Κλείνοντας τα μάτια στη βασική αιτία των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι μικρές επιχειρήσεις - την πολιτική της ΕΕ που εφαρμόζει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και υιοθετεί η ΝΔ - η πλειοψηφία της διοίκησης της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδας προτείνει ουσιαστικά μια «διαχείριση» της κρίσης που βιώνουν οι μικροί ΕΒΕ και στηρίζει την κυβερνητική πολιτική. Μία μέρα μετά τις υποκλίσεις του προέδρου της Συνομοσπονδίας στον Γ. Παπανδρέου, οι παρατρεχάμενοι του κυβερνώντος κόμματος έσπευσαν ουσιαστικά να συμπαραταχτούν με ό,τι πιο αντιδραστικό προβάλλεται από την πλευρά της εργοδοσίας, δείχνοντας ότι οι άνθρωποι έχουν χάσει πλέον τα αυγά και τα πασχάλια.

Στις παρατηρήσεις της για την ετήσια έκθεση ανταγωνιστικότητας 2002 - 2003, η ΓΣΕΒΕΕ ζητά ουσιαστικά τη μείωση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών, συνδέοντας αυτό το μέτρο με την επίτευξη μεγαλύτερης ανταγωνιστικότητας, ιδίως για τις επιχειρήσεις εντάσεως εργασίας. Την απαίτηση αυτή την κρύβει πίσω από «κομψές» εκφράσεις όπως ότι ιδιαίτερη σημασία έχει «ο ρυθμός μεταβολής του εργατικού κόστους» και «το ύψος του μη μισθολογικού κόστους».

Σε άλλο σημείο, αποδεχόμενη τη διάκριση της ΕΕ για τις επιχειρήσεις σύμφωνα με την οποία οι μικρές έχουν μέχρι 49 εργαζόμενους, προτείνει τη στατιστική παρακολούθηση με βάση αυτόν το διαχωρισμό. Κάνει λόγο επίσης για αναπροσανατολισμό των κοινοτικών και εθνικών προγραμμάτων «προς την κατεύθυνση των αναγκών και των ιδιαιτεροτήτων των μικρών επιχειρήσεων», ενώ έχει εκθειάσει συστηματικά τα κοινοτικά προγράμματα.

Αποφεύγει επίσης να κάνει την οποιαδήποτε αναφορά στην ανάγκη μεγαλύτερης στήριξης των μικρών επιχειρήσεων σε σχέση με τις μεγάλες και στην άσκηση κλαδικών πολιτικών. Αντί γι' αυτό αναφέρεται γενικά και αόριστα σε «νέα εργαλεία» χρηματοδότησης των μικρών επιχειρήσεων. Γενικόλογη είναι η αναφορά της και στο ζήτημα της ολιγοπωλιακής διάρθρωσης της αγοράς, ωστόσο δεν κάνει καμία αναφορά στις ευθύνες της πολιτικής που ασκείται και στη συνεταιριστικοποίηση, σαν τη μόνη λύση που έχουν οι μικρές επιχειρήσεις για να μπορέσουν να αμυνθούν απέναντι στη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του κεφαλαίου.