Οι επιχειρηματίες το γνώριζαν πολύ πριν το ανακαλύψουν οι σύγχρονοι πολιτικάντηδες. Στη γλώσσα των επιχειρήσεων η «καινοτομία» κάνει θραύση. Το θέμα δεν είναι τι πουλάς -λένε- αλλά σε τι συσκευασία το λανσάρεις. Στην ελεύθερη αγορά επιβιώνει ευκολότερα εκείνος που πουλάει το ψωμί από πίτουρα σε σελοφάν, απ' ό,τι ο ψωμάς της γειτονιάς που επιμένει να κρατάει το καρβέλι στοιβαγμένο στα κοφίνια και τα ράφια κι ας είναι φτιαγμένο το τελευταίο από φρεσκοαλεσμένο σιτάρι πρώτης ποιότητας. Θεσπίσανε, μάλιστα και βραβείο για τις πιο καινοτόμες επιχειρήσεις, που καταφέρνουν να διεγείρουν το καταναλωτικό μάτι, πουλώντας, για παράδειγμα, το κλασικό παστέλι σε... συσκευασία από χαβιάρι. Παλιώνει το προϊόν, πέφτουν οι πωλήσεις, το ξεπερνάει η αγορά, παίρνεις μια επιδότηση από τα καινοτόμα προγράμματα της Περιφέρειας και το ξαναρίχνεις στη μάχη φρέσκο και φιλόδοξο. Αλίμονο σ' εκείνον που, μασουλώντας το περιεχόμενο της φαντεζί σακούλας, αναγνωρίζει στον ουρανίσκο του την ίδια μπαγιάτικη γεύση που του 'φερνε αναγούλα στα παιδικά του χρόνια.

Η προεκλογική κινητικότητα θυμίζει λαϊκή αγορά καινοτόμων πολιτικών προϊόντων. Ο τζόγος παίζεται στο περιτύλιγμα, το περιεχόμενο έχει δοκιμασμένη, διαχρονική συνταγή και τα συστατικά του έχουν πάψει από καιρό να αναγράφονται στις συσκευασίες. Ποιος θα τολμούσε, άλλωστε, να λανσάρει την πραμάτεια που κουβαλάει κάτω από το γαλάζιο ή πράσινο σελοφάν αποκαλύπτοντας την τοξική του σύνθεση; Ακρατος φιλελευθερισμός, αντεργατικός πυρετός, σάρωμα ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων, αφανισμός της αγροτιάς, περιστολή της ίδιας της δημοκρατίας, ενίσχυση των υπερκερδών του κεφαλαίου, λουκέτα στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, Παιδεία και Υγεία επί πληρωμή, ημιαπασχόληση, ευρωσυντάγματα και ευρωτρομονόμοι, λέξεις λογοκριμένες στις συσκευασίες του δικομματισμού. Το ζήτημα είναι αλλού: πουλάει το προφίλ του Γιωργάκη στο περιτύλιγμα περισσότερο από εκείνο του Σιμήτη; Και τέλος πάντων, οι μούρες των μετανοούντων διαγραμμένων της λαϊκής Δεξιάς προσθέτουν πόντους στο γαλάζιο περιτύλιγμα;

Κι αν το πρόβλημα ήταν μόνο στα τοξικά πολιτικά προϊόντα, πάει καλά. Αλλά στους πάγκους του προεκλογικού παζαριού στριμώχνονται ανάμεσα στις γαλαζοπράσινες ζελατίνες και τα φιλόδοξα μεταλλαγμένα. Αλλοτε συμπυκνωμένα στα μέτρα μιας μικρής «αναγεννημένης» σοσιαλδημοκρατικής σακούλας ή στο χάρτινο, ανακυκλώσιμο και προς στιγμήν οικολογικό τσουβάλι που χωράει πολλούς και περισσεύει και χώρος για περισσότερο ΣΥΝωστισμό. Στο παιχνίδι της καινοτομίας διεκδικούν τη μονάκριβη ψήφο του καταναλωτή - πελάτη, εμπορευόμενοι την ελπίδα του για ένα καλύτερο αύριο. Εδώ η συσκευασία παίζει στο σλόγκαν, στη φίρμα, ακόμα και στο μετοχικό χαρακτήρα της ιδιοκτήτριας εταιρίας.

Οι εκλογές του σούπερ μάρκετ προετοιμάζουν τις διαφημιστικές τους ρεκλάμες, με έμφαση στο περιτύλιγμα. Μετά την απομάκρυνση από το ταμείο, ουδένα λάθος αναγνωρίζεται και το προϊόν δεν επιστρέφεται, όσο και αν ωρύεσαι ότι η συσκευασία ήταν παραπλανητική και το παστέλι μπαγιάτικο. Πείρα υπάρχει και μάλιστα μπόλικη. Τόλμη χρειάζεται και αποφασιστικότητα, την κρίσιμη ώρα της κάλπης, ώστε εργαζόμενοι, λαός και νεολαία, να γράψουν με χοντρό, μαύρο μαρκαδόρο την ημερομηνία λήξης πάνω στις φιγουράτες συσκευασίες της αντιλαϊκής πολιτικής, στηρίζοντας το KKE, τη μοναδική δύναμη που δε χρειάστηκε ποτέ περιτυλίγματα για να τους πείσει!