Ο συνειδητός πόλεμος και οι συκοφαντίες των συμβιβασμένων ηγεσιών περί διάσπασης του συνδικαλιστικού κινήματος έπεσαν στο κενό και γελοιοποιήθηκαν.

Το ΠΑΜΕ δυνάμωσε, καταξιώθηκε στην καρδιά και τη συνείδηση της εργατικής τάξης ως δύναμη αγωνιστική, ταξική, ασυμβίβαστη. Από την ίδια του τη δράση, το πρόγραμμα, τις θέσεις του, καταξιώθηκε στις καρδιές των εργαζομένων και αποτελεί μια μεγάλη κατάκτηση της Εργατικής Τάξης και αποκούμπι του λαϊκού κινήματος.

Το πρόγραμμα και οι θέσεις του ΠΑΜΕ ξεκινούν από την παραδοχή ότι όλος ο πλούτος που παράγεται σήμερα στην κοινωνία είναι δημιούργημα της Εργατικής Τάξης και ανήκει σ' αυτήν. Το ότι ο πλούτος αυτός, αντί να ικανοποιεί τις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων, γεμίζει τις τσέπες μιας χούφτας πλουτοκρατών, είναι ζήτημα συσχετισμού δυνάμεων.

Ολα αυτά τα χρόνια το ΠΑΜΕ πρωτοστάτησε στην οργάνωση των αγώνων της Εργατικής Τάξης με αυτοτελή παρουσία και δράση.

Οργάνωσε και στήριξε δύο 24ωρες πανελλαδικές απεργιακές κινητοποιήσεις με μεγάλη επιτυχία, καθώς και εκατοντάδες κλαδικές και άλλες εργατικές λαϊκές κινητοποιήσεις. Αξιοποίησε στη δράση όλες τις μορφές αγώνα. Καταλήψεις υπουργείων, δημόσιων οργανισμών, δουλεμπορικών γραφείων, παραστάσεις, συγκεντρώσεις για την απόκρουση των αντεργατικών αντιλαϊκών πολιτικών, την υπεράσπιση των εργατικών κατακτήσεων.

Δυνάμωσε την καθημερινή παρουσία των στελεχών του στα εργοστάσια, στα γιαπιά, στους χώρους δουλιάς. Με περιοδείες, συγκεντρώσεις, γενικές συνελεύσεις, στους καθημερινούς αγώνες, πάλεψε για την ενίσχυση του ταξικού προσανατολισμού της εργατικής τάξης και του συνδικαλιστικού κινήματος, ως βασικό και κύριο όπλο της τάξης μας για τη σύγκρουση και την ανατροπή των αντεργατικών αντιλαϊκών πολιτικών. Μόχθησε να οργανώσει την παρέμβαση και δράση του πιο ζωντανού κυττάρου του συνδικαλιστικού κινήματος, του Πρωτοβάθμιου Σωματείου. Δυνάμωσε τους δεσμούς του με τα άλλα λαϊκά στρώματα, τους ΕΒΕ, τη μικρομεσαία αγροτιά και τα αγωνιστικά τους όργανα. Αντιπάλεψε τη μοιρολατρία, τη λογική του «εφικτού» και την υποταγή της τάξης μας στους μονόδρομους της Ευρωπαϊκής Ενωσης του κεφαλαίου.

Διαμόρφωσε πλαίσιο διεκδίκησης για τα προβλήματα της εργατικής τάξης με αιτήματα που υπηρετούν τις σύγχρονες πραγματικές ανάγκες της.

Με τη δράση του αυτή το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα κατάφερε να δυσκολέψει την εφαρμογή των αντεργατικών αντιλαϊκών πολιτικών, και σε ορισμένες περιπτώσεις να αποκρούσει την υλοποίησή τους. Σίγουρα τα αποτελέσματα σε όφελος της εργατικής τάξης και του λαϊκού κινήματος θα είναι καλύτερα όσο η επιρροή του μεγαλώνει και όσο αλλάζουν οι συσχετισμοί δυνάμεων σε βάρος των συμβιβασμένων ηγεσιών.

Για τη δράση του αυτή το ΠΑΜΕ δέχτηκε τις λυσσαλέες συκοφαντικές επιθέσεις των συμβιβασμένων ηγεσιών. Εντάθηκαν οι τρομοκρατικές διώξεις, η παρακολούθηση της δράσης του από τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του κράτους, οι απολύσεις, οι δίκες και καταδίκες των στελεχών του. Μόνο για την κατάληψη του υπουργείου Εργασίας στελέχη του καταδικάστηκαν σε 4 χρόνια φυλακή! Στελέχη του ΠΑΜΕ, από τον κλάδο των ποτών καταδικάστηκαν σε 6 χρόνια φυλακή για τις απεργίες της Ομοσπονδίας Εμφιαλωμένων. Ναυτεργάτες και Οικοδόμοι δικάστηκαν και καταδικάστηκαν.

Ολα αυτά έπεσαν και θα πέφτουν στο κενό. Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα μέσα από τη δράση του δυνάμωσε, απόκτησε κύρος και αποτελεί δύναμη ελπίδας και προοπτικής για την εργατική τάξη και το λαϊκό κίνημα της πατρίδας μας.

Οι δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ οργάνωσαν και πήραν μέρος σε μεγάλες διαδηλώσεις ενάντια στους άδικους πολέμους των Ευρωπαίων και Αμερικάνων ιμπεριαλιστών, για την υπεράσπιση των λαϊκών ελευθεριών, των εργατικών κατακτήσεων στη χώρα μας και στην Ευρώπη (Γενεύη, Γένοβα, Πράγα, Βρυξέλλες, Φλωρεντία, Λισαβόνα). Δυναμική ήταν η παρουσία μεγάλης αντιπροσωπείας του ταξικού κινήματος στην Παλαιστίνη, η αλληλεγγύη στον Γιασέρ Αραφάτ, καθώς και η έμπρακτη αλληλεγγύη στους λαούς της Κούβας, της Β. Κορέας και του Ιράν, που έχουν μπει στο στόχαστρο των ιμπεριαλιστών. Αντιπροσωπείες του ταξικού κινήματος πήραν μέρος μαζί με το αγωνιστικό αντιιμπεριαλιστικό κίνημα σε όλο τον κόσμο και αποκάλυψαν το ρόλο και τους στόχους των χειραγωγημένων φόρουμ και πολλών από τις λεγόμενες μη κυβερνητικές οργανώσεις.

Θα μείνουν ως θετικό παράδειγμα στην ιστορία του εργατικού κινήματος οι μαζικές μαχητικές διαδηλώσεις του ΠΑΜΕ στο Ναύπλιο και τη Θεσσαλονίκη, στα Γιάννενα και την Αθήνα, το 2003, ενάντια στις Διασκέψεις Κορυφής των ηγετών της Ευρωπαϊκής Ενωσης.