«Η τέχνη δεν είναι εμπόρευμα» ήταν το κεντρικό σύνθημα της ημερίδας που διοργάνωσε την περασμένη Τετάρτη το Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας. Θέμα: το μακρόχρονο, άλυτο έως σήμερα, ασφαλιστικό - συνταξιοδοτικό των εικαστικών δημιουργών. Οπως επισήμανε ο πρόεδρος του ΕΕΤΕ, Μ. Παπαδάκης, «Το πρόβλημα του Ασφαλιστικού - Συνταξιοδοτικού των εικαστικών καλλιτεχνών είναι άρρηκτα δεμένο με το πώς η πολιτεία αντιλαμβάνεται το πολιτιστικό δημιούργημα και επόμενα τον πολιτισμό στο σύνολό του. Το έργο τέχνης τιμά την Ελλάδα, αλλά ο καλλιτέχνης πεθαίνει ανασφάλιστος». «Η πρόταση του ΕΕΤΕ» κατέληξε ο Μ. Παπαδάκης «στηρίζεται στην τριμερή (καλλιτέχνης - κράτος - χρήστης) χρηματοδότηση της ασφάλισης των εικαστικών, ώστε να διασφαλίζεται μια κατώτατη σύνταξη και για τον καλλιτέχνη που δεν πουλάει και δεν μπορεί να ανταποκρίνεται συστηματικά στις οικονομικές οφειλές».

Απαράδεκτο χαρακτήρισε το ισχύον καθεστώς για τους εικαστικούς, ο Γεράσιμος Αραβανής (μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ). «Τα τελευταία χρόνια», ανέφερε, «τα θέματα της κοινωνικής ασφάλισης έχουν έρθει στην επικαιρότητα με πολύ έντονο τρόπο. Μπροστά μας έχουμε μια νέα επίθεση με κοινό παρονομαστή τη βαθύτερη εμπορευματοποίηση, τον περιορισμό του δημόσιου χαρακτήρα της ασφάλισης και το φούντωμα του ιδιωτικού τομέα».

Και συνέχισε: «Είναι επιτακτική ανάγκη μια πολιτική που θα αντιστοιχίσει το επίπεδο και τις δυνατότητες της κοινωνίας με τις ανάγκες του λαού σήμερα. Στα δύο κόμματα δεν υπάρχει τέτοια δυνατότητα. Απαιτείται μια διακυβέρνηση σε άλλη λογική, που θα εξυπηρετεί τα λαϊκά συμφέροντα. Κατά τη γνώμη του ΚΚΕ το θέμα της κοινωνικής ασφάλισης, όπως και όλα τα θέματα κοινωνικής πολιτικής, πρέπει να λύνονται με γνώμονα την εξυπηρέτηση των λαϊκών συμφερόντων. Οι λύσεις να ανταποκρίνονται στις λαϊκές ανάγκες. Η ασφάλιση πρέπει να είναι δημόσια, καθολική και υποχρεωτική. Το συνταξιοδοτικό να στηρίζεται σε τρεις δημόσιους οργανισμούς: μισθωτούς, αυτοαπασχολούμενους, αγρότες».

Οσον αφορά στους καλλιτέχνες, ο Γερ. Αραβανής επισήμανε ότι το ΚΚΕ έχει επανειλημμένα τοποθετηθεί για το ρόλο της τέχνης και του καλλιτέχνη στην κοινωνική και πολιτική ζωή. «Θέλουμε την τέχνη με όσο το δυνατό λιγότερες εξαρτήσεις από την εξουσία, αλλά και από τα πιεστικά καθημερινά προβλήματα. Είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι σε μια τέχνη χειραγωγημένη, μία τέχνη για λίγους». Το ΚΚΕ αποδέχεται τη θέση του Επιμελητηρίου όσον αφορά στον ασφαλιστικό φορέα και στην εξασφάλιση πόρων.