Εκείνο, που κρατά όρθιο έναν καλλιτέχνη και τον κάνει να είναι δημιουργικός, είναι το πάθος για τη δουλιά και ακολουθούν, το όραμα, η ιδεολογία, το πόσο αντιστέκεσαι στις Σειρήνες και σε όλα αυτά που γίνονται γύρω μας. Θέλει ένα είδος ασκητισμού, το θέατρο. Οχι να είσαι απόμακρος... Οχι. Ο καλλιτέχνης πρέπει να είναι συνέχεια μέσα στα πράγματα, συνέχεια μέσα στον κόσμο και τη ζωή, γιατί αυτά είναι εμπειρίες που τα βάζει στην τέχνη του. Να μη «σκορπιέσαι», αυτό είναι η ουσία. Αυτό επαληθεύεται μέσα από τη συζήτηση με τον Θανάση Παπαγεωργίου, ψυχή του θεάτρου «Στοά», που φιλοξενείται την Τρίτη, στην εκπομπή «Απόψε αυτοσχεδιάζουμε».

Δύο άνθρωποι, σκιές και μαχητές ενός κοινού οράματος, ο Θανάσης Παπαγεωργίου και η Λήδα Πρωτοψάλτη πάλεψαν, στη σκιά πάντα, γιατί δεν τους ενδιέφεραν τα φώτα. Ηθελαν απλά να υπηρετήσουν την τέχνη τους. Φέτος παρουσιάζουν την «Ιφιγένεια εν Αυλίδη» του Ευριπίδη (Τρίτη, «902 TV», 23.00).