Στο βωμό της Ολυμπιάδας θυσιάζεται ο μαζικός αθλητισμός της χώρας, ο οποίος, τα τελευταία χρόνια, «πνέει τα λοίσθια». Επενδύοντας πολλά - και, βεβαίως, εκλογικά - στους Ολυμπιακούς Αγώνες, η κυβέρνηση αποφάσισε να «τα δώσει όλα» για την επιτυχία τους, ξοδεύοντας τεράστια οικονομικά ποσά, τα οποία, όμως, στερεί από άλλους τομείς, που τα έχουν μεγάλη ανάγκη.

Το πρώτο θύμα αυτής της πολιτικής επιλογής της κυβέρνησης είναι ο μαζικός αθλητισμός, καθώς η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού σταμάτησε την οικονομική τροφοδοσία των ερασιτεχνικών αθλητικών σωματείων, προκειμένου να εξοικονομήσει χρήματα, τα οποία θα διαθέσει για την Ολυμπιάδα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα χιλιάδες σωματεία σ' όλη τη χώρα να βρίσκονται σε οικονομική ασφυξία και πολλά να κινδυνεύουν να διαλυθούν, χιλιάδες προπονητές να παραμένουν απλήρωτοι - πολλοί για ένα και πλέον χρόνο - και εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά, αλλά και μεγαλύτεροι στην ηλικία να μην μπορούν να αθληθούν.

Πολλοί υποστηρίζουν ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας θ' αποτελέσουν την ταφόπλακα του μαζικού αθλητισμού στην Ελλάδα, καθώς μετά την τέλεσή τους του χρόνου, το ελληνικό κράτος θα έχει στερέψει οικονομικά και δε θα μπορεί ν' ανταποκριθεί στις ανάγκες της νεολαίας και του λαού μας.

Βεβαίως, οι κυβερνώντες δεν είχαν ποτέ τη θέληση και τη διάθεση να στηρίξουν, ουσιαστικά, το μαζικό αθλητισμό, καθώς προτιμούν και πριμοδοτούν την ανάπτυξη ενός αθλητισμού των «ελίτ» και της «βιτρίνας». Ετσι και πριν ακόμα μπει σε εφαρμογή η πολιτική «τα δίνουμε όλα για την Ολυμπιάδα», ο ερασιτεχνικός αθλητισμός ήταν ο «φτωχός συγγενής», που «ζούσε» με την ελεημοσύνη ενός κράτους που προωθεί την πλήρη εμπορευματοποίηση του αθλητισμού. Στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής «επαγγελματοποιήθηκαν» και πέρασαν σε εκπροσώπους του μεγάλου κεφαλαίου, το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ - το κράτος δε δίστασε να χαρίζει, πολλές φορές, τα χρέη των μεγάλων ΠΑΕ - ενώ ο στίβος κι άλλα αγωνίσματα παραδίνονται στους σπόνσορες. Τώρα έρχεται και η Ολυμπιάδα να βοηθήσει στην εφαρμογή μιας πολιτικής που στερεί συνεχώς δικαιώματα από τα λαϊκά στρώματα, μαζί και το δικαίωμα στην άθληση.

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Νομού Λάρισας, όπου το σύνολο, σχεδόν, των ερασιτεχνικών αθλητικών σωματείων αντιμετωπίζουν σοβαρότατο οικονομικό πρόβλημα, με αποτέλεσμα να περιορίζουν τις δραστηριότητές τους και πολλά να κινδυνεύουν να οδηγηθούν σε διάλυση. Αρκεί μόνο ν' αναφέρουμε ότι, σε μια περιοχή με παράδοση στην ανάδειξη ποδοσφαιρικών ταλέντων - σ' αυτά στηρίχτηκε η ΑΕΛ και πήρε το πρωτάθλημα το 1988 - τα ερασιτεχνικά ποδοσφαιρικά σωματεία δε διαθέτουν, πια, «φυτώρια» και παιδικά τμήματα, σε αντίθεση με κάποιες ιδιωτικές «ποδοσφαιρικές ακαδημίες» που δρουν και κερδοσκοπούν!

Η Γυμναστική Ενωση Λάρισας, στην οποία ανήκουν πολλά σωματεία αγωνισμάτων στίβου, έχει να πάρει τακτική επιχορήγηση από το 2000 και το οφειλόμενο ποσό που δικαιούται φτάνει στα 8.500 ευρώ.

Από το 2001 αναμένει να πάρει οικονομική ενίσχυση ο Ομιλος Φίλων Υγρού Στίβου (ΟΦΥΣ) «Λαρισαϊκός» - η ΓΓΑ του χρωστάει περί τα 5.500 ευρώ - ενώ 12.000 ευρώ περιμένει να πάρει ο Ναυτικός Ομιλος Λάρισας, (ΝΟΛ).

Χωρίς τα χρήματα που περίμενε έμεινε και η Ενωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Λάρισας (ΕΠΣΛ), στην οποία υπάγονται 220 σωματεία.

Κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στη Λάρισα, ο υφυπουργός Αθλητισμού, Γ. Λιάνης, υποσχέθηκε ότι τέλος του έτους θα εξοφληθούν όλα τα οφειλόμενα - ως γνωστόν «το τάμα, και δη το προεκλογικό, δε χαλάει σπίτια» - αλλά κανείς δεν τον πιστεύει.

Στην κυβερνητική πολιτική πλήρους υποβάθμισης, μέχρι εξαφάνισης του μαζικού αθλητισμού, αντιδρούν πολλοί κι είναι χαρακτηριστικό ότι παράγοντες που ανήκουν στο ΠΑΣΟΚ, ή στη ΝΔ - το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης συμφωνεί, επί της ουσίας, με την κυβερνητική πολιτική - εκφράζουν και δημοσίως την αντίθεσή τους. Φυσικά, υπάρχουν κι εκείνοι που στηρίζουν τις κυβερνητικές μεθοδεύσεις, επιχειρώντας να φορτώσουν το οικονομικό κόστος του μαζικού αθλητισμού στις πλάτες των πολιτών. Είναι αυτοί - όπως, π.χ. ο πρόεδρος της ΕΠΣΛ - που ζητούν από τους γονείς να πληρώνουν από την τσέπη τους για την άθληση των παιδιών τους, ενώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο Δήμος Λάρισας απαιτεί χρήματα για να αθληθεί κάποιος δημότης του σε οποιοδήποτε δημοτικό γήπεδο, γυμναστήριο ή κολυμβητήριο...