, αν με τον αγώνα τους και την ψήφο τους δε βάλουν στο περιθώριο τις δυνάμεις και τις πολιτικές που τους ξεκληρίζουν.

ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ 2003».