Τρίτη 28 Μάρτη 2000
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 40
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ
Τα βερεσέδια

Γεμάτα τα τεφτέρια του λαού με τα βερεσέδια της κυβέρνησης, με όλα όσα του χρωστάει από τη λεηλασία του εισοδήματός του και τη διαγούμιση της δημόσιας περιουσίας, που αποκτήθηκε από τον ιδρώτα του, στο πέρασμα του χρόνου. Ξεφυλλίζεις αυτά τα μαύρα κατάστιχα και φρίττεις με όσα είναι καταγραμμένα στις σελίδες τους. Ανεργία, χαράτσια, λουκέτα, εξοντωτική λιτότητα, περικοπές κεκτημένων, όλα τα βαριά χρέη των κυβερνώντων, είναι σημειωμένα λεπτομερώς εκεί και δείχνουν το μέγεθος της «χασούρας» που είχαν οι λαϊκές τάξεις τα τελευταία χρόνια.

Τώρα, λοιπόν, που λήγει η θητεία της σημερινής κυβέρνησης, κάθονται όλοι οι λεηλατηθέντες και κάνουν άθροιση των «πράσινων» χρεών. Και βλέπουν οι φουκαράδες με αγανάκτηση ότι είναι πρωτοφανές το «φέσι» που τους έβαλαν οι «εκσυγχρονιστές», για χάρη της «σύγκλισης», της ΟΝΕ και των ντόπιων μεγιστάνων. Και όμως, αυτή η κυβέρνηση, που είναι χρεωμένη ως το λαιμό στα τεφτέρια και στη συνείδηση του λαού, έρχεται και ζητάει τώρα ανερυθρίαστα από αυτόν να πάρει γομολάστιχα και να σβήσει τις οφειλές της. «Σβήστε τα όλα - λέει και ξαναψηφίστε μας. Και θα δείτε ότι στη νέα τετραετία θα αρχίσουμε να σας δίνουμε, να σας ξεχρεώνουμε...». Ποιος να την πιστέψει, όμως; Με την κατεδάφιση του ασφαλιστικού συστήματος, που ετοιμάζει, θα αρχίσει να «ξεχρεώνει»; `Η, μήπως, με τη «διατηρησιμότητα» της ΟΝΕ, που θα είναι νέα θηλιά στο λαιμό των μισθωτών, των αγροτών, των συνταξιούχων και των μικρομεσαίων της αγοράς;

Βαυκαλίζεται, σαφώς, η κυβέρνηση, αν περιμένει «διαγραφή των χρεών» της από το λαό. Οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, οι αγρότες δεν είναι διατεθειμένοι να αρχίσουν νέο αλισβερίσι μαζί της. Αυτή είναι πλέον η θέληση του λαού και αν οι κυβερνώντες επιθυμούσαν άλλη κατάληξη, ας μη φέσωναν τις ασθενείς τάξεις. Και ας έδειχναν άλλη συμπεριφορά, όταν οι καταληστευόμενες κοινωνικές ομάδες ζητούσαν να σταματήσει η λεηλασία τους. Πάγια τακτική των εξουσιαστών, όμως, ήταν να κωφεύουν στις επικλήσεις των αδικημένων. Και όταν τα θύματά τους επέμεναν, άρχιζαν να τα αποκαλούν «γαϊδάρους» και «Μαφία». `Η και εξαπέλυαν εναντίον τους τα ΜΑΤ και έστηναν «αγροτοδικεία» και «μαθητοδικεία», για να καταπνίγουν κάθε φωνή αντίστασης στην αντιλαϊκή πολιτική τους. Τώρα όμως, όπως είπαμε, ήρθε η ώρα της πληρωμής. Και ο λαός είναι, τόσο αγανακτισμένος μαζί τους, που θα δείτε ότι θα φτάσει στα «άκρα». Μέχρι και σε ...αναγκαστική κατάσχεση μπορεί να φτάσει την Κυριακή των εκλογών, παίρνοντας από τους «εκσυγχρονιστές» τις καρέκλες της εξουσίας!

Κάποιος, βέβαια, μπορεί να ρωτήσει: «Και τι θα τις κάνει ο κόσμος τις καρέκλες, που θα κατάσχει από τους "πράσινους"; Θα πάει να τις "πουλήσει" το ίδιο βράδυ στους έτερους του δικομματισμού»;

Οχι, δα! Γιατί, όπως είναι γνωστό, ο λαός έχει παλιούς λογαριασμούς και με εκείνους. Εχει και τα δικά τους χρέη καταχωρημένα στα τεφτέρια του, από την εποχή που κυβερνούσαν. Και έστω κι αν πέρασαν κάποια χρόνια από τότε, το «πόπολο» τίποτε δεν έχει διαγράψει. Ούτε φυσικά έχει πέσει στην παγίδα να πιστέψει στις υποσχέσεις του νέου αρχηγού της Ρηγίλλης. Ολα όσα λέει αυτός ο κύριος ο λαός τα ακούει ...βερεσέ. Και ουδόλως έχει σκεφτεί να απομακρύνει τους νυν τρακαδόρους για να φορτωθεί άλλους όμοιους. «Πίστωση» από τις «φεσωμένες» τάξεις δε δίνεται πλέον σε κανέναν από τους ομογάλακτους του δικομματισμού. Πίστωση και, μάλιστα, απεριόριστη ο λαός δίνει μόνο σε αυτούς που ουδέποτε τον «χρέωσαν». Σε αυτούς, που όχι μόνο δεν τον χρέωσαν, αλλά, αντίθετα, πάντα πλήρωναν για χάρη του. Ακόμη και με το αίμα τους!


Τάσος ΑΥΓΕΡΙΝΟΣ


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