Στα τρία χρόνια που πέρασαν από το προηγούμενο εκλογικό συνέδριο της ΓΣΕΕ, επιβεβαιώθηκε ότι οι φορείς της αντιλαϊκής πολιτικής ούτε θέλουν ούτε μπορούν να λύσουν τα προβλήματα των εργαζομένων. Η επίθεση του κεφαλαίου για την εξασφάλιση ακόμα μεγαλύτερων κερδών με θύμα τους εργαζόμενους συνεχίζεται με ακόμα μεγαλύτερη ένταση. Παρότι ενισχύεται ο κοινωνικός χαρακτήρας της παραγωγής, αυξάνεται ο πλούτος που παράγουν οι εργαζόμενοι, εντούτοις, τον πλούτο αυτό τον καρπώνεται μια χούφτα καπιταλιστών που κατέχουν τα μέσα παραγωγής.

Οι πολιτικοί εκπρόσωποι του κεφαλαίου, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, υλοποιώντας τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με συνέπεια εφαρμόζουν όλες τις αντεργατικές αντιλαϊκές απαιτήσεις της πλουτοκρατίας. Ευθύνες έχει και η ηγεσία του ΣΥΝ, γιατί στήριξε αυτές τις πολιτικές.

Ολα αυτά τα χρόνια αποτέλεσμα αυτών των πολιτικών είναι η ένταση της επίθεσης ενάντια σε όλα τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις. Χειροτέρευσε η θέση των εργαζομένων, στα εισοδήματα, ωράρια, Κοινωνική Ασφάλιση, Υγεία, Παιδεία. Η ανεργία, η φτώχεια, η μερική απασχόληση παίρνουν τεράστιες διαστάσεις. Η τρομοκρατία στους χώρους δουλιάς, τα εργατικά ατυχήματα (εγκλήματα), οι τρομονόμοι για τον περιορισμό των λαϊκών και συνδικαλιστικών ελευθεριών, των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των αγώνων, είναι η προσφορά της «ισχυρής Ελλάδας» στους εργαζόμενους. Η ανάπτυξη που επικαλούνται γέμισε με περισσότερα κέρδη τις τσέπες της πλουτοκρατίας, φέρνοντας μεγαλύτερα δεινά στους εργαζόμενους. Η «ανάπτυξη» αυτή φέρνει τη σφραγίδα του αίματος των 627 νεκρών, από εργατικά ατυχήματα και χιλιάδων ακρωτηριασμένων εργατών την τελευταία τετραετία!

Οι πολιτικές αυτές θα συνεχιστούν και από τη νέα κυβέρνηση και καμιά αυταπάτη δε δικαιολογείται. Σήμερα, οι εργαζόμενοι πρέπει να βγάλουν συμπεράσματα από την ίδια τους την εμπειρία. Να δυναμώσουν τους αγώνες τους για τα δικαιώματά τους και για την ανατροπή των αντεργατικών πολιτικών.

Μετά το προηγούμενο Εκλογικό Συνέδριο, αν και η παράταξη της Δημοκρατικής Αγωνιστικής Συνεργασίας (ΔΑΣ), με βάση τα αποτελέσματα των εκλογών δικαιούνταν τη θέση του Γενικού Γραμματέα στο Προεδρείο, εντούτοις, αρνήθηκε να συμμετάσχει στο προεδρείο και κατέλαβε τις θέσεις που της αναλογούσαν στην Εκτελεστική Επιτροπή.

Συγκρότησαν, λοιπόν, Προεδρείο και μοίρασαν τις καρέκλες οι επικεφαλής των παρατάξεων του κυβερνητικού, του εργοδοτικού και του υποταγμένου συνδικαλισμού. Μια ηγεσία γραφειοκρατών, που δεν μπορούν ούτε θέλουν να νιώσουν τα βάσανα και τις αγωνίες της εργατικής τάξης.

Οι ηγεσίες των παρατάξεων ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και ΑΥΤ. ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ, έχοντας τη λογική ότι η ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου αποτελεί την κινητήρια δύναμη της ανάπτυξης της κοινωνίας, κατρακύλησαν ακόμη περισσότερο στον κατήφορο της ταξικής συνεργασίας και της υποταγής.

Ολα αυτά τα χρόνια, χωρίς κανέναν ενδοιασμό, στήριξαν ανοιχτά και συνέβαλαν τα μέγιστα στο να υλοποιηθούν οι αντεργατικές αντιλαϊκές πολιτικές της κυβέρνησης.

Με εργαλείο τον «κοινωνικό διάλογο», την ταξική συνεργασία και το συμβιβασμό, συνέβαλαν συνειδητά στην ικανοποίηση των στόχων του κεφαλαίου για την ένταση της εκμετάλλευσης και τη χειροτέρευση της κατάστασης της εργατικής τάξης:

• Με την αποδοχή των πολιτικών της λιτότητας και την υπογραφή των δίχρονων συλλογικών συμβάσεων, που ανοίγουν το δρόμο για την κατάργησή τους και την αντικατάστασή τους με τις ατομικές συμβάσεις.
• Με τις ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, την κατάργηση της σταθερής απασχόλησης, την αντικατάστασή της με τη μερική απασχόληση και τις κάθε λογής ευέλικτες μορφές εργασίας, τη στήριξη των διαφόρων προγραμμάτων ενσωμάτωσης και εκτόνωσης της αγανάκτησης των εργαζομένων.
• Με την ανοχή και στήριξη των δουλεμπορικών γραφείων επινοικίασης εργαζομένων και την παροχή τζάμπα εργατών στους εργοδότες με κάλυψη του εργασιακού κόστους από τον ΟΑΕΔ.
• Με τη στήριξη, στην ουσία, των αντιασφαλιστικών νόμων που περιόρισαν το σύνολο των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων (αύξηση ορίων ηλικίας, μείωση συντάξιμων αποδοχών, περιορισμός της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης).
• Πρωτοστάτησαν να περάσει το σύνολο των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων σε όλους τους τομείς. Φέρνουν τεράστιες ευθύνες για την ιδιωτικοποίηση - εμπορευματοποίηση της Υγείας και της Παιδείας.

