Από τις 13 Αυγούστου ως τις .... του 2004 τα φώτα των μέσων ενημέρωσης απ' όλο τον κόσμο θα στραφούν στα στάδια της Αθήνας, στις φαντασμαγορικές εικόνες των τελετών, στην προσπάθεια χιλιάδων αθλητών για υψηλότερες επιδόσεις, για νέα ρεκόρ. Τα φώτα αυτά δεν πρόκειται να πέσουν ποτέ πάνω στους εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους που εργάζονται σε άθλιες συνθήκες με εξευτελιστικούς όρους και αμοιβές πείνας για την κατασκευή του αθλητικού υλικού. Αν η εκμετάλλευση ήταν Ολυμπιακό αγώνισμα είναι βέβαιο ότι οι εταιρίες αθλητικών ειδών θα κέρδιζαν το χρυσό μετάλλιο.

Τα τελευταία χρόνια, όλες οι μεγάλες εταιρίες αθλητικών ειδών, όπως η «Nike», η «Adidas», η «Reebok», η «Puma», η «Fila», η «Asics», η «Mizuno», η «Lotto», η «Kappa» και η «Umbro», έχουν μεταφέρει το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής τους σε χώρες όπως η Βουλγαρία, η Καμπότζη, η Κίνα, η Ινδονησία, η Ταϊλάνδη και η Τουρκία, όπου βρίσκουν φθηνότερα εργατικά χέρια, ανυπαρξία συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και κυβερνήσεις πρόθυμες να κάνουν τα στραβά μάτια στις απαράδεκτες μεθόδους τους.

Οι εξελίξεις αυτές στηρίζονται στις αρχές της λεγόμενης «παγκοσμιοποίησης» και στην κατοχύρωση των «τεσσάρων ελευθεριών» στην κίνηση των κεφαλαίων, του εργατικού δυναμικού, των εμπορευμάτων και των υπηρεσιών. Οι πολυεθνικές εταιρίες, ασύδοτες σε ένα τέτοιο περιβάλλον, πηγαίνουν εκεί που θα έχουν το μικρότερο εργατικό κόστος, τα μεγαλύτερα περιθώρια εκμετάλλευσης και τα περισσότερα κέρδη.

Η βρετανική οργάνωση «Oxfam», που δραστηριοποιείται για την αντιμετώπιση της φτώχειας και της πείνας, σε συνεργασία με άλλες διεθνείς οργανώσεις για τα ανθρώπινα και τα συνδικαλιστικά δικαιώματα, πραγματοποίησε, ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, μια έρευνα στις χώρες που προαναφέραμε. Από την έρευνα αυτή, που κυκλοφόρησε στις αρχές Μάρτη, πήραμε πολλά από τα στοιχεία γι' αυτό το δημοσίευμα. Οι ερευνητές της «Oxfam», στο διάστημα από το Μάη του 2003, ως το Γενάρη του 2004, μίλησαν με 186 εργάτες, με 9 διευθυντές και ιδιοκτήτες εργοστασίων και με εκπροσώπους δέκα μεγάλων εταιριών αθλητικών ειδών. Για προφανείς λόγους, στην έρευνα δεν αναφέρονται τα πραγματικά ονόματα των εργαζομένων, τα οποία η «Oxfam» έχει στη διάθεσή της για να αντιμετωπίσει πιθανές προσφυγές των εταιριών.