«Εφαρμόζουμε ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης, οι οποίες χρηματοδοτούνται από την Ευρωπαϊκή Ενωση και έχουμε προσφέρει, από το 2000 μέχρι σήμερα, συνολικά 324.000 ευκαιρίες απασχόλησης σε πολίτες». Αυτά είπε προχτές ο Κ. Σημίτης. Κι αν δεν καταλαβαίνετε τι σημαίνει ο όρος «ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης», σας τον κάνουμε λιανά: Αφορά στην παροχή ζεστού και τζάμπα χρήματος, κυρίως στους μεγαλοεπιχειρηματίες, προκειμένου να προσλάβουν ανέργους.

Σε ό,τι αφορά δε στο νούμερο, με το οποίο ο Κ. Σημίτης, επιχείρησε να εντυπωσιάσει, έχουμε να πούμε τα εξής: Πρώτον, ο πρωθυπουργός μίλησε για ευκαιρίες απασχόλησης και όχι για θέσεις εργασίας. Η διαφορά τους στην πράξη αποδείχνεται συνήθως τεράστια. Δεύτερον, δεν ανέφερε πόσες απολύσεις έγιναν στο ίδιο διάστημα και πόσες θέσεις εργασίας χάθηκαν, παρ' ότι η ίδια πολιτική βρίσκεται πίσω κι απ' αυτό το γεγονός. Και τρίτον, στη σχετικά πρόσφατη συνεδρίαση της Εθνικής Επιτροπής για την Απασχόληση, ο καθηγητής Γ. Ρωμανιάς είχε καταγγείλει, ότι το αποτέλεσμα του ισχύοντος σήμερα «αναπτυξιακού νόμου», στην περίοδο 1998 - 2002, ήταν όλο κι όλο 20.000 θέσεις εργασίας, που κόστισαν στον κρατικό προϋπολογισμό το τεράστιο ποσό του 1 τρισ. δραχμών ή 50 εκατ. δραχμές η κάθε μία. Καταγγελία, η οποία δε διαψεύστηκε από τον παρόντα στη συνεδρίαση υπουργό Εργασίας.

Αυτές είναι οι «ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης», τις οποίες ενισχύει και επεκτείνει ακόμη περισσότερο τώρα η κυβέρνηση.