Μεταξύ των όρων που θέτουν οι πολυεθνικές επιχειρήσεις για την πραγματοποίηση επενδύσεων σε μια χώρα, όπως αυτές που αναφέρονται στην έκθεση, είναι και η απαγόρευση της συνδικαλιστικής δραστηριότητας. Αυτό φαίνεται ακόμη πιο καθαρά στην περίπτωση των εταιριών αθλητικών ειδών.

Και στα τέσσερα εργοστάσια στην Τουρκία που δουλεύουν για τη «Lotto», τη «Fila», την «Puma», και την «Kappa» δεν επιτρέπεται κανενός είδους συνδικαλιστική οργάνωση. Στη Βουλγαρία, στο εργοστάσιο που δουλεύει για την «Puma», η διοίκηση δηλώνει την εχθρική της διάθεση για οποιαδήποτε εκπροσώπηση των εργαζομένων.

Σε πολλές περιπτώσεις, στα εμπόδια που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στην προσπάθειά τους για δημιουργία συνδικαλιστικών οργανώσεων, συμβάλλουν και οι κυβερνήσεις των χωρών τους, οι οποίες με το πρόσχημα της προσέλκυσης επενδύσεων υψώνουν απαγορευτικούς φραγμούς στο συνδικαλισμό.

Ο Ράνα, 22 χρονών, εργάτης σε τουρκικό εργοστάσιο που δουλεύει για τη «Lotto» και την «Puma» είπε: «Πέρυσι κατέβηκαν σε απεργία οι εργαζόμενοι του διπλανού εργοστασίου. Τους βλέπαμε συγκεντρωμένους έξω από την πύλη. Ο επόπτης του δικού μας εργοστασίου μας είπε: «θα δείτε ότι θα χάσουν όλοι αυτοί τις δουλιές τους. Μην κάνετε ποτέ το ίδιο λάθος. Αλλιώς θα έχετε και σεις τη δική τους τύχη»».

Μια νεαρή εργάτρια στο ινδονησιακό εργοστάσιο, που δουλεύει για τη «Fila» και την «Puma» είπε ότι οι εργαζόμενοι δεν τολμούν να διαμαρτυρηθούν για τις συνθήκες δουλιάς και για τις χαμηλές αμοιβές τους γιατί φοβούνται την απόλυση. Είπε ακόμη ότι οι εργοδότες κάνουν διακρίσεις σε βάρος συνδικαλισμένων εργαζόμενων και απειλούν όσους δείχνουν διάθεση να διεκδικήσουν.

Πολλοί από τους εργαζομένους που μίλησαν στους ερευνητές της «Oxfam» εξέφρασαν την πεποίθησή τους ότι η συνδικαλιστική οργάνωση θα τους έδινε διαπραγματευτική ισχύ για να αλλάξουν τις άθλιες συνθήκες δουλιάς και τους απαράδεκτους όρους αμοιβής και απασχόλησης. Επισήμαναν ακόμη ότι για την κατάσταση που επικρατεί στους χώρους δουλιάς φταίνε οι εργοδότες, αλλά και οι κυβερνήσεις.