***
Ε, λοιπόν, «αυτό είναι το ΠΑΣΟΚ». «Εκσυγχρονιστικό» ή «συμμετοχικό», αυτό είναι το σύστημα εξουσίας που μετατρέπει τον πόνο και τη δοκιμασία του κόσμου σε επικοινωνιακό ντεκόρ μιας χυδαίας ψηφοθηρίας.
Αλλά πίσω από τους δεκάρικους λόγους τους, τα έργα τους χάσκουν τη χρεοκοπία τους: Ο Διακονιάρης στην Πάτρα, ο Ποδονίφτης στη Ν. Ιωνία, το «Αιγαίο Πέλαγος» του Μοσχάτου, η Μαλακάσα του τρόμου, οι κατακρημνισμένοι δρόμοι της ισχυρής Ελλάδας, οι τρύπες εν μέσω οδού στο Χαλάνδρι, οι κουβάδες που μαζεύουν τα νερά από τις οροφές του Μετρό και του «Ελευθέριος Βενιζέλος», οι «χαμένοι» φάκελοι της «Φαράν», όλα αυτά κι άλλα τόσα, στέλνουν «περήφανο» χαιρετισμό στους χαμένους του «Σαμίνα», στέλνουν «συμμετοχικό» χαιρετισμό στις ψυχές των αδικοχαμένων παιδιών του λεωφορείου στα Τέμπη, κλίνουν το γόνυ μπροστά στο χαμό των θυμάτων στα ελικόπτερα του ΕΚΑΒ...
Εχουν δίκιο οι κυβερνώντες. Ο κρατικός τους μηχανισμός ήταν «άψογος». Και ξέρετε γιατί; Γιατί ο κρατικός τους μηχανισμός είναι απολύτως προσαρμοσμένος στο ψηφοδέλτιο της Επικρατείας τους. Ας το σκεφτούμε: Πόσο «λιγότερο κράτος» μπορεί αλήθεια να οραματίζεται ο κ. Ανδριανόπουλος; Πόση άρπα - κόλλα «επιχειρηματικότητα» μπορεί να προσφέρει ο Κ. Ανδρουλάκης, περισσότερη από την αρπαχτική «επιχειρηματικότητα» των συμβάσεων του ΥΠΕΧΩΔΕ με τους εργολάβους που έχουν την ευθύνη (υποτίθεται) του καθαρισμού των Εθνικών Οδών;
***
Να γελάς ή να κλαις με τον υποψήφιο πρωθυπουργό που έκανε περαντζάδα στα κανάλια ζητώντας από τους πολίτες να στέλνουν ένα γλυκό χαμόγελο αυτές τις δύσκολες ώρες στους ηλικιωμένους της γειτονιάς μας... Που είχε πάρει σεργιάνι τις τηλεοπτικές εκπομπές μεταφέροντας εν είδει μαθητευόμενου ρεπόρτερ την εμπειρία του από το αποκλεισμένο Καστρί... Που παρέμβαινε τηλεφωνικά από δελτίο ειδήσεων σε δελτίο ειδήσεων, σαν μετεωρολόγος υπηρεσίας, για να πληροφορήσει τους Ελληνες ότι είναι κι αυτός έξω στο χιόνι για να ακούσει πώς την έβγαλαν οι συνάνθρωποί του όλο το βράδυ στο δρόμο... Και όχι μόνο αυτό. Είχαμε και μια συγκλονιστική αποκάλυψη: Οπως είπε, είναι μέσα στις σκέψεις του, να... σκεφτεί (κάποια στιγμή) μήπως τελικά πρέπει να αγοραστούν μερικά ακόμα γκρέιντερ. Για την επόμενη φορά...
Πράγματι αυτή είναι η Ελλάδα του κ. Μάνου και του «0+0=14%» που σήμερα στεγάζεται στο ΠΑΣΟΚ. Αυτή είναι η Ελλάδα της πλήρους ιδιωτικοποίησης των πάντων και του κ. Ανδριανόπουλου που δεν μπορεί να κρύψει τη χαρά του που απέκτησε κοινή στέγη με την κ. Δαμανάκη. Αλλωστε, αυτό που είχε πει η Δαμανάκη, ότι το «φονιάδες των λαών Αμερικάνοι» είναι ένα... «εθνικιστικό σύνθημα» (!) ούτε ο Ανδριανόπουλος δεν είχε τολμήσει να το ψελλίσει, ακόμα και την εποχή που «πανηγύριζε» για τη δολοφονία των αμάχων του τρένου στη Γιουγκοσλαβία από το NATO. Σίγουρα αυτή είναι η Ελλάδα που αντιστοιχεί σε κάποιους που, όπως ο κ. Ανδρουλάκης, προωθούσαν «εδώ και 13 τουλάχιστον χρόνια» τη σύμπλευσή τους με τον Μάνο, τον Ανδριανόπουλο και τον Παπανδρέου (σ.σ. εξαιρετική η ομολογία του Ανδρουλάκη για το πού ήθελε να σύρει το ΚΚΕ. Αν ιδωθεί δε σε συνδυασμό με την ομολογία του Γκορμπατσόφ ότι αξιοποιούσε τα αξιώματά του στο ΚΚΣΕ για να διαλύσει τη χώρα του και το κόμμα, τότε ο κ. Ανδρουλάκης έχει όλα τα φόντα για να διαφημίζει, κι αυτός, πίτσες...).
***