«Τα παιδιά μας το Σεπτέμβρη του 2000 σε ποιο σχολείο θα πάνε;». Το ερώτημα αυτό απευθύνουν οι Σύλλογοι Γονέων και Κηδεμόνων του 32ου και 54ου Δημοτικών Σχολείων Αθήνας, προς το Δήμο Αθήνας, τον ΟΣΚ, τη Νομαρχία, το υπουργείο Παιδείας. Οι σύλλογοι ζητούν επιτέλους να βρεθεί οριστική λύση στο στεγαστικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν μετά τον σεισμό της 7ης Σεπτεμβρίου.

Συγκεκριμένα, μετά τον καταστροφικό σεισμό, το κτίριο του 32ου Δημοτικού Σχολείου Αθήνας και του 31ου Νηπιαγωγείου (Αριστοτέλους 55) κρίθηκε ακατάλληλο για τη στέγαση των μαθητών από τον ΟΣΚ ΑΕ (23/9/99) στην κατηγορία Ε' και από τη Διεύθυνση Σχολικής Μέριμνας του Δήμου Αθηναίων (24/9/99) με την ένδειξη κατηγορία Γ'.

Στη συνέχεια επιτάχθηκε οικόπεδο στη συμβολή των οδών Ιουλιανού και Γ' Σεπτεμβρίου, προκειμένου να τοποθετηθούν αίθουσες προκάτ και η εκτέλεση του έργου ανατέθηκε στον ΟΣΚ. Ομως παρά τις διαβεβαιώσεις από τον ΟΣΚ για υλοποίηση μέχρι τα Χριστούγεννα, κατόπιν μέχρι το Μάρτη και μετά το Πάσχα, μέχρι σήμερα δεν έχει ξεκινήσει τίποτε.

Το 32ο Δημοτικό Σχολείο όλο αυτό το διάστημα, από το τέλος Σεπτέμβρη φιλοξενείται στο 54ο Δημοτικό Σχολείο Αθήνας σε σχολικό συγκρότημα 9 σχολείων (42ο Λύκειο, 53ο Δ.Σ., 55ο Δ.Σ., 35ο Νηπιαγωγείο, 106ο Νηπιαγωγείο, 7 Νυχτερινό Λύκειο και Γυμνάσιο, και τα φιλοξενούμενα 51ο, 32ο Δημοτικά Σχολεία και 31ο Νηπιαγωγείο), τα οποία όπως καταγγέλλουν οι γονείς εξυπηρετούνται από έξι τουαλέτες με αποτέλεσμα να κινδυνεύει άμεσα και η υγεία των παιδιών. Επίσης, στο 54ο Δημοτικό Σχολείο λειτουργούσαν δύο τμήματα δημιουργικής απασχόλησης τα οποία φιλοξενούσαν 70 παιδιά εργαζόμενων γονιών και τώρα με τη συστέγαση και τη διπλοβάρδια τα παιδιά της απογευματινής βάρδιας βρίσκονται στο σχολείο από τις 8.30 το πρωί μέχρι τις 7 το απόγευμα.

Επίσης, η Νομαρχία Αθηνών επισκέφτηκε το κτίριο του 32ου Δημοτικού στις 14/1/2000, και διαβεβαίωσε τους γονείς ότι το κτίριο θα επισκευαστεί, αλλά θα χρειαζόταν ένας μήνας για να τελειώσει η μελέτη. «Ηδη μπαίνουμε στον Απρίλη και μελέτη δεν υπάρχει, παρά τις συνεχείς ενοχλήσεις μας», καταγγέλλουν οι γονείς, οι οποίοι και ζητούν να «τελειώσει κάποτε αυτή η κοροϊδία».