Τα υποτιθέμενα «διεκδικητικά τους πλαίσια» δεν έχουν καμία σχέση με τις πραγματικές σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων, αλλά είναι κομμένα και ραμμένα στις ανάγκες του κεφαλαίου και υπηρετούν την κερδοφορία του. Οι κινητοποιήσεις, που υποχρεώθηκαν να πραγματοποιήσουν κάτω από την πίεση του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος και την κατακραυγή της εργατικής τάξης, ήταν «τουφεκιές στον αέρα», με στόχο την εκτόνωση της αγανάκτησης των εργαζομένων.

Με τα επιχειρήματα περί ρεαλισμού, κοινωνικής συναίνεσης, ανταγωνιστικότητας από τη μια μεριά, τη συκοφάντηση και την υπονόμευση των αγώνων της εργατικής τάξης και τις επιθέσεις στο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα από την άλλη, καλλιεργούν τη μοιρολατρία, το ραγιαδισμό, την αποστράτευση. Τα επιχειρήματά τους είναι δανεισμένα από το οπλοστάσιο του κεφαλαίου, με στόχο την υποταγή της εργατικής τάξης στη λογική του συμβιβασμού και της ταξικής συνεργασίας.

Φέρνουν τεράστιες ευθύνες για την κάλυψη που έδωσαν στην κυβέρνηση, η οποία ευθυγραμμίστηκε με τους άδικους πολέμους που εξαπέλυσαν οι Αμερικανοί και Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές, ενάντια στους λαούς του Αφγανιστάν και του Ιράκ.

Με ευθύνη της πλειοψηφίας, η ΓΣΕΕ είναι μέλος της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων (ΣΕΣ) και της Διεθνούς Συνομοσπονδίας Ελεύθερων Εργατικών Συνδικάτων (ΔΣΕΕΣ). Και οι δυο αυτές οργανώσεις στόχο έχουν να ελέγχουν την πορεία του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος και να προωθούν μέσα στην εργατική τάξη την ιδεολογία και την πολιτική του κεφαλαίου. Πρόκειται για αντιδημοκρατικούς, ελιτίστικους μηχανισμούς γραφειοκρατών που δεν ενδιαφέρονται για τα προβλήματα των εργαζομένων. Εχουν πολλά χρήματα και σπαταλούν υπέρογκα ποσά. Είναι γνωστό ότι ειδικά η ΔΣΕΕΣ χρηματοδοτείται επίσημα από τον ετήσιο οικονομικό προϋπολογισμό της CIA!

Απέναντι σε αυτή την πολιτική, η Δημοκρατική Αγωνιστική Συνεργασία (ΔΑΣ) αντιστάθηκε, πρόβαλε τη δική της ταξική στρατηγική.

Η ΔΑΣ με τη δράση της όλα αυτά τα χρόνια απορρίπτει τη μοιρολατρία και την υποταγή. Απορρίπτει τις λογικές της συναίνεσης, του «κοινωνικού διαλόγου», της ταξικής συνεργασίας, τις θεωρίες περί «ρεαλισμού» που οδηγούν στην αποδοχή της βαρβαρότητας του εκμεταλλευτικού συστήματος. Συγκρούστηκε και θα συνεχίσει να συγκρούεται με τις λογικές του συμβιβασμού, του σύγχρονου ραγιαδισμού.

Στον απολογισμό της δράσης τους στα τρία χρόνια που πέρασαν, η ΔΑΣ και το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα έχουν να παρουσιάσουν ότι πάλεψαν με συνέπεια και αποφασιστικότητα στην πρώτη γραμμή του αγώνα. Εκαναν σημαντικά βήματα στην οργάνωση της εργατικής τάξης για τη δημιουργία ταξικού, μαζικού, αγωνιστικού, κινήματος, ικανού να ανταποκρίνεται στις σημερινές ανάγκες. Οργάνωσαν και συνέβαλαν αποφασιστικά στους αγώνες που αναπτύχθηκαν για την απόκρουση των αντιλαϊκών αντεργατικών πολιτικών για την υπεράσπιση των μισθολογικών, εργασιακών, κοινωνικοασφαλιστικών δικαιωμάτων για τη διεκδίκηση αιτημάτων που να ικανοποιούν τις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής τάξης.

Ο συνεπής ταξικός προσανατολισμός του ΠΑΜΕ και η αντιπαράθεση με τις συμβιβασμένες πλειοψηφίες στη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ αποκάλυψαν παραπέρα το ρόλο τους ως βασικού στηρίγματος της κυβέρνησης και της εργοδοσίας.

Μπροστά στο συνέδριο της ΓΣΕΕ παραμένει η εκτίμηση ότι η κατάσταση θα βελτιώνεται για την εργατική τάξη, όσο οι συσχετισμοί αλλάζουν σε βάρος αυτών των ηγεσιών και σε όφελος του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος.