Ερευνητής του γαλλικού Εθνικού Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών, αλλοδαπός καθηγητής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου και του Νεοελληνικού Ινστιτούτου της Σορβόνης, πραγματικός λάτρης της νεοελληνικής - και της σύγχρονης - λογοτεχνίας, ο Γκι Σoνιέ (έχει μεταφράσει έργα των Εμπειρίκου, Καζαντζάκη, Παπαδιαμάντη, Καββαδία, Κάσδαγλη, Βαλτινού, Τσαρούχη, και άλλων σημαντικών λογοτεχνών μας, με το ψευδώνυμο Μισέλ Σoνιέ), έχει υπηρετήσει τη λογοτεχνία μας και με εξαιρετικές μελέτες: «Το δημοτικό τραγούδι της ξενιτιάς»(«Ερμής»), «Ελληνικά δημοτικά τραγούδια. Τα μοιρολόγια» («Νεφέλη»), «Ανδρέας Εμπειρίκος-Μυθολογία και ποιητική» («Αγρα»), «Ελληνικά δημοτικά τραγούδια. Συναγωγή μελετών» (Ακαδημίας Αθηνών).

Αξιότατη μνείας και ανάγνωσης είναι και η θαυμάσια μελέτη του «Εωσφόρος και άβυσσος-Ο προσωπικός μύθος του Παπαδιαμάντη» («Αγρα», 427 σελ.), την οποία αφιερώνει στον Γ. Τσαρούχη, στον οποίο οφείλει τη γνώση και αγάπη του για τον «φτωχούλη άγιο» και «θεμελιωτή» της νεοελληνικής πεζογραφίας. Η μελέτη, που διαρθρώνεται σε τέσσερα μέρη, μέσα από τη θεματολογία του έργου και πτυχές του βίου, διεισδύει και στον υπερευαίσθητο ψυχοπνευματικό «κόσμο» του Παπαδιαμάντη, για τον οποίο τονίζει: «Πολλές φορές αναρωτήθηκα, μελετώντας τον Παπαδιαμάντη, και ανακαλύπτοντας κάθε τόσο καινούριες όψεις του λογοτεχνικού μεγαλείου του, γιατί δεν είναι περισσότερο γνωστός στο εξωτερικό γενικά, γιατί δεν έχει τη θέση του δίπλα στον Τσέχωφ, τον Σαίξπηρ, τον Γκαίτε ή τον Μπαλζάκ;».