Η οικονομική δραστηριότητα προβλέπεται ότι τους επόμενους μήνες θα αυξηθεί, η απασχόληση όμως είτε θα μείνει στάσιμη, είτε θα μειωθεί. Το αντιφατικό αυτό συμπέρασμα, το οποίο φέρνει και πάλι στην επικαιρότητα το βαθιά ταξικό χαρακτήρα της ανάπτυξης που σημειώνεται τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας, προκύπτει και από την τελευταία έρευνα οικονομικής συγκυρίας, το Γενάρη του 2004, που πραγματοποίησε το Ιδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ).

Χαρακτηριστικό της οξύτητας με την οποία έρχεται το πρόβλημα της απασχόλησης στην επικαιρότητα είναι ότι και στους τρεις από τους τέσσερις κλάδους (βιομηχανία, κατασκευές, λιανικό εμπόριο, υπηρεσίες) στους οποίους πραγματοποιήθηκε η έρευνα, οι εκτιμήσεις των ερωτώμενων επιχειρηματιών είναι ότι η απασχόληση τους επόμενους μήνες θα παραμείνει στάσιμη, ενώ στον τομέα των κατασκευών αναμένουν σημαντική υποχώρηση. Ειδικότερα για τη βιομηχανία η έρευνα επισημαίνει ότι θα σημειωθεί οριακή αύξηση του ποσοστού χρησιμοποίησης του εργοστασιακού δυναμικού, έναντι των αντίστοιχων εκτιμήσεων του Δεκέμβρη. Για τον κλάδο των κατασκευών επισημαίνεται ότι ο δείκτης επιχειρηματικών προσδοκιών μειώθηκε στις 122,9 μονάδες από 125,3 μονάδες το Δεκέμβρη, επειδή επηρεάστηκε αποκλειστικά από τις δυσμενέστερες προβλέψεις για την απασχόληση τους προσεχείς μήνες. «Αμετάβλητος» αναμένεται να παραμείνει ο αριθμός των απασχολούμενων στο λιανικό εμπόριο τους προσεχείς μήνες, και στασιμότητα στον τομέα των υπηρεσιών.

Στασιμότητα και υποχώρηση της απασχόλησης σε μια περίοδο κατά την οποία η πλειοψηφία των επιχειρηματιών παραμένουν αισιόδοξοι ότι τους επόμενους μήνες θα σημειωθεί άνοδος στις πωλήσεις, στις παραγγελίες, στη ζήτηση από το εξωτερικό. Σύμφωνα πάντα με την έρευνα, τα αποθέματα βρίσκονται σε ικανοποιητικά για την εποχή επίπεδα, ενώ σε γενικές γραμμές σημειώνεται αύξηση στους μήνες με εξασφαλισμένη παραγωγή... Παράλληλα, το σημαντικότερο πρόβλημα κατά τους επιχειρηματίες είναι η ανεπαρκής ζήτηση... η οποία φέρνει μετ' επιτάσεως στο προσκήνιο το πρόβλημα της αφαίμαξης των λαϊκών εισοδημάτων από τις πολιτικές λιτότητας. Οι επιχειρηματίες ως τάξη τάσσονται υπέρ των σκληρών πολιτικών λιτότητας και καθένας τους ξεχωριστά παραπονείται για την ανεπαρκή ζήτηση από την πλευρά των εργαζομένων καταναλωτών. Την αισιοδοξία των επιχειρηματιών δε φαίνεται να τη συμμερίζονται και οι εργαζόμενοι. Σε μια μόνο παράγραφο (χωρίς την παράθεση των σχετικών δεικτών) επισημαίνεται ότι «ο δείκτης προσδοκιών των καταναλωτών βελτιώθηκε σημαντικά, παραμένοντας όμως σε αρνητικά επίπεδα».

Η ίδια περίπου εικόνα προκύπτει και για την Ευρωπαϊκή Ενωση, η οικονομία της οποίας, μετά από μια μακρά περίοδο στασιμότητας και ύφεσης, αρχίζει σιγά σιγά να ανακάμπτει. Ετσι βελτιωμένοι εμφανίζονται οι δείκτες στη βιομηχανία, στις κατασκευές, στο λιανικό εμπόριο και στις υπηρεσίες. Μικρή βελτίωση, τέλος, εμφανίζει και ο δείκτης εμπιστοσύνης των καταναλωτών, οι προβλέψεις των οποίων, όμως, αναφορικά με τη γενικότερη οικονομική τους κατάσταση στο άμεσο μέλλον είναι οριακά βελτιωμένες. Παράλληλα, όμως, σημειώνεται ότι δεν αναμένουν βελτίωση της χρηματοοικονομικής τους κατάστασης, της δυνατότητας αποταμίευσης, ενώ δεν αναμένουν μείωση της ανεργίας...