Μια ακόμα θετική πλευρά, εκτός από αυτήν της πολυπλοκότητας και του θεάματος των συνδυασμών, είναι και οι χιλιάδες σχηματισμοί και σύμβολα που παρουσιάζονται στη σκακιέρα κατά τη διάρκεια μιας παρτίδας ή κατά τη σύνθεση, αλλά ακόμα και κατά την τελική λύση ενός προβλήματος. Πολύ πριν καθιερωθούν, τεχνικά, αυτά τα προβλήματα με διάφορες εικόνες ζώων, πραγμάτων και άλλων σχεδίων, οι θέσεις και τα σχήματα αυτά προέκυπταν συμπτωματικά από τις θέσεις. Στη συνέχεια, στα μέσα του 18ου αιώνα, ασχολήθηκαν - με βάση τα συμπτωματικά σχήματα - μεγάλοι συνθέτες για την κατασκευή καλλιτεχνικών προβλημάτων που απεικόνιζαν, γράμματα του αλφαβήτου, σκακιστικά κομμάτια, μία κλίμακα, μία κορόνα βασιλιά κ.ά. Μερικοί από τους διάσημους αυτούς συνθέτες ήταν οι Λόυντ, Ντόουνσον, Σούμοβ, Κουκ, Σίνκμαν, Πάουλυ, Γκούμπελ κ.ά.

Από τους νεότερους ο Αγγλος Ντόουνσον το 1935, ήταν ο νικητής ειδικού διαγωνισμού για προβλήματα που η τελική τους θέση θα σχημάτιζε ένα βασιλικό στέμμα.

Ονομαστό για το σχήμα της τελικής θέσης (δηλαδή της θέσης που θα γίνει το ματς), είναι αυτό του διαγράμματος που βλέπετε στο κείμενο, με συνθέτη τον Τσαρλς Γκόφρεϊ Γκούμπελ, που πρωτοδημοσιεύθηκε σε μια σκακιστική νουβέλα και αργότερα, το 1878, στο σκακιστικό περιοδικό «Στρατηγική». Προσπαθήστε να βρείτε μόνοι σας το ΜΑΤ που κάνει ο λευκός σε (7) επτά κινήσεις και τότε θα παρουσιαστεί ένα πολύ γνωστό σχήμα. Η απάντηση στο επόμενο φύλλο του «Ρ».