Παντού τα πάντα. Διαστρεβλώνουν την αλήθεια και την πραγματικότητα. Παραποιούν έννοιες, αξίες και νοήματα. Το ξίδι ονομάζεται γλυκάδι κι ο άγριος και τρικυμιώδης ωκεανός ονομάζεται Ειρηνικός... Οπως «ειρηνικές» ονομάζονται οι εγκληματικές και ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις πάνω στους πολιτισμούς και στα δικαιώματα των λαών. Η κατοχή και η λαφυραγώγηση του πλούτου τους. Οπως οι αποστολικές εκστρατείες, θρησκευτικός προσηλυτισμός. Οι πολύχρωμες χάντρες και τα καθρεφτάκια για πολύτιμους θησαυρούς και τα φύκια της θάλασσας για μεταξωτές κορδέλες. Κι όπως οι καλόγεροι βαφτίζουν τη Μ. Παρασκευή το κρέας ψάρι για να ικανοποιήσουν τη βουλιμία τους.

Κι όλα αυτά που ζούμε καθημερινά; Κι όλο αυτό το φιάσκο και η γελοιότητα; Η μαυρίλα και ο σκοταδισμός, όλη αυτή η οπισθοδρόμηση κι ο ανατροφοδοτούμενος εκφασισμός (μέρους) των κατοίκων της Νέας Μηχανιώνας; Μη μολύνουμε τα ιερά και τα όσια της καθαρότητας της ελληνικής φυλής, αποπροσανατολίζοντάς τους από άλλα πολύ σοβαρότερα προβλήματα; Ολα αυτά, κατ' ευφημισμόν, ονομάζονται «πρόοδος κι εκσυγχρονισμός». Κρυβόμενοι πίσω από τα δάχτυλά τους όταν όλα μπορούν να τελειώσουν με μια νομική κατοχύρωση!

Κι ονόμασαν Αρετή την Αμαρτία. Τι κατάντια, Θεέ μου, και τι υποκρισία... Ολη αυτή η μικρότητα, η αθλιότητα και η μιζέρια ονομάζεται, κατ' ευφημισμόν, «Σύγχρονη και Ισχυρή Ελλάδα».